Begin december heeft de Europese Unie dan eindelijk een politiek akkoord bereikt over de AI Act. Deze wet zal grote veranderingen met zich brengen voor de toekomst van AI. De AI Act is echter onderdeel van een veel groter pakket aan AI-, data- en cyberwetgeving vanuit de EU. Veel van die wetten zijn minstens net zo interessant als de AI Act. Op welke moet u als bedrijf gaan letten? En op welke regels kunt u zich alvast voorbereiden?
In de afgelopen jaren heeft de Europese Unie (EU) zich ingezet voor de regulering van de digitale wereld. Het doel is om burgers meer controle te geven over hun gegevens en om grote bedrijven striktere regels op te leggen. De Data Act geeft nieuwe regels voor de toegang tot data, het opeisen van data door de overheid en het overstappen tussen clouddiensten. Wat houdt deze wet precies in? En misschien nog wel belangrijker: wat betekent dit voor u en uw bedrijf?
Artificial Intelligence (AI) wordt steeds vaker gebruikt en zal de komende jaren een steeds grotere rol krijgen. Programma’s als ChatGPT kunnen scherpe teksten schrijven en software als Power BI analyseert data razendsnel. AI biedt studenten en wetenschappers nieuwe kansen, maar brengt ook grote risico’s mee. Welke regels gelden er voor het gebruik van AI in de wetenschap? En hoe bewaakt u als onderzoeker, onderwijsinstelling of onderzoeksinstelling uw wetenschappelijke integriteit?
Veel ziekenhuizen en zorginstellingen hanteren bij het sluiten van contracten met leveranciers de Algemene Inkoopvoorwaarden Gezondheidszorg (AIVG). De AIVG zijn opgesteld door diverse brancheverenigingen, waaronder de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ), ActiZ, de Nederlandse Vereniging van Inkoopmanagement (NEVI) en Santeon. Op 14 november 2022 zijn de nieuwe AIVG 2022 gepresenteerd, als opvolger van de AIVG 2017. Het betreft op moment van schrijven enkel het algemene deel van de AIVG 2022. De AIVG 2022 kent net als de AIVG 2017 een modulaire opbouw. De diverse modules, zoals de Module ICT, worden in 2023 verwacht.
Professionele softwareproducten, denk aan tekenprogramma’s als AutoCAD of SolidWorks of ERP-systemen als Exact, kunnen erg prijzig zijn. D verleiding om dergelijke software op illegale wijze kosteloos te downloaden is groot. Ook het op ‘creatieve’ wijze gebruiken van licentiesleutels, bijvoorbeeld door met deze sleutel de software op meerdere apparaten te registreren, komt geregeld voor. Het behoeft geen uitleg dat dit in de regel onrechtmatig is. Maar welk prijskaartje hangt daaraan?
IT-contracten bevatten soms onduidelijke afspraken over wie nu precies de auteursrechten krijgt: is de ontwikkelaar auteursrechthebbende, of worden de auteursrechten overgedragen aan de klant? In de praktijk wordt dat nog weleens in het midden gelaten, met vervelende consequenties tot gevolg.
De sectie Intellectuele Eigendom, IT- en Privacyrecht van Dirkzwager heeft voor de tweede helft van 2022 het volgende programma met events voor u samengesteld
Een bedrijfsgeheim is informatie die geheim is met handelswaarde en waarvoor vertrouwelijkheidsmaatregelen zijn getroffen, zoals een geheimhoudingsbeding.
Bij de inkoop van een (zorg)informatiesysteem, zoals een HIS, KIS of HAPIS, komt een hoop kijken. De meeste huisartsenpraktijken en regio-organisaties hebben nog weinig ervaring met dergelijke inkooptrajecten. Ter ondersteuning van dat proces publiceren de Landelijke Huisartsenvereniging (LHV) en InEen het ‘Handboek inkoop zorginformatiesystemen voor de huisartsenzorg’.
Voor de eerste helft van 2022 staan de volgende events voor u op het programma.
Je wilt software ontwikkelen, maar hebt zelf niet de expertise in huis. Dan schakel je een softwareontwikkelaar in. Maar waar moet je aan denken als je afspraken met een ontwikkelaar maakt? In deze blog lees je vijf tips voor het maken van goede (en vooral heldere) afspraken.
In een procedure tussen een ICT-leverancier en zijn klant, wordt de ICT-leverancier veroordeeld tot het vergoeden van de schade die zijn klant geleden heeft door een ransomware-aanval. Deze aanval vond plaats enige tijd nadat de tussen partijen geldende onderhoudsovereenkomst (SLA) was geëindigd. Desalniettemin is de ICT-leverancier aansprakelijk, omdat hij gedurende de looptijd van de SLA heeft nagelaten adequate back-ups te maken. Dit terwijl dat wel tot zijn verplichtingen behoorde. Hierdoor kon de getroffen klant niet anders dan losgeld betalen om de ransomware-aanval te (doen) eindigen, in plaats van het terugzetten van de back-ups. Tegelijkertijd is er wel sprake van eigen schuld van de klant bij het kunnen ontstaan van de ransomware-aanval. Zodoende wordt de schadevergoeding gematigd.
