Procespartijen in het bestuursrecht kunnen slechts opkomen tegen normschendingen die hun eigen belang raken. Dat is de kern van het relativiteitsvereiste uit artikel 8:69a Awb. Dat betekent dat een partij bijvoorbeeld niet met succes kan opkomen tegen de komst van een bedrijf met het betoog dat het bedrijf voorgeschreven afstanden tot woningen van derden niet in acht neemt. Dat kunnen namelijk alleen die derden.
De coördinatieregeling als bedoeld in artikel 3.30 van de Wro maakt het mogelijk dat een bestemmingsplan en daarop gebaseerde omgevingsvergunning voor de activiteit ‘bouwen’ tegelijkertijd worden voorbereid en bekendgemaakt. Daarmee kan een ruimtelijke ontwikkeling aanzienlijk worden versneld. In een uitspraak van de Afdeling van 29 augustus 2018 wordt nog eens bevestigd dat dit argument – snelheid – een legitiem argument is om de coördinatieregeling toe te passen.
Met het bestaan van de wijzigingsbevoegdheid in een bestemmingsplan mag de aanvaardbaarheid van de nieuwe bestemming binnen het gebied waarop de wijzigingsbevoegdheid betrekking heeft in beginsel als een gegeven worden beschouwd indien is voldaan aan de bij het bestemmingsplan gestelde wijzigingsvoorwaarden. Dit neemt niet weg dat het college bij de vaststelling van een wijzigingsplan dient na te gaan of wijziging van de oorspronkelijke bestemming uit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening, gelet op de betrokken belangen, gerechtvaardigd is.
Op 15 augustus 2018 heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State nog eens herhaald in welke gevallen degene die verzoekt om een omgevingsvergunning voor het bouwen van een bouwwerk als belanghebbende bij de beslissing op dat verzoek kan worden aangemerkt.
Bij branchebeschermingsafspraken komt een vastgoedeigenaar met zijn koper (of huurder) van winkelruimte overeen dat hij in een winkelcentrum geen ruimten zal verhuren of verkopen aan een met de koper (huurder) concurrerende onderneming. Branchebeschermingsovereenkomsten kunnen in strijd zijn met het kartelverbod, zoals Lidl betoogt in een nog lopende zaak bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.
Dat een goede lezing van het bestemmingsplan geen ‘klein bier’ is, heeft een ambachtelijke bierbrouwer in spe ondervonden in een omgevingsvergunningprocedure tegen de gemeente Heemskerk.
Ondanks de beleidsvrijheid die de gemeenteraad heeft bij het vaststellen van een bestemmingsplan moet hij toch goed opletten. De mogelijkheden om flexibiliteit te bieden door het opnemen van een binnenplanse ontheffingsbevoegdheid zijn niet onbegrensd.
Een bestemmingsplan, een provinciaal of rijksinpassingsplan en een provinciale ruimtelijke verordening zijn géén besluiten die schaarse rechten toebedelen. Dit geldt in de regel ook voor omgevingsvergunningen: voor de verlening daarvan gelden dus geen bijzondere verleningsregels. Dit is de kern van de conclusie die staatsraad Advocaat-Generaal (AG) Widdershoven op 6 juni jl. heeft genomen. De belangrijkste punten van deze lijvige en lezenswaardige conclusie van de AG bespreek ik in dit blogbericht.
Op 7 maart 2018 deed de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak in een geschil over de weigering om een omgevingsvergunning voor de bouw van een windturbine in te trekken (ECLI:NL:RVS:2018:742).Wat was er aan de hand?Zowel in 1995 als in 2005 is een vergunning voor de bouw van een windturbine verleend. Beide vergunningen zagen op de bouw van een windturbine op dezelfde locatie. Blijkbaar is er één windturbine opgericht, maar wel op een andere dan de vergunde locatie. Appe...
Kan het oordeel of er een omgevingsvergunning wordt afgegeven volledig afhankelijk zijn van een vereist positief welstandsadvies? De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft deze vraag in een recente uitspraak (ECLI:NL:RVS:2018:43) duidelijk beantwoord met ‘nee’. Het bevoegd gezag beslist namelijk en maakt daarbij een eigen afweging.Miskenning van het wettelijk systeem?Bij besluit van 10 oktober 2016 heeft de raad het bestemmingsplan "Paraplubestemmingsplan Cultureel Erfgoed...
Op 29 november 2017 deed de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak (ECLI:NL:RVS:2017:3267)in een zaak die ging over de handhaving van een speelhut op palen. Het ging om een speelhut van bijna 4 meter hoog, waarvoor eerder een gedoogbesluit was genomen.In de handhavingsprocedure stelde de eigenaar dat ten onrechte handhavend werd opgetreden tegen de vermeend illegale bouw van de speelhut, omdat daarvoor volgens hem helemaal geen omgevingsvergunning vereist was. Volgens he...
