Met enige regelmaat publiceer ik over de Wet openbaarheid van bestuur ("Wob"). De uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) van 13 juni 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:1970) is voor mij als advocaat interessant, omdat in die zaak de Deken van de Orde van Advocaten van Zeeland-West-Brabant werd geconfronteerd met een verzoek op grond van de Wob.
Een woning waar een hennepkwekerij wordt aangetroffen. Een loods waar een grote hoeveelheid harddrugs wordt ontdekt. Dit zijn voorbeelden van gevallen waarin de burgemeester onder omstandigheden bevoegd is om deze woning of loods op grond van artikel 13b van de Opiumwet te laten sluiten. De afgelopen periode heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) een aantal interessante uitspraken gedaan over de toepassing van deze bestuurlijke maatregel.
Wanneer is een slijterijgedeelte in een supermarkt voor het publiek geopend? En hoe zit het met de aanwezigheid van een leidinggevende? Over deze vragen heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) zich op 18 april 2018 uitgelaten in een handhavingszaak tussen de SlijtersUnie (verzoeker om handhaving) en de burgemeester van Amsterdam, met het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel ("CBL") en supermarkt Vomar als derden-belanghebbenden.
Op 12 april 2018 hebben de ministers Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) en Dekker (Rechtsbescherming) een voorstel tot wijziging van de Wet Bibob (Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur) ter consultatie aangeboden. Met dit wetsvoorstel beogen zij de aanpak van ondermijnende criminaliteit te versterken.
In een uitspraak van 4 april 2018 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitdrukkelijk kenbaar gemaakt dat zij haar rechtspraak over de vraag of op grond van artikel 8:75 Awb een proceskostenveroordeling ten laste van het bestuursorgaan moet worden uitgesproken, wijzigt.
Op 31 januari 2018 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State in twee uitspraken haar eigen rechtspraak over de toepassing van de Wet openbaarheid van bestuur (“Wob”) verduidelijkt.
In de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 24 januari 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:215) staat de vraag centraal of de burgemeester van Amstelveen een aangevraagde drank- en horecavergunning en exploitatievergunning terecht heeft geweigerd. Deze vergunningen zijn aangevraagd door een bedrijf (hierna: “de aanvrager”) ten behoeve van de overname van een bestaand restaurant. Persoon A is leidinggevende van het restaurant en ook enig bestuurder en grootaandeelhouder va...
In een uitspraak van 17 januari 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:112) laat de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zich uit over de reikwijdte van de relatieve weigeringsgrond van de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer uit artikel 10 lid 2 sub e van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). Bij relatieve weigeringsgronden moet het bestuursorgaan een afweging maken tussen het algemene belang van openbaarheid en de belangen genoemd in artikel 10 lid 2 van de Wob.In deze zaak heeft het...
Recreatiewoningen die voor permanente bewoning worden gebruikt; het is een bekend fenomeen dat veelal strijdig is met het geldende bestemmingsplan. Gemeenten treden hier handhavend tegen op door de eigenaren en/of de bewoners een last onder dwangsom op te leggen.
Op 16 augustus 2017 (ECLI:NL:RVS:2017:2212) heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State een interessante uitspraak gewezen waarin zij de toepassing van artikel 4 lid 11 van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (Bor) uit de “kruimellijst” verduidelijkt. In deze zaak heeft het college van burgemeester en wethouders van Gemert-Bakel een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten “bouwen” en “gebruik in strijd met het bestemmingsplan” ten behoeve van twee bestaande cha...
In het geval uitbreidingsplannen van veehouderijen negatieve effecten kunnen hebben op omliggende Natura 2000-gebieden, vereist de natuurwetgeving voor deze projecten een vergunning. Gaat het bevoegde bestuursorgaan over tot vergunningverlening, dan wordt dit besluit regelmatig aangevochten door een of meerdere milieuorganisaties bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Bestuursorganen hebben ingevolge artikel 5:31 van de Algemene wet bestuursrecht de bevoegdheid om in spoedeisende gevallen te besluiten om bestuursdwang toe te passen zonder voorafgaande last. De overtreder krijgt dan geen termijn om zelf maatregelen te nemen. In zeer spoedeisende gevallen kan bestuursdwang zelfs in het geheel zonder besluit worden toegepast. Deze beslissing moet achteraf wel op schrift worden gesteld en bekend worden gemaakt aan de overtreder.
