Een nieuwe rechtsnorm
In de literatuur en (inmiddels ook uit) de rechtspraak wordt steeds vaker een rechtsnorm aangenomen voor de verdeling van schaarse publieke rechten. Die norm komt voort uit het beginsel van gelijke kansen en uit Europese regelgeving (Dienstenrichtlijn/VWEU). Het gevolg is dat overheden schaarse rechten niet zonder meer aan een bepaalde (markt)partij kunnen toebedelen. Ook buiten het domein van het aanbestedingsrecht moeten overheden vaak transparant zijn en een formele procedure volgen voor de selectie van (markt)partijen.
Welke rechten?
De ontwikkeling raakt een waaier aan verschillende publieke rechten, waaronder (de exploitatie van):
- Speelautomatenhallen;
- Rondvaartboten;
- Marktstandplaatsen;
- Coffeeshops;
- De organisatie van evenementen of collectieve festiviteiten;
- (Bepaalde) parkeervergunningen.
(zie voor meer voorbeelden de handreiking “Schaarse vergunningen” van de VNG)
Ook de toebedeling van “private” publieke rechten kan bijzondere verplichtingen meebrengen. Denk aan verkoop van grond voor ontgronding, verhuur van een sportaccommodatie of oudpapierinzameling.
In anderhalf uur behandelen wij recente rechtspraak en gaan wij in op vragen als:
- Wanneer zijn publieke rechten als vergunningen en subsidies ‘schaars’?
- Welke verplichtingen gelden in dat geval?
- Hoe is een overheid voldoende transparant?
- Welke verdelingsmethoden zijn toegestaan: “wie het eerst komt…”, loting, inhoudelijke selectie?
- (Ver)gunnen voor onbepaalde tijd: mag het nog?
- Wat zijn de (juridische) gevolgen als de vereiste transparantie en correcte verdelingsmethode (onverhoopt) achterwege zijn gebleven?
