Steeds meer ondernemingen doen een beroep op de WHOA. De WHOA kan ook gevolgen hebben voor verhuurders en de wijze waarop voorafgaand aan het sluiten van een huurovereenkomst zekerheid wordt gesteld. Vaak gebeurt dit door middel van een bankgarantie. Uit een uitspraak van de Rechtbank Amsterdam volgt dat de WHOA voor die praktijk niet zonder gevolgen is.
Tijdens de WHOA-procedure kan de rechter op verzoek van de schuldenaar of de herstructureringsdeskundige een zogenaamde afkoelingsperiode afkondigen. Hoe gaat dit in zijn werk en wat houdt zo'n afkoelingsperiode in? Welke maatregelen kunnen er worden afgekondigd en hoelang duren deze?
Hoe verloopt de aanbieding van het WHOA-akkoord? Wie kan zo'n akkoord aanbieden en aan wie? Welke eisen gelden er ten aanzien van de inhoud van het akkoord? Wat houdt het uitstaprecht en de '20%-regel' in?
Met de inwerkingtreding van de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) kunnen leveranciers en andere contractspartijen geconfronteerd worden met een wederpartij die op enig moment een WHOA-procedure start. De kans is groot dat u als leverancier op dat moment al lange tijd onbetaald bent gelaten. Wat zijn de gevolgen voor u als leverancier?
Op 1 januari 2021 is de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) in werking getreden. Met de WHOA kan een dwangakkoord buiten surseance of faillissement worden bewerkstelligd. Dat akkoord kan door de schuldenaar of een daartoe aangewezen herstructureringsdeskundige worden aangeboden aan de vermogensverschaffers van de schuldenaar. Het akkoord kan inhouden dat rechten van die vermogensverschaffers worden gewijzigd. Degenen aan wie het akkoord wordt aangeboden en wiens rechten worden gewijzigd, stemmen over het akkoord. Dit gebeurt in klassen. Vervolgens is het aan de rechter om het akkoord te homologeren, dat wil zeggen: goed te keuren. Onder bepaalde voorwaarden kan de rechter het akkoord ook opleggen aan klassen die niet met het akkoord hebben ingestemd. Vandaar dat in die context ook wel de term ‘dwangakkoord’ wordt gebruikt.
In Nederland bestaan stichtingen van verschillende omvang en met een verscheidenheid aan activiteiten. Deze activiteiten kunnen zich bevinden in de risicovolle sfeer van een of meer onderneming(en), maar ook in de meer risicomijdende sfeer van vermogensbeheer en belegging, zoals liquiditeiten, effectenportefeuilles en verhuurd vastgoed. In ons artikel van 31 december 2019 is ingegaan op de beperkte belastingplicht van stichtingen. Dit artikel richt zich op fiscale aspecten van een herpositionering van activiteiten of vermogensbestanddelen van een stichting binnen de organisatiestructuur.
Rechtbank Gelderland 16 januari 2019, nr. AWB 17/6915
Deel 2 van de blogserie over benchmarking gaat over de (voorlopig) belangrijkste referentierentes, screen rates, de uitfasering van EURIBOR en LIBOR en mogelijke alternatieven. In juli 2017 heeft de FCA, de Britse financiële toezichthouder (Financial Conduct Authority) bekend gemaakt dat LIBOR in zijn huidige vorm in 2022 aan zijn einde is. Ook EURIBOR staat onder druk om te verdwijnen of te veranderen. Het verdwijnen van twee van de grootste en belangrijkste financiële benchmarks heeft gevolgen. Men is druk bezig om een vervanger te zoeken. Wat houden deze referentierentes eigenlijk in en welke gevolgen heeft de mogelijke verdwijning ervan?
