In dit blog lichten wij een aantal interessante uitspraken in het mededingingsrecht in januari en februari uit en bespreken wij een aantal nieuwsberichten uit de toezichtspraktijk van de ACM en Europese Commissie.
Uit een recent arrest van het Hof van Justitie van de EU (‘HvJ EU’) volgt dat de inrichting door een dominante onderneming van een distributienetwerk strijdig kan zijn met het misbruikverbod. Daarvan is bijvoorbeeld sprake als een dominante onderneming haar distributeurs instrueert om concurrentiebeperkende afspraken te maken met afnemers verder in de distributieketen. Een instructie van een dominante onderneming aan haar distributeurs om exclusiviteitsverplichtingen door te leggen naar detaillisten levert evenwel niet altijd een concurrentiebeperking op.
Waar mensen samenkomen, worden relaties aangegaan. De werkvloer is daar geen uitzondering op. Een stiekeme crush uitmondend in flirterig gedrag, een publiek geheime affaire met de stagiaire of een open relatie met de baas. Prachtig natuurlijk, wanneer de liefde wordt gezocht en gevonden, maar niet altijd even wenselijk voor werkgevers. Wellicht komt de werkverhouding er door onder druk te staan, zijn collega’s wel even klaar met dat geflikflooi in de kantoortuin, leidt een en ander tot contraproductiviteit, of worden er ‘verblind door liefde’ beslissingen genomen die de belangen van de organisatie ernstig kunnen schaden. Alle reden voor organisaties om hier op toe te willen zien en intern beleid te voeren over het aangaan en melden van affectieve relaties op de werkvloer.
Webshops opgelet: een bestelknop met de tekst "bestel nu", "bestelling afronden" en "plaats bestelling" is onvoldoende duidelijk voor consumenten.
De gemeente Amsterdam heeft de geschiktheidseis gesteld dat er ervaring moet zijn met één werk van tenminste € 1.000.000,-. Een aannemer legt als referentie over een RAW-raamovereenkomst op grond waarvan diverse vergelijkbare deelopdrachten zijn uitgevoerd waarvan de waarde in totaliteit (wél) het bedrag van € 1.000.000,- overstijgt. De gemeente meent dat daardoor niet aan de geschiktheidseis wordt voldaan en legt de inschrijving terzijde. Aan de Amsterdamse voorzieningenrechter ligt vervolgens de vraag voor of aan de eis van ‘één werk’ kan worden voldaan met (diverse deelopdrachten onder) een RAW-raamovereenkomst.
Recent oordeelde het Hof van Justitie dat de betrokkene recht heeft op een concreet en volledig overzicht van de partijen die zijn persoonsgegevens hebben ontvangen. Dit kan best grote consequenties hebben. Persoonsgegevens worden immers nogal eens gedeeld. In deze blog een korte duiding.
Op 14 december 2022 is de NIS2-richtlijn aangenomen. Deze richtlijn voorziet onder meer in meer coördinatie en samenwerking tussen lidstaten op het gebied van cyberveiligheid. Ook zullen (deels al bestaande) regels over cyberveiligheid op veel meer bedrijven en instellingen van toepassing worden. Wat betekent dit voor u?
Op 21 december 2022 heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) een boete van 50.000 euro opgelegd aan de politie. De politie had namelijk camera-auto’s ingezet in Rotterdam, zonder eerst de privacyrisico’s goed in kaart te brengen. Een dergelijke inventarisatie is bij impactvolle gegevensverwerkingen wel verplicht. Wat heeft de AP in haar boetebesluit precies gezegd? En welke lessen kunnen u en uw bedrijf hiervan leren?
In het vakblad Privacy & Informatie (P&I) heeft Dafne de Boer een artikel over de Brein/Ziggo uitspraken geschreven.
Vanaf 27 december 2022 is het niet meer toegestaan om oude modelcontracten te gebruiken voor de gegevensdoorgifte naar landen buiten de EER. In deze blog bespreek ik in een notendop wat de modelcontracten zijn, wat de deadline inhoudt en welke gevolgen de deadline voor organisaties heeft.
Het gebruik van echte persoonsgegevens voor testdoeleinden kan risicovol en soms zelfs verboden zijn, zo schreef ik onlangs al. Tegelijkertijd is de praktijk dat veel bedrijven bij de ontwikkeling en onderhoud van IT werken met verschillende omgevingen (OTAP) en dat daarbinnen regelmatig toch met echte data wordt gewerkt. Zijn de strenge regels met de praktijk te verenigen? In deze blog verken ik dit nader.
De afgelopen jaren werkt de Europese Unie (EU) aan wet- en regelgeving om de ontwikkeling van artificial intelligence (AI) in goede banen te leiden. AI-systemen kunnen namelijk de nodige risico’s opleveren, maar bieden ook mooie mogelijkheden voor bijvoorbeeld de gezondheidszorg, vervoer en automatisering. In dit blog bespreek ik twee recente voorstellen van de EU: de AI Act en de Richtlijn AI-aansprakelijkheid.
