De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit moet de locatiegegevens in tien zogenoemde PAS-meldingen openbaar maken. Dit heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) geoordeeld in een uitspraak van 27 januari 2021 (ECLI:NL:RVS:2021:153).
Op 20 januari 2021 (ECLI:NL:RVS:2021:71) heeft de Afdeling een uitspraak gedaan in een handhavingszaak waarin het ging over het verzoek om een aan een varkenshouder verleende natuurvergunning in te trekken. De rechtsvraag die de Afdeling in de uitspraak heeft beantwoord is onder welke omstandigheden een onherroepelijke natuurvergunning kan of moet worden ingetrokken en welke eisen aan de motivering van een beslissing op een verzoek om intrekking of wijziging van een natuurvergunning worden gesteld. Ook is de Afdeling in de uitspraak ingegaan op de betekenis van de wijziging van de vergunningplicht per 1 januari 2020 voor projecten die gebruik maken van intern salderen.
In een uitspraak van 23 december 2020 (ECLI:NL:RVS:2020:3101) heeft de Afdeling overwogen dat de planologische aanvaardbaarheid van de bouw van een nieuwe varkensstal voor 1500 vleesvarkens een gegeven is, nu voor de ontwikkeling van de varkensstal reeds een natuurvergunning verleend is. Het besluit van de gemeenteraad om een verklaring van geen bedenkingen te verlenen voor deze ontwikkeling is volgens de Afdeling voldoende gemotiveerd door verwijzing naar die eerder verleende natuurvergunning.
De val van het kabinet heeft tot gevolg dat onderwerpen (met name wetsvoorstellen) die politiek gevoelig liggen controversieel kunnen worden verklaard. Dat betekent dat deze onderwerpen niet op de agenda komen, totdat er een nieuw kabinet is aangetreden.
Het Europese Hof van Justitie lijkt de deur te hebben opengezet voor niet belanghebbenden om beroep aan te tekenen tegen besluiten waarbij milieubelangen spelen. Daarnaast heeft het Hof duidelijk uitgemaakt dat het beroepsrecht van belanghebbenden niet afhankelijk mag worden gesteld van de vraag of ook tijdig een zienswijze is ingediend op het ontwerpbesluit. Daarmee heeft deze uitspraak belangrijke gevolgen voor het huidige bestuursprocesrecht in Nederland.
De Eerste Kamer heeft woensdagavond 13 januari jl. het plenaire debat met minister Ollongren van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over de beoogde datum van inwerkingtreding geschorst. Ook de aangekondigde stemming daarover is aangehouden.
In eerdere Kamerbrieven heeft de minister al aangekondigd aan te koersen op een definitieve inwerkingtreding van de Omgevingswet per 1 januari 2020. Op 17 december 2020 is een ontwerp koninklijk besluit voorgehangen waarmee een volgende stap wordt gezet richting de besluitvorming over de inwerkingtreding van de Omgevingswet op 1 januari 2022.
Een belangrijk onderdeel van de Omgevingswet is de invoeringswet- en -regelgeving. De Invoeringswet en het Invoeringsbesluit regelen de belangrijkste onderdelen van het overgangsrecht van de bestaande naar de nieuwe wetgeving. Ook vullen deze de Omgevingswet op een aantal onderdelen aan en zorgen deze ervoor dat bepaalde regelingen worden gewijzigd of ingetrokken. De Invoeringsregeling die daar onder hangt regelt op deze onderwerpen de op hetzelfde niveau hangende Omgevingsregeling en bevat een aantal specifieke thema’s. De Invoeringswet en het besluit zijn al gereed. Nu is ook de Invoeringsregeling klaar.
De Autoriteit Consument en Markt stelt 5 vuistregels voor het maken van reclame voor duurzame energieproducten en -diensten. De energietransitie wordt nu dus ook vanuit reclamerechtelijk perspectief bezien.
Bij besluit van 26 september 2017 heeft de minister aan Wegrestaurant Burgerveen een vergunning verleend voor het hebben, behouden en onderhouden van zes laadpalen op de verzorgingsplaats Den Ruygen Hoek-Oost. Fastned verzette zich tegen deze vergunningverlening en is uiteindelijk op 4 november 2020 door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State in het gelijk gesteld. De minister had ook andere partijen zoals Fastned de mogelijkheid moeten bieden om een aanvraag voor een vergunning in te dienen.
De voorwaarde dat een belanghebbende alleen toegang heeft tot de rechter wanneer hij in het kader van de uniforme openbare voorbereidingsprocedure van afdeling 3.4 Awb ook zienswijzen heeft ingediend, is in strijd met het Verdrag van Aarhus. Dat is de conclusie van A-G Bobek aan het Hof van Justitie in een Nederlandse milieuzaak.
Afgelopen maandag (22-6-2020) heeft de Minister van Economische Zaken en Klimaat de Wet collectieve warmtevoorziening (“Warmtewet 2.0”) ter consultatie gelegd. Wat beoogt de Minister zoal te veranderen ten opzichte van de huidige Warmtewet? In dit eerste deel van de blogreeks over de Warmtewet 2.0 zullen enkele hoofdlijnen aan bod komen.
