De Hoge Raad heeft op 11 november jongstleden een tweetal uitspraken gewezen waarin zij de reikwijdte van de Xella-plicht heeft verduidelijkt. Een nieuw hoofdstuk voor (semi-)diepslapers?
Een vreemdeling die afkomstig is van buiten de EU of EER (m.u.v. Zwitserland) mag (in beginsel) uitsluitend in Nederland werken indien hij/zij beschikt over een verblijfs- en werkvergunning. De persoon of organisatie die belang heeft bij een verblijf van een dergelijke vreemdeling is een referent. Voor sommige vergunningen is vereist dat een organisatie erkend referent is. Het (erkend) referentschap brengt de nodige verplichtingen met zich. In een vijfluik gaan wij in op deze verplichtingen, de gevolgen van schending van deze verplichtingen en hoe de risico’s gemitigeerd kunnen worden. In deze vijfde en laatste blog van het vijfluik gaan wij in op de vreemdelingenclausule.
Al weer enige tijd geleden, op 1 januari 2016, ging de Wet werken na de AOW-gerechtigde leeftijd in. Deze wet heeft als doel om doorwerken voor AOW-gerechtigden gemakkelijker te maken, en voor werkgevers aantrekkelijker. Onder andere is in de wet bepaald dat de loondoorbetalingsplicht bij een zieke AOW-gerechtigde werknemer maar zes weken zal bedragen in plaats van de normale 104 weken. Recentelijk heeft de overheid echter te kennen gegeven dat het overgangsrecht dat van toepassing is zal worden verlengd. Hierdoor geldt voorlopig nog een termijn van dertien weken voor de loondoorbetaling.
Uiterlijk op 1 augustus 2022 moet de Nederlandse wetgever de Europese richtlijn transparante en voorspelbare arbeidsvoorwaarden (Richtlijn (EU) 2019/1152) hebben geïmplementeerd. Deze richtlijn bevat een aantal aanpassingen van de rechten van werknemers en heeft grote gevolgen voor bijvoorbeeld de scholingsplicht, de afspraken over een studiekostenbeding en het verbieden van nevenwerkzaamheden. Daarnaast schrijft deze richtlijn voor dat meer informatie moet worden verstrekt aan werknemers, bijvoorbeeld over hun arbeidsomstandigheden, arbeidsvoorwaarden en rechten en verplichtingen. Het doel van deze richtlijn is om meer zekerheid, voorspelbaarheid en transparantie te creëren over de arbeidsvoorwaarden.
In de blogreeks pensioen bij overnames gaan wij in op de verschillende pensioenrechtelijke aspecten die aan bod komen bij een fusie of overname. Het wettelijke regime en het belang van boekenonderzoek zijn hierbij al de revue gepasseerd.
Het Hof Amsterdam heeft geoordeeld dat er tussen het digitale platform Helpling en de via hen werkzame schoonmakers een uitzendovereenkomst bestaat. Na Deliveroo en Uber, wordt dus ook Helpling teruggefloten door de rechter. Is de platformwereld nu definitief haar flexibele karakter kwijt? Van speldenprikjes lijken we in ieder geval niet meer te kunnen spreken…
In blog twee van deze blogreeks over pensioen bij overnames zijn wij ingegaan op het wettelijk regime in het geval de overname kwalificeert als een overgang van onderneming.
In een eerdere blog heb ik een uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant behandeld waarin een werknemer claimde te weinig vakantieloon te hebben ontvangen, aangezien er geen vergoeding voor gemaakte overuren in was verdisconteerd. De werknemer deed daarbij een beroep op een arrest van het HvJ EU, genaamd Hein/Holzkamm. De rechter oordeelde dat de werknemer geen recht had op een hoger vakantieloon en haalde daarbij overigens aan dat een van de voorwaarden uit Hein/Holzkamm verkeerd was vertaald. Een werknemer moest niet ‘op regelmatige basis’ overwerk hebben verricht, maar dit overwerk moest ‘voorzienbaar en gebruikelijk’ zijn. Niet lang na de uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant wees dezelfde rechtbank een soortgelijk vonnis. Deze keer is het de beurt aan de Rechtbank Rotterdam, komt zij tot een ander oordeel?
Op 1 januari 2015 werd de fiscaal gefaciliteerde opbouw van pensioenaanspraken gemaximeerd op € 100.000. Het nadeel voor een werknemer met een hoger salaris dan € 100.000 werd vaak door de werkgever gecompenseerd, door een salarisverhoging of een jaarlijkse eenmalige (bruto) vergoeding, ook wel pensioencompensatie genoemd. Indien vervolgens afscheid van de werknemer wordt genomen, rijst een aantal vragen. Dient de pensioencompensatie meegenomen te worden bij de berekening van de transitievergoeding? En hoe zit dat bij de berekening van de waarde van openstaande vakantiedagen? In twee blogs zullen wij deze vragen beantwoorden. In deze tweede blog zullen wij ingaan op de vraag of de pensioencompensatie en de werkgeversbijdrage in de pensioenpremie wel of niet meegenomen wordt bij de berekening van de waarde van een vakantiedag.
Nu de vakantieperiode voor de deur staat (of inmiddels al is begonnen voor mening werknemer), zal iedere werkgever te maken krijgen met meerdere verlofaanvragen. Hoewel de exotische vakantieoorden dit jaar, vanwege de coronapandemie, wellicht wat minder gewild zijn, blijft de behoefte aan verlof groot in de zomermaanden. Maar wat is een werkgever verplicht te betalen aan de werknemer tijdens de vakantie? Of in andere woorden: wat moet worden verstaan onder het ‘vakantieloon’? In deze korte blog geef ik een summier overzicht van hoe het vakantieloon is opgebouwd en ga ik naar aanleiding van een recente uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant specifiek in op de overwerkvergoeding.
De sociale partners hebben een akkoord bereikt over de hervorming van de arbeidsmarkt en de regulering van werk. Dit akkoord is door de Sociaal Economische Raad (SER) opgenomen in haar ontwerpadvies over het sociaal-economisch beleid 2021-2025, met als doel onderdeel te worden van de formatie(besprekingen).
Op 16 februari jl. heeft het hof Amsterdam bekrachtigd dat de bezorgers van Deliveroo geen zzp'er(s) zijn, maar dat zij werken op basis van een arbeidsovereenkomst. Bezorgers kunnen daarom (nog steeds) terugvallen op de geldende wet- en regelgeving binnen het arbeidsrecht.
