'Battle of forms' en het uitdrukkelijk van de hand wijzen van algemene voorwaarden. Aan de hand van twee arresten bespreek ik hoe het criterium uitdrukkelijk van de hand wijzen is toegepast door het hof Amsterdam en recentelijk door het hof Arnhem-Leeuwarden.
Uit een nog niet-gepubliceerde uitspraak van Hof Den Haag van 21 september 2018 volgt dat bij transformaties van kantoren naar woningen, kopers van woningen eerder een beroep kunnen doen op het 2%-tarief in de overdrachtsbelasting. Dit is in navolging op de uitspraak van Rechtbank Den Haag van 30 november 2017. De procedure is gevoerd door Gerton Rademaker van ons kantoor. Hij voerde de procedure namens de projectontwikkelaar.
Afgelopen week heeft de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) het Model Opstalrecht Zonnestroomsysteem geïntroduceerd. Met dit model beoogt de NVB een standaard te stellen voor de juridische structurering van dakgebonden zonneprojecten en zij verwacht met deze "standaardakte" de financierbaarheid van dergelijke zonneprojecten te verbeteren.
Op 6 september is het wetsvoorstel voor wijziging van de Crisis- en herstelwet (transitiewet Omgevingswet) ingediend bij de Tweede Kamer. De wijzigingen moeten onder meer woningbouw versnellen en duurzame ontwikkelingen faciliteren.
Op 17 augustus 2018 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat Leegstandwetwoningen en anti-kraakwoningen als huurwoningen aangemerkt moeten worden in de zin van de Wet verhuurderheffing. Het feit dat de woningen bestemd zijn voor de sloop of dat de woningen ter beschikking worden gesteld aan derden met een bepaalde doelstelling, zoals bescherming tegen vandalisme of kraak, doet hier volgens het arrest van de Hoge Raad niets aan af. Verhuurderheffing kan naar onze mening voorkomen worden door bruikleenovereenkomsten te sluiten.
Op 3 april 2018 heeft het Hof Den Haag een belangrijke uitspraak gedaan over de toepassing van de bedrijfsopvolgingsfaciliteit bij de verkrijging van één aandeel in een vastgoed-bv.
De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 13 juli 2018 bevestigd dat een makelaar aansprakelijk is voor schade die de koper van een woning lijdt omdat het gekochte een kleinere oppervlakte heeft dan de makelaar had vermeld.
De coördinatieregeling als bedoeld in artikel 3.30 van de Wro maakt het mogelijk dat een bestemmingsplan en daarop gebaseerde omgevingsvergunning voor de activiteit ‘bouwen’ tegelijkertijd worden voorbereid en bekendgemaakt. Daarmee kan een ruimtelijke ontwikkeling aanzienlijk worden versneld. In een uitspraak van de Afdeling van 29 augustus 2018 wordt nog eens bevestigd dat dit argument – snelheid – een legitiem argument is om de coördinatieregeling toe te passen.
In een beroep tegen de wegenlegger van de gemeente Rijssen-Holten heeft de Raad van State op 29 augustus 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:2858) geoordeeld over de vraag of een wandelpad een weg is, en of sprake was van openbaarheid.
Met het bestaan van de wijzigingsbevoegdheid in een bestemmingsplan mag de aanvaardbaarheid van de nieuwe bestemming binnen het gebied waarop de wijzigingsbevoegdheid betrekking heeft in beginsel als een gegeven worden beschouwd indien is voldaan aan de bij het bestemmingsplan gestelde wijzigingsvoorwaarden. Dit neemt niet weg dat het college bij de vaststelling van een wijzigingsplan dient na te gaan of wijziging van de oorspronkelijke bestemming uit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening, gelet op de betrokken belangen, gerechtvaardigd is.
Op 15 augustus 2018 heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State nog eens herhaald in welke gevallen degene die verzoekt om een omgevingsvergunning voor het bouwen van een bouwwerk als belanghebbende bij de beslissing op dat verzoek kan worden aangemerkt.
De zogenoemde exceptio plurium litis consortium houdt in dat bij een ‘processueel ondeelbare rechtsverhouding’ alle partijen dienen te worden betrokken. Een geslaagd beroep op deze exceptio komt relatief weinig voor, maar het hof Amsterdam heeft een dergelijk beroep recentelijk gehonoreerd.
