Massaschade is schade die een grote groep gedupeerden lijdt naar aanleiding van één of dezelfde schadeoorzaak. Denk aan waardeverlies van beursgenoteerde aandelen, gezondheidsschade bij gebruikers van een gebrekkig medicijn of schade aan woningen als gevolg van een aardbeving. Het massale karakter maakt de afwikkeling van deze schade complex.
In het Shaken Baby-arrest (13 april 2018, ECLI:NL:HR:2018:601) heeft de Hoge Raad een belangrijke uitspraak gedaan over de uitleg van de standaard opzetuitsluiting die voorkomt in aansprakelijkheidsverzekeringen voor personen (AVP). Inmiddels is er voor het eerst na het Shaken Baby-arrest weer een gerechtelijke uitspraak gepubliceerd in een zaak over de standaard opzetuitsluiting. Het ging daar om een burenruzie waarbij een buurman zijn buurvrouw omver duwde en waarbij zij met haar hoofd op een tuintegel kwam met ernstig hersenletsel tot gevolg.
De Hoge Raad heeft op 22 maart 2019 uitgelegd wanneer de ‘objectieve’ verjaringstermijn van 20 jaar voor de risicoaansprakelijkheid voor gebrekkige opstallen (art. 6:174 BW) begint te lopen (ECLI:NL:HR:2019:412). Volgens de Hoge Raad begint voor art. 6:174 BW de 20 jaarstermijn pas te lopen zodra de gebrekkige toestand is opgehouden te bestaan.
Een leegstaand pand dat gesloopt zou worden, brandt af. De eigenaar wil uitkering van haar brandverzekeraars op basis van herbouwwaarde, en anders verkoopwaarde. De Rechtbank Amsterdam oordeelt dat in dit geval slechts recht bestaat op vergoeding van de sloopwaarde van het pand.
Op grond van art. 7:954 lid 2 BW kan een benadeelde een directe actie instellen bij een verzekeraar voor een schade die de verzekerde zelf niet had gemeld, wanneer deze verzekerde niet meer bestaat. De Hoge Raad heeft in een arrest van 1 februari 2019 geoordeeld dat deze mogelijkheid óók ziet op een schade die al was ingetreden voordat de verzekerde ophield te bestaan (ECLI:NL:HR:2019:150).
