De voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag oordeelt in een recent vonnis dat een aanbesteder die een aanbestedingsprocedure intrekt inhoudelijk moet motiveren waarom hij dat doet, maar dat die motiveringsplicht niet zo ver strekt dat ook al inhoudelijk op de (wijze van) heraanbesteding hoeft te worden ingegaan.
Bespreking van een uitspraak van de rechtbank Den Haag over de uitsluiting van een inschrijver vanwege omkoping.
Het Europese Hof van Justitie ging in een recent arrest in op de vraag of in geval van zogenoemde ‘voorbehouden opdrachten’ verdergaande eisen mogen worden gesteld aan sociale ondernemingen (SW-bedrijven) dan de eis van ten minste 30% gehandicapte of kansarme werknemers. Dat is volgens het Hof onder omstandigheden inderdaad mogelijk.
Eerder oordeelde het gerechtshof Den Haag dat bij de beoordeling van een rechtsbeschermingsclausule van belang is of de clausule in een redelijke verhouding staat tot de aard en omvang van de opdracht en daarmee proportioneel is. In een recent advies volgt de Commissie van Aanbestedingsexperts (hierna: “de Commissie”) het hof hierin. Ook is de Commissie van mening dat een referentie-eis doelmatig en noodzakelijk moet zijn.
In een recent vonnis gaat de Utrechtse voorzieningenrechter in op de vraag wanneer een aanbesteder in afwijking van de hoofdregel mag gunnen op “laagste prijs”. Zoals in Utrecht al eens eerder was geoordeeld, kan dat ook bij complexere opdrachten zijn toegestaan. Verder gaat het vonnis in op de motivering die bij gunning op laagste prijs moet worden gegeven: bij afwijzing kan volgens de voorzieningenrechter niet kan worden volstaan met de kale mededeling dat een inschrijver niet de laagste prijs heeft aangeboden. De winnende prijs moet dan ook worden medegedeeld.
De Haagse voorzieningenrechter buigt zich in een recente zaak over de vraag of een strafbeschikking wegens omkoping – opgelegd door het Openbaar Ministerie – een onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak is in de zin van de ‘verplichte uitsluitingsgronden’ uit de Aanbestedingswet 2012, zodat de omkoper zou worden uitgesloten. Daarnaast speelt de vraag of de omkoper ook een ‘ernstige beroepsfout’ heeft begaan, en of dat dan op zichzelf tot uitsluiting leidt nu de omkoping buiten de ‘terugkijktermijn’ plaatsvond en de strafbeschikking niet.
In aanbestedingsprocedures hoeven bepaalde bewijsstukken vaak pas ná de (selectie- of) gunningsbeslissing te worden aangeleverd door de winnaar(s).
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de maatschappelijke ondersteuning en de jeugdhulp. Nodige voorzieningen worden door gemeenten in de regel ingekocht bij zorgaanbieders. Die inkoop geschiedt via een open house-procedure of een aanbestedingsprocedure. Steeds vaker lijken gemeenten dan te verbieden dat zorgaanbieders gebruik maken van een koppelbeding in huur- en zorgovereenkomsten. Wat is een koppelbedingverbod en waarom zouden gemeenten ervan moeten afzien?
Het coronavirus (SARS-CoV-2) en de ziekte die het veroorzaakt (Covid-19), stelt aanbesteders en ondernemers voor menig uitdaging. Ondanks de crisisomstandigheden, geldt aanbestedingsregelgeving onverkort. Hoe moeten aanbesteders, opdrachtnemers en geïnteresseerde marktpartijen in crisistijd omgaan met de aanbestedingsregels? Ik geef zeven aandachtspunten.
In een kort geding over de jeugdhulpinkoop door tien gemeenten uit de regio Haaglanden, haalt de rechter een streep door de gehanteerde tarieven. Die zijn te laag en niet gebaseerd op een kostprijsberekening die met alle omstandigheden voldoende rekening houdt. Daarmee zijn de tarieven niet “reëel” en “proportioneel”. De gemeenten worden veroordeeld om nieuwe tarieven vast te stellen.
In een recente uitspraak overwoog de Haagse voorzieningenrechter dat de opdrachtgever een aanbestede overeenkomst buitengerechtelijk heeft mogen ontbinden omdat het toelaten of gedogen van een tekortkoming anders zou leiden tot een wezenlijke wijziging van de aanbestede opdracht. Het antwoord op de vraag of die tekortkoming ontbinding rechtvaardigt, is daarmee gegeven.
In twee recente arresten heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie zich uitgelaten over het geval dat twee ondernemingen die inschrijven op een aanbesteding met elkaar verbonden. In het eerste arrest – “Lloyd’s of London” – stelt het Hof vast dat automatische uitsluiting niet is toegelaten. Uit het tweede arrest – “Šiauliai” – volgt dat verbonden ondernemingen niet zonder meer verplicht zijn om bij inschrijving/aanmelding openheid te geven over hun (concern)relatie. Bij twijfel over de zelfstandigheid van twee inschrijvingen kan de aanbestedende dienst echter niet stilzitten. Hij moet dan onderzoeken of de inschrijvingen daadwerkelijk zelfstandig zijn en moet – als dat niet het geval is – overgaan tot uitsluiting.
