De afgelopen jaren werkt de Europese Unie (EU) aan wet- en regelgeving om de ontwikkeling van artificial intelligence (AI) in goede banen te leiden. AI-systemen kunnen namelijk de nodige risico’s opleveren, maar bieden ook mooie mogelijkheden voor bijvoorbeeld de gezondheidszorg, vervoer en automatisering. In dit blog bespreek ik twee recente voorstellen van de EU: de AI Act en de Richtlijn AI-aansprakelijkheid.
Het Hof van Justitie heeft in een arrest van 22 november 2022 een streep gezet door de verplichte openbaarmaking van gegevens in het UBO-register. Die verplichting voldoet niet aan de strenge criteria die gelden bij een inbreuk op grondrechten, zoals hier het geval is. Het Hof oordeelt - kort gezegd - dat het bestrijden van witwassen en terrorismefinanciering zeker legitieme doelen zijn, maar dat de wetgeving die tot openbaarheid dwong hiervoor te grofmazig is.
Het gebruik van echte persoonsgegevens voor testdoeleinden is risicovol. Hoe meer kopieën er immers circuleren, hoe eerder persoonsgegevens uitlekken of er versieverschillen gaan optreden. Dit risico is ook reëel; zo belandde recent een kwestie over een datalek op testdata bij het Hof van Justitie. Het Hof gaf vervolgens interessante kaders voor zowel de regels van doelbinding als bewaartermijnen.
Projecten die met intern salderen niet leiden tot een toename van stikstofdepositie zijn niet natuurvergunningplichtig. Veel initiatiefnemers kiezen er desondanks voor om toch een aanvraag om een natuurvergunning in te dienen, om zo een positieve weigering op de aanvraag te verkrijgen.
De afgelopen maanden lijkt het privacyrechtelijke net te sluiten rond Google Analytics. Toezichthouders in Denemarken, Frankrijk, Italië, Noorwegen en Oostenrijk hebben aangegeven dat de veelgebruikte applicatie in strijd is met privacywetgeving zoals de AVG. Is dit ook een risico in Nederland?
Gisteren werd een uitspraak gewezen door het College van Beroep voor het Bedrijfsleven inzake een geschil tussen Bunq en de DNB. Nu ben ik geen kenner financieel recht (dus daar blijf ik ook buiten), maar interessant is dat deze kwestie deels gaat over de interpretatie van open normen. Daar wordt niet zo vaak over geprocedeerd. En daar zie ik een belangrijke parallel met het privacyrecht.
Als een leverancier en winkelier afstemmen welke wederverkoopprijs de winkelier in rekening brengt, levert dat een concurrentiebeperking op die een overtreding van het kartelverbod kan opleveren (zogenaamde ‘verticale prijsbinding’). Op 17 oktober 2022 heeft de Autoriteit Consument & Markt (‘ACM’) de campagne “wie bepaalt de prijs” gestart die handvatten aan leveranciers en afnemers moet bieden om een overtreding in ieder geval te voorkomen.
Op 29 september 2022 heeft de Europese Commissie (‘Commissie’) richtsnoeren gepubliceerd over het kartelverbod en collectieve onderhandeling door zzp’ers. Het kartelverbod kan de mogelijkheden beperken van zzp’ers om gezamenlijk afspraken te maken over bijvoorbeeld tarieven en arbeidsduur. In de richtsnoeren verduidelijkt de Commissie wanneer bepaalde zzp'ers collectief kunnen onderhandelen over betere arbeidsvoorwaarden zonder de mededingingsregels van de EU te schenden en geeft zij aan in welke gevallen niet handhavend op te zullen treden.
De Inspectie voor Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) heeft vandaag een nieuwsbericht en factsheet uitgebracht over ICT-storingen in de ziekenhuizen. De ziekenhuizen krijgen tot eind 2023 om aan NEN7510 te voldoen.
De sectie Intellectuele Eigendom, IT- en Privacyrecht van Dirkzwager heeft voor de tweede helft van 2022 het volgende programma met events voor u samengesteld
Dat hangt vooralsnog af van het net… Recent heeft de rechtbank Rotterdam het oordeel van de Autoriteit Consument & Markt (‘ACM’) bevestigd dat drinkwaterbedrijven geen ondernemingen zijn de zin van de Mededingingswet (‘Mw’). Het misbruikverbod (artikel 24 Mw) en het kartelverbod (artikel 6 Mw) zijn niet op hen van toepassing. De ACM beschouwt beheerders van regionale elektriciteitsnetten (in zeer voorzichtig geformuleerde bewoordingen) momenteel mogelijk als ondernemingen waarop deze verboden van toepassing zijn.
Een inwoonster van de gemeente Heemskerk vordert immateriële schadevergoeding van de gemeente, omdat zij angst- en stressklachten ervaart na een datalek. Een poststuk met daarin medische en persoonsgegevens dat de gemeente verzonden had, raakte zoek bij de post. De inwoonster vreesde voor misbruik van haar gegevens. Haar vordering tot schadevergoeding wordt echter afgewezen, omdat deze onvoldoende concreet is onderbouwd. Daarbij overweegt de rechtbank dat er geen signalen van misbruik van de gegevens zijn.
