Nadat de Hoge Raad eerder dit jaar genuanceerd geantwoord heeft op prejudiciële vragen die de rechtbank Amsterdam heeft gesteld over het beroep op dwaling bij rentederivaten, heeft zij nu in twee cassatiezaken arrest gewezen over hetzelfde onderwerp. Deze arresten zien op specifieke onderdelen die in veel rentederivatenzaken aan de orde zijn: marginverplichtingen en de adviesrelatie.
Eind 2017 meldde het Parool dat Prins Bernard jr. vanuit privé 349 panden in Amsterdam exploiteert. In de praktijk zien wij ook steeds vaker dat vastgoedexploitanten hun vastgoedportefeuille in privé exploiteren, waarbij men in de regel lijkt uit te gaan van belastingheffing in box 3. In dit kader speelt voor de heffing van inkomstenbelasting dus de vraag aan welke box de vastgoedexploitant zijn of haar vermogensbestanddelen en/of resultaten moet toerekenen. Het toerekenen aan de juiste box is van belang voor de bepaling van de verschuldigde inkomstenbelasting. De tarieven in de verschillende boxen lopen namelijk sterk uitéén. In deze blog gaan wij in op de relevante inkomstenbelastingaspecten van het exploiteren van vastgoed in privé.
Recent heeft een Advocaat-Generaal (A-G) een advies gegeven aan de Hoge Raad. Dit advies (een conclusie genoemd) hangt samen met vragen over dwaling bij renteswaps die Rechtbank Amsterdam heeft gesteld aan de Hoge Raad. Deze vragen zijn onder meer gesteld vanwege een zaak van Chantal van den Borne, advocaat bij Dirkzwager. Cassatieadvocaat en collega Tom van Malssen heeft haar bijgestaan.
Bestuurders en penningmeesters van stichtingen huldigen wel eens het standpunt dat de stichting die zij vertegenwoordigen niet belastingplichtig is voor de heffing van vennootschapsbelasting (winstbelasting).
Eerder dit jaar bleek dat een van de grootste bioscoopketens voor ruim 19 miljoen euro is opgelicht. Fraudeurs speelden in op Nederlandse top en deden zich via vervalste mailadressen voor als bestuurder van het Franse hoofdkantoor en vroegen om grote bedragen over te maken. Het klinkt in eerste instantie knullig en lijkt in strekking op de ongewenste e-mails van niet-bestaande exotische royalty die begin deze eeuw vaak de ronde deden. Toch komt zulke oplichterij vaker voor dan u denkt. Mogelijk kan er zelfs een beroep gemaakt worden op een juridische zorgplicht voor de bank als het op deze vormen van oplichting aankomt.
Het staat al sinds 2005 vast dat banken in bepaalde omstandigheden zich ook de belangen moeten aantrekken van partijen die geen klant bij hun zijn (derden). Hof Den Haag heeft nu (na terugverwijzing door de Hoge Raad) uitgemaakt dat die regel ook geldt in het geval de derden ‘professioneel’ zijn.
Mag je als kredietaanbieder vertrouwen op de gegevens die via een tussenpersoon verstrekt worden, of moet je deze gegevens ten aanzien van overkreditering controleren? Over de zorgplicht ten aanzien van overkreditering bij hypothecair krediet is recentelijk een interessante conclusie door de P-G van de Hoge Raad genomen.
De Rechtbank Amsterdam heeft nu op 30 mei 2018 besloten om prejudiciële vragen te stellen aan de Hoge Raad over het beroep op vernietiging op grond van dwaling bij renteswaps. Hiertoe heeft ze twee voorbeeldzaken geselecteerd. In één daarvan treedt Chantal van den Borne van Dirkzwager op voor de gedupeerde.
