Naar aanleiding van de nadere memorie van antwoord bij het wetsvoorstel Arbeidsmarkt in balans (WAB) zijn de afgelopen dagen al verschillende onderwerpen uit het WAB-dossier (payroll en pensioen, de aanpassing van de transitievergoeding,oproepcontracten en verruiming van de ketenregeling) aan bod gekomen. In dit artikel zullen de ontwikkelingen rondom de invoering van de cumulatiegrond (i-grond) centraal staan.
In aanloop naar de plenaire behandeling van het wetsvoorstel Arbeidsmarkt in balans (WAB) hebben wij de afgelopen dagen over een reeks van onderwerpen uit het WAB-dossier (payroll en pensioen, de aanpassing van de transitievergoeding en oproepkrachten) artikelen gepubliceerd op ons Kennisportal. Vandaag is het de beurt aan de verruiming van de ketenregeling.
De compensatie van de transitievergoeding voor langdurig arbeidsongeschikte werknemers heeft de gemoederen lange tijd bezig gehouden. Het wetsvoorstel daterend van 20 maart 2017 werd op 10 juli 2018 door de Eerste Kamer aangenomen en treedt op 1 april 2020 in werking. Met de wet en de nadere uitwerking in de hand zou er dus voldoende duidelijkheid moeten bestaan over de compensatie die werkgevers kunnen ontvangen, maar is dat ook zo?
Alvorens de Eerste Kamer de WAB plenair zal behandelen heeft minister Koolmees op 7 mei 2019 een nadere memorie van antwoord uitgebracht waarin hij vragen van de verschillende fracties beantwoordt.
Gaat u uw werknemers een vast aantal dagen per week of voor een project naar het buitenland sturen? Of bent u zelf werknemer en is bovenstaande situatie op u van toepassing? Ga dan altijd na of er belastingplicht en/of sociale zekerheidsplicht ontstaat voor de betreffende werknemer in het land waar de werknemer tewerkgesteld wordt. Hieronder leest u bij welke situaties de alarmbellen moet afgaan.
Het aanstormende kabinet heeft in het regeringsakkoord ingezet op een verlichting van de verplichtingen van werkgevers ten aanzien van de loondoorbetaling van hun zieke werknemers. De nieuwe coalitiepartijen hebben geconcludeerd dat het tegelijkertijd noodzakelijk is om de kans op het vinden van een baan voor langdurig arbeidsongeschikten te vergroten en (daardoor) het beroep op de WIA (De Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen) te verminderen en zijn voornemens daartoe vijf maatregelen te...
De hoogste ambtenarenrechter heeft op 29 juni 2015 afkoop van opgebouwde uitkeringsrechten tegen 30% op één lijn gesteld met de uitzondering van artikel 1.1 aanhef en onder i WNT. Hierdoor geldt niet het maximum van € 75.000,- bruto (artikel 2.10 lid 1 WNT).CasusWSW-instelling Atlant Groep en een topfunctionaris (artikel 1.1 aanhef en onder b WNT) sloten na een mediation op 19 augustus 2013 een vaststellingsovereenkomst. Aan de betrokkene werd per 1 oktober 2013 eervol ontslag verleend op gro...
Loondoorbetaling tijdens ziekte is en blijft een heikel onderwerp. Voor veel werkgevers wordt de verplichting om twee jaar lang 70% van het loon, waarbij het eerste jaar ten minste het minimumloon moet worden betaald maar wat is afgetopt op het maximum dagloon, als (te) zwaar ervaren. Tegelijkertijd valt op dat in 80% van de cao’s werkgevers zich hebben verbonden om het eerste jaar geen 70%, maar 100% van het loon door te betalen. Per 1 juli 2015 hebben zieke werknemers die na twee jaar ziekt...
Een werkgever kan elk jaar met ingang van 1 januari of 1 juli kiezen om eigenrisicodrager voor de wet WIA te worden. De eigenrisicodrager betaalt de WGA-uitkering van uitgevallen werknemers, en geen gedifferentieerde premie. Als een werkgever besluit eigenrisicodrager te worden, dan geldt het inlooprisico. Dit risico houdt kort gezegd in dat ook de (toekomstige) WGA-uitkering moet worden betaald van werknemers die al ziek zijn uitgevallen en nog in hun wachttijd zitten, alsmede de al lopende...
De werkgever die eigenrisicodrager is voor de wet WIA moet de WGA-uitkering van een ziek uitgevallen werknemer maximaal tien jaar betalen (het private stelsel). Verder neemt de eigenrisicodrager ook de re-integratieverplichtingen over die normaliter bij het UWV (het publieke stelsel) rusten. De werkgever die eigenrisicodrager is treedt dus in heel veel opzichten in de plaats van het UWV. Voor de werknemer maakt het niet uit of hij onder het private stelsel of het publieke stelsel valt; diens...
Onderdeel van de wet BeZaVa (Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters) is de mogelijkheid voor werkgevers om niet alleen eigenrisicodrager te worden voor de zogenaamde WGA-vast, maar ook voor de WGA-flex. Eigenrisicodrager worden voor de WGA-flex zou vanaf 1 januari 2016 mogelijk zijn. Deze datum is echter verschoven naar 1 januari 2017.‘WGA-vast’ zijn werknemers die ziek uitvallen met (vaak) een vast dienstverband. Zij doorlopen de gehele loondoorbetalingsperiode tijd...
