Deze zaak gaat over de vraag of een zorgaanbieder een valse verklaring heeft afgelegd door bij haar inschrijving niet te vermelden dat zij geen gehoor heeft gegeven aan verzoeken van de toezichthouder. Waar de voorzieningenrechter meent dat sprake is van een valse verklaring, en de inschrijving terecht als ongeldig terzijde gelegd is, ziet het hof dit anders.
Per 1 januari 2015 is de Participatiewet (‘PW’) in werking getreden. In een blogreeks van drie blogs gaan wij in op de vraag hoe deze wet zich verhoudt tot de drie stelselwetten: de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (‘Wmo’), de Wet langdurige zorg (‘Wlz’) en de Zorgverzekeringswet (‘Zvw’). Aan de hand van een aantal uitspraken van het afgelopen jaar lichten wij de verhouding tussen de PW en de stelselwetten toe en staan wij stil bij de vraag wanneer een van deze stelselwetten als voorliggende voorziening kwalificeert. In de eerste blog van onze blogreeks zijn wij ingegaan op de verhouding tussen de PW en de Wmo. In deze blog bespreken wij de verhouding tussen de PW en de Wlz.
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in een uitspraak van 12 april 2023 geoordeeld dat appellant geen belanghebbende is bij het besluit tot vaststellen van het bestemmingsplan “De Holtkamp”. Appellant heeft namelijk geen grondpositie in of in de omgeving van het plangebied, omdat de uitgifteprocedure van de gemeente Zevenaar die had kunnen leiden tot vestiging van een voorkeursrecht op te verkopen kavels in de nabijheid van het plangebied is stopgezet.
Aanbestedende diensten die een verbijzonderde interne controle uitvoeren of waar een accountantscontrole wordt uitgevoerd, lopen vaak tegen de vraag aan of bepaalde uitgaven vanuit aanbestedingsrechtelijk perspectief rechtmatig zijn. In dit artikel gaan wij in op enkele veelvoorkomende vragen, zoals de vraag of de waarde van soortgelijke opdrachten bij elkaar moet worden opgeteld en of het is toegestaan om onder een raamovereenkomst zonder maximale waarde en/of hoeveelheid meer uit te geven dan de geraamde waarde.
Een koopovereenkomst die de gemeente Rhenen in 2020 sloot, is naar oordeel van de Midden-Nederlandse voorzieningenrechter nietig (!) omdat de gemeente bij het sluiten daarvan in strijd met het gelijkheidsbeginsel heeft gehandeld. De mededingingsnorm die in Didam-arrest is verwoord, zou bovendien van toepassing zijn op overeenkomsten die zijn gesloten vóórdat dit arrest werd gewezen.
Voor elk project dat stikstof uitstoot moet berekend worden wat de gevolgen daarvan zijn voor Natura 2000 gebieden. Voor het wegenproject ViA15 was een rekenafstand van 5 km toegepast. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS) vond in een tussenuitspraak dat die afstand niet toereikend gemotiveerd was. Na de tussenuitspraak heeft het kabinet besloten om voor wegverkeer en alle andere stikstofemissiebronnen een rekenafstand van 25 km aan te houden. De rekenafstand is ook geïmplementeerd in de AERIUS Calculator. De Afdeling heeft vandaag geoordeeld dat deze rekenafstand van 25 kilometer aanvaardbaar is.
De gemeente Zevenaar mocht een selectieprocedure voor de uitgifte van kavels intrekken en een nieuwe selectieprocedure starten. Waar de rechtbank in een incident in een bodemprocedure nog oordeelde dat het stopzetten van de eerste selectieprocedure onrechtmatig is omdat de deelnemers erop mochten vertrouwen dat de gemeente aan hen kavels zou aanbieden, oordeelt de rechtbank nu in de hoofdzaak dat de gemeente juist onrechtmatig zou handelen als de procedure zou worden voortgezet. De gemeente mag de eerste selectieprocedure dus intrekken en een nieuwe procedure starten, waarin loting als selectiemethode wordt gehanteerd.
Eind vorig jaar heeft de rechtbank Rotterdam een interessante uitspraak gewezen over verwijdering van ondergrondse kabels. Een grondeigenaar vordert verwijdering van een kabel gesitueerd in zijn perceel. Het telecombedrijf aan wie de kabel toebehoort voert verweer. De rechtbank moet een oordeel vellen over de vraag of de grondeigenaar een gedoogplicht heeft op grond van de telecommunicatiewet (Tw), alsmede over de vraag of de vordering tot opheffing van de onrechtmatige toestand al dan niet is verjaard.
De inwerkingtreding van de Omgevingswet is inmiddels al vijf keer uitgesteld, maar vandaag is het hoge woord er eindelijk uit: de Omgevingswet gaat in op 1 januari 2024.
Twentse gemeenten mochten met een beroep op quasi-inbesteding zonder voorafgaande aanbestedingsprocedure een overeenkomst tot het bewerken en verwerken van huishoudelijk restafval aan Twence Bioconversie B.V. en AVI Twente B.V. gunnen. Interessant is dat bij berekening van het zogenaamde “activiteitencriterium” ook de omzet van een derde mocht worden meegenomen omdat met die derde (de Stadt Münster) een zogenaamde ‘publiek-publieke samenwerking’ was aangegaan. Verder overweegt de rechter dat voor de berekening omzet niet als hoofdegel geldt, maar dat vrijelijk gekozen kan worden voor een andere geschikte berekening, zoals in dit geval de afgenomen tonnages afval.
Een inschrijver mag bij een meervoudig onderhandse aanbesteding inschrijven met een prijs die hoger is dan het toepasselijke drempelbedrag voor Europees aanbesteden. Zo’n inschrijving is geldig, ook al heeft de aanbestedende dienst op basis van een lagere raming gekozen voor een meervoudig onderhandse aanbestedingsprocedure. Dat is alleen anders als de raming of het drempelbedrag in de aanbestedingsstukken ondubbelzinnig als prijsplafond zijn verwoord.
Gisteren (maandag 27 februari 2023) is een conceptwetsvoorstel met betrekking tot de overdrachtsbelasting gepubliceerd. Toepassing van de samenloopvrijstelling bij aandelentransacties is onder het wetsvoorstel vanaf 1 januari 2024 niet meer mogelijk.
