Verzekeraars krijgen in de praktijk meer dan eens het verwijt van secundaire victimisatie tegengeworpen. Door een verandering van het leerstuk van de Hoge Raad zouden die verwijten nog wel eens vaker kunnen voorkomen. Hieronder leest u waarom.
Deze procedure betreft een geschil tussen twee aandeelhouders van een vennootschap. Een van de aandeelhouders heeft eerder een deel van zijn aandelen in het kapitaal van de vennootschap verkocht aan de andere aandeelhouder en daarbij is uitgestelde betaling van een deel van de koopsom voor de aandelen overeengekomen. Centraal staat de vraag of het uitgestelde deel van de koopsom betaald moet worden door de kopende aandeelhouder aan de verkopende aandeelhouder of dat conform de gemaakte afspraken dat deel bij wijze van kapitaalinjectie in de vennootschap gestort mag worden.
Het WOB-verzoek van de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze over artikel 13 Zorgverzekeringswet (Zvw) heeft aan het licht gebracht dat VWS erkent dat een generiek kortingspercentage in strijd is met de wet.
In een deelgeschil kan een persoon die een ander aansprakelijk houdt voor zijn letselschade een deel van het geschil aan de rechter voorleggen. De gedachte is dat dit gebeurt wanneer partijen vastlopen gedurende de buitengerechtelijke onderhandelingsfase. Van een vastgelopen onderhandeling is bij de ontvangst van een 'onacceptabel schikkingsvoorstel' nog niet direct sprake. Dit laatste komt duidelijk naar voren in een beschikking van de Rechtbank Rotterdam van 30 september 2022, waarin de kantonrechter oordeelde dat de verzoeker in kwestie niet ontvankelijk was in zijn verzoek.
De exhibitieplicht biedt partijen op grond van art. 843a Rv de mogelijkheid om inzage te vorderen in bepaalde bewijsmiddelen die zij zelf niet in hun bezit hebben, maar waarvan wel bekend is dat wederpartij daarover beschikt. In een recente uitspraak van de rechtbank Zeeland West-Brabant stond de vraag centraal of een partij inzage moest geven in het (vertrouwelijke) advies van diens advocaat. De rechtbank heeft in die uitspraak geoordeeld dat in zo’n geval geen recht op inzage bestaat.
Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) is in de definitieve versie van het Integraal Zorgakkoord (IZA) deels teruggekomen van het plan om de vrije artsenkeuze in te perken. Een eerder uitgelekt plan met die strekking kon op veel kritiek rekenen. Het ministerie van VWS lijkt nu naar een deel van die kritiek geluisterd te hebben en heeft het IZA op dit punt aangepast. Er blijven genoeg kritiekpunten over.
Advocaat-generaal bij de Hoge Raad T. Hartlief (“A-G Hartlief”) heeft eind augustus 2022 geconcludeerd dat een betrokkene niet zonder meer recht heeft op inzage in een medisch advies dat ten behoeve van de wederpartij is opgesteld. Het recht om medisch advies in te winnen in de veilige wetenschap dat dit de wederpartij niet bereikt zal hier in het algemeen aan in de weg staan.
Met het uitlekken van het concept Integraal Zorgakkoord (IZA) lijkt de vrije artsenkeuze opnieuw op de politieke agenda te komen. De Volkskrant meldt vanochtend dat het kabinet voornemens is de keuzevrijheid voor patiënten in te perken. Wanneer zij zich wenden tot een ongecontracteerde zorgaanbieder, zullen zij een substantieel deel van de kosten zelf moeten ophoesten.
Onlangs is een vonnis gewezen waarin de uitleg van een to follow-clausule centraal stond. Als in de verzekeringsvoorwaarden een to follow-clausule overeengekomen is, geldt in beginsel een volgplicht voor de volgende verzekeraars. Onder omstandigheden kan de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid hier een uitzondering op maken.
Schending van de onderzoeksplicht kan onder omstandigheden leiden tot aansprakelijkheid van de verkopende aandeelhouder-bestuurder. Benieuwd hoe dat in de praktijk werkt?
Met enige regelmaat wordt door advocatenkantoren grootschalig feitenonderzoek verricht dat leidt tot een rapport met onderzoeksbevindingen. Dat is toegestaan, maar niet zonder rekenschap te geven van de benodigde randvoorwaarden.
Een merkhouder is jegens de consument aansprakelijk voor een gebrekkig product indien het product zijn merk draagt, zo overweegt het Hof van Justitie in een prejudiciële beslissing van 7 juli 2022.
