Conservatoir beslag is in Nederland eenvoudig gelegd, maar hoe krijgt de beslagene het beslag er vanaf? In een reeks korte en praktische artikelen ga ik nader in op enkele aspecten van het leggen en met name het opheffen van beslag. In elk artikel wordt ingezoomd op verschillende mogelijkheden voor opheffing. In dit vierde deel van de reeks bespreek ik het stellen van zekerheid door de beslagene.
De Europese Commissie is momenteel bezig met de herziening van de Groepsvrijstelling Verticale Overeenkomsten. De eerste voorstellen tot aanpassing zijn inmiddels gepubliceerd. Ze geven een eerste aanwijzing voor de toekomst van de Groepsvrijstelling en de Europese Commissie heeft daarover op 18 december 2020 een publieke consultatie geopend.
De planregels en de op de plankaart vermelde bestemming zijn beslissend voor het antwoord op de vraag of er sprake is van strijd met het bestemmingsplan. Een planregel moet letterlijk worden uitgelegd omwille van de rechtszekerheid. Bij het ontbreken van een definitie van een bepaling in de planregels kan aansluiting worden gezocht bij de definities van het begrip in andere wet- en regelgeving, dan wel het normale spraakgebruik. Bij het bepalen van het normale spraakgebruik zoekt de Raad van State aansluiting bij het Van Dale Groot Woordenboek van de Nederlandse taal. Deze systematiek kan in de praktijk tot uiteenlopende uitkomsten leiden onder meer bij woonvormen waarbij sprake is van een combinatie van wonen en zorg.
Conservatoir beslag is in Nederland eenvoudig gelegd, maar hoe krijgt de beslagene het beslag er vanaf? In een reeks korte en praktische artikelen ga ik nader in op enkele aspecten van het leggen en met name het opheffen van beslag. In elk artikel wordt ingezoomd op verschillende mogelijkheden voor opheffing. In dit deel de meest voor de hand liggende grond voor opheffing van beslag: het argument dat de rechtsgrond voor de vordering die ten grondslag ligt aan het conservatoir beslag ondeugdelijk is.
U bent een commercieel bedrijf dat als een tussenpersoon fungeert voor de kopende of verkopende partij. Of u bent een bedrijf dat een (online) platform aanbiedt waarop derden hun producten kunnen verkopen. Dan bestaat de kans dat uw bank of betaaldienstverlener denkt dat u een handelsplatform bent dat betaaldiensten verleent. Soms moet u van uw bank of betaaldienstverlener dan een Wft-jurist inschakelen voor onafhankelijk advies. Wat is er precies aan de hand? En mogen zij dit zomaar van u vragen?
In een uitspraak van de Voorzieningenrechter van de rechtbank Rotterdam van 30 september 2020 was de vraag aan de orde of een ex-werknemer in strijd heeft gehandeld met zijn arbeidsovereenkomst en onrechtmatig heeft gehandeld jegens zijn ex-werkgever door een product te ontwikkelen dat in grote mate leek op een product dat door zijn ex-werkgever in de markt werd gezet. De voorzieningenrechter oordeelde dat dit het geval was en heeft een verbod aan de ex-werknemer opgelegd.
Bij brief van 16 oktober jl. beantwoordt Minister Ollongren (BZK) de vragen d.d. 21 september 2020 van de Eerste Kamer die zijn gesteld naar aanleiding van de voortgangsbrief Omgevingswet van 24 juni van dit jaar. Het is goed om te lezen dat hieruit niet blijkt dat Covid-19 roet in het eten gooit als het gaat om de beoogde datum van inwerkingtreding 1 januari 2022. Lees er hieronder meer over.
De rechter is verplicht om in een gerechtelijke procedure Europese regels van consumentenbescherming te toetsen, ook als de consument niet in de procedure verschijnt of geen beroep doet op deze regels. Dit wordt ambtshalve toetsing genoemd. Ambtshalve toetsing wint sinds 2000 steeds meer terrein binnen Europa. Waar het begon met het ambtshalve toetsen van oneerlijke bedingen, wordt ambtshalve toetsing inmiddels ook toegepast bij andere Europese consumentenregels. In een (tussen)uitspraak van 16 juli 2020 voert Rechtbank Rotterdam namelijk een ambtshalve toets uit op de naleving van (pre)contractuele informatieverplichtingen bij een (vermeende) verzekeringsovereenkomst.
In samenwerkingsovereenkomsten of joint development trajecten brengen partijen gezamenlijk nieuwe technologie of know how tot stand. Hoe werkt dat?
In de praktijk wordt geregeld gebruikgemaakt van een ouderdomsclausule bij de verkoop van een oudere woning. De bedoeling van deze clausule is dat de verkoper niet (meer) aansprakelijk is voor (verborgen) gebreken die het normaal gebruik van de woning belemmeren. Uit de rechtspraak blijkt dat rechters de strekking van de ouderdomsclausule verschillend uitleggen. De oorzaak daarvan lijkt te zijn gelegen in de formulering van de ouderdomsclausule.
Een recente uitspraak van de Haarlemse kortgedingrechter onderstreept het belang voor inschrijvers om tijdig alle uitgevraagde stukken en documenten te verzamelen. Er is beperkte ruimte voor herstel van onvolledige inschrijvingen. Die ruimte is er in ieder geval niet als in de aanbestedingsstukken is opgenomen dat het gebrek tot een knock-out leidt.
Kan het ontwerp van een woning, zoals een tiny house, auteursrechtelijk beschermd worden? En zo ja, wat zijn dan de vereisten?
