In de blogreeks pensioen bij overnames gaan wij in op de verschillende pensioenrechtelijke aspecten die aan bod komen bij een fusie of overname. Het wettelijke regime en het belang van boekenonderzoek zijn hierbij al de revue gepasseerd.
In blog twee van deze blogreeks over pensioen bij overnames zijn wij ingegaan op het wettelijk regime in het geval de overname kwalificeert als een overgang van onderneming.
De Rechtbank Amsterdam heeft vandaag (13 september 2021) geoordeeld dat een Uber-chauffeur op basis van een arbeidsovereenkomst werkzaam is. Daarnaast is de algemeen verbindend verklaarde cao Taxivervoer van toepassing verklaard op de arbeidsverhouding. Een dergelijk oordeel is niet nieuw: ook Deliveroo trok inmiddels al in twee (!) instanties aan het kortste eind. De uitspraak zal dan ook een doorn in het oog zijn voor verschillende platformwerkgevers.
In een eerdere blog heb ik een uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant behandeld waarin een werknemer claimde te weinig vakantieloon te hebben ontvangen, aangezien er geen vergoeding voor gemaakte overuren in was verdisconteerd. De werknemer deed daarbij een beroep op een arrest van het HvJ EU, genaamd Hein/Holzkamm. De rechter oordeelde dat de werknemer geen recht had op een hoger vakantieloon en haalde daarbij overigens aan dat een van de voorwaarden uit Hein/Holzkamm verkeerd was vertaald. Een werknemer moest niet ‘op regelmatige basis’ overwerk hebben verricht, maar dit overwerk moest ‘voorzienbaar en gebruikelijk’ zijn. Niet lang na de uitspraak van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant wees dezelfde rechtbank een soortgelijk vonnis. Deze keer is het de beurt aan de Rechtbank Rotterdam, komt zij tot een ander oordeel?
Op 1 januari 2015 werd de fiscaal gefaciliteerde opbouw van pensioenaanspraken gemaximeerd op € 100.000. Het nadeel voor een werknemer met een hoger salaris dan € 100.000 werd vaak door de werkgever gecompenseerd, door een salarisverhoging of een jaarlijkse eenmalige (bruto) vergoeding, ook wel pensioencompensatie genoemd. Indien vervolgens afscheid van de werknemer wordt genomen, rijst een aantal vragen. Dient de pensioencompensatie meegenomen te worden bij de berekening van de transitievergoeding? En hoe zit dat bij de berekening van de waarde van openstaande vakantiedagen? In twee blogs zullen wij deze vragen beantwoorden. In deze tweede blog zullen wij ingaan op de vraag of de pensioencompensatie en de werkgeversbijdrage in de pensioenpremie wel of niet meegenomen wordt bij de berekening van de waarde van een vakantiedag.
De RVU-drempelvrijstellingsregeling heeft ten doel om werkgevers meer mogelijkheden te geven om oudere werknemers. Hoewel de regeling een generieke insteek kent valt op dat cao-partijen aan de regeling een vooralsnog uitermate beperkte insteek toekennen. Een analyse van inzetten voor het cao-overleg en een recent gesloten onderhandelaarsakkoord binnen de zorgsector volgt in dit blog.
Opvallend vaak blijkt pensioen bij fusies en overnames een onderbelicht item. Opvallend, want pensioen kan uitermate verstrekkende financiële gevolgen hebben. Deze blog is de start van een reeks artikelen over pensioen bij fusies en overnames, waarbij de verschillende aandachtspunten, risico's én mogelijke oplossingen belicht zullen worden.
Indien géén tussentijds opzegbeding in de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is opgenomen, ontstaat pas recht op een WW-uitkering nadat de overeenkomst voor bepaalde tijd is verstreken. De rechtbank Amsterdam zet echter de poort open door te oordelen dat partijen bij het sluiten van een beëindigingsovereenkomst met wederzijds goedvinden alsnog een tussentijds opzegbeding kunnen overeenkomen. Is deze uitspraak een vreemde eend in de bijt of een uitspraak die navolging verdient?
De sociale partners hebben een akkoord bereikt over de hervorming van de arbeidsmarkt en de regulering van werk. Dit akkoord is door de Sociaal Economische Raad (SER) opgenomen in haar ontwerpadvies over het sociaal-economisch beleid 2021-2025, met als doel onderdeel te worden van de formatie(besprekingen).
Op 16 februari jl. heeft het hof Amsterdam bekrachtigd dat de bezorgers van Deliveroo geen zzp'er(s) zijn, maar dat zij werken op basis van een arbeidsovereenkomst. Bezorgers kunnen daarom (nog steeds) terugvallen op de geldende wet- en regelgeving binnen het arbeidsrecht.
Veel ondernemers lijden onder de coronacrisis. In sommige branches zijn de nadelige gevolgen te overzien. Door gebruik te maken van de steunmaatregelen van de overheid kunnen die ondernemers misschien overleven en soms in ongewijzigde vorm de onderneming voortzetten. In andere branches is dat helaas geen vanzelfsprekendheid. Denk aan de reisbranche, de evenementenbranche en de horeca. Als een faillissement al voorkomen kan worden, dan ontkomt de ondernemer er vervolgens haast niet aan om fors te snijden in personeelskosten. Een zogenaamde ‘corona-reorganisatie’ is een begrip dat tot voor kort niet bestond, maar zien we nu overal terugkomen.
De op 1 januari 2020 ingevoerde cumulatiegrond (i-grond) maakt het mogelijk om meerdere onvoldragen ontslaggronden te combineren. Op 6 juli jl. werd voor het eerst door de Rechtbank Midden-Nederland een ontbindingsverzoek op de i-grond toegewezen. Inmiddels heeft de Rechtbank Midden-Nederland nog twee andere ontbindingsverzoeken op de i-grond toegewezen. In de derde uitspraak lijkt het vereiste van een bijna voldragen ontslaggrond los te worden laten. Een eerder door ons bepleite en wenselijke ontwikkeling, die (wel) aansluit bij de bedoeling van de wetgever.
