In een recente uitspraak overwoog de Haagse voorzieningenrechter dat de opdrachtgever een aanbestede overeenkomst buitengerechtelijk heeft mogen ontbinden omdat het toelaten of gedogen van een tekortkoming anders zou leiden tot een wezenlijke wijziging van de aanbestede opdracht. Het antwoord op de vraag of die tekortkoming ontbinding rechtvaardigt, is daarmee gegeven.
Wat is de maatstaf voor het kunnen leggen van bewijsbeslag bij gestelde onrechtmatige verkrijging en gebruik van bedrijfsgeheimen, en het inzien van beslagen stukken? Beantwoording van deze vraag is wezenlijk voor iedere onderneming die wenst te vernemen wat er mogelijk is als ex-werknemers, zakenrelaties of concurrenten die aan de haal gaan met know how, recepten of andere bedrijfsvertrouwelijke informatie. De Hoge Raad heeft op 28 september 2018 een aantal belangrijke regels gegeven hierover.
Wat bij de rechtbanken voor arbeidszaken al langer bekend is, moeten nu ook de rechtbanken van eerste aanleg en beroep leren: het is mogelijk een huurcontract eerst buitengewoon en tegelijkertijd subsidiair met de wettelijke opzegtermijn op te zeggen. Dit heeft het voordeel dat indien de buitengewone opzegging het contract niet beëindigt, er een beëindiging door de reeds subsidiair met de wettelijke opzegtermijn gedane opzegging plaats kan vinden.
Op 28 september 2018 heeft de Hoge Raad arrest gewezen in antwoord op prejudiciële vragen over de uitleg van artikel 6:265 BW (ontbinding). De Hoge Raad oordeelt, in navolging van de A-G, dat de 'tenzij-bepaling' niet terughoudend dient te worden toegepast. Ook oordeelt de Hoge Raad dat er geen behoefte is aan bijzondere regels op het gebied van huur en verhuur van sociale woonruimte.
Partijen bij een overeenkomst willen vooraf duidelijkheid welke rechter bevoegd is om over hun geschillen te oordelen. In het internationale handelsverkeer is dat nog belangrijker. Dit leg je vast in een forumkeuzebeding.
Wat deelt u als aanbestedende dienst mee bij de gunningsbeslissing? De Rotterdamse voorzieningenrechter oordeelde dat bij gunning op laagste prijs de prijs én de plaats in de rangorde niet bekend gemaakt hoeven te worden.
De Haagse Voorzieningenrechter oordeelde dat geen sprake is van rechtsverwerking als inschrijver een vraag heeft gesteld over het onderwerp waarover in kort geding wordt geklaagd. Hiermee wordt het belang voor een goede rechtsverwerkingsclausule in de aanbestedingsstukken onderstreept.
Naar aanleiding van het arrest van de Hoge Raad (HR 2 februari 2018, ECLI:NL:HR:2018:141 NJ 2018/98) worden de overwegingen van de Hoge Raad over de opzegbaarheid van duurovereenkomsten besproken. Hoe moet de onderhavige beëindingsclausule beschouwd worden? Wat is het onderscheid tussen duuroverkomsten voor onbepaalde tijd en kunnen partijen de rol van redelijkheid en billijkheid wegcontracteren?
'Battle of forms' en het uitdrukkelijk van de hand wijzen van algemene voorwaarden. Aan de hand van twee arresten bespreek ik hoe het criterium uitdrukkelijk van de hand wijzen is toegepast door het hof Amsterdam en recentelijk door het hof Arnhem-Leeuwarden.
Opnieuw heeft een voorzieningenrechter geweigerd inzage te verlenen in de prijzen waarmee de winnaar van een aanbestedingsprocedure heeft ingeschreven. De motiveringsplicht van een aanbestedende dienst gaat niet zover dat deze bedrijfsvertrouwelijke informatie van de winnende inschrijver dient te verstrekken, zelfs niet als een andere partij hierdoor niet kan controleren of de winnaar een realistische en marktconforme inschrijving heeft gedaan. Wij schreven er het volgende artikel over.
Komt alsnog de opheffing van de mogelijkheid om de overdraagbaarheid of verpandbaarheid van (geld)vorderingen uit te sluiten? Het voorstel voor de “Wet opheffing verpandingsverboden” staat klaar om verder door het parlementaire wetgevingsproces te gaan. Wat houdt het wetsvoorstel in? Wat zijn verpandings- en overdraagbaarheidsverboden? Waarom wil de wetgever van die verboden eigenlijk af? Deze vragen zal ik hieronder bespreken.
Op 17 augustus 2018 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat Leegstandwetwoningen en anti-kraakwoningen als huurwoningen aangemerkt moeten worden in de zin van de Wet verhuurderheffing. Het feit dat de woningen bestemd zijn voor de sloop of dat de woningen ter beschikking worden gesteld aan derden met een bepaalde doelstelling, zoals bescherming tegen vandalisme of kraak, doet hier volgens het arrest van de Hoge Raad niets aan af. Verhuurderheffing kan naar onze mening voorkomen worden door bruikleenovereenkomsten te sluiten.
