Het Nederlandse civiele procesrecht kent ‘het recht op getuigenbewijs’ als algemeen en fundamenteel beginsel. Dit uitgangspunt leidt ertoe dat een rechter een aanbod tot het leveren van zulk bewijs alleen op relevante en voldoende gronden van de hand mag wijzen. Concreet betekent dit dat een bewijsaanbod niet ‘te vaag’ mag zijn.
Overmacht, ook wel force majeure genoemd, is een juridisch begrip dat een niet-toerekenbare onmogelijkheid aanduidt om een verplichting na te komen. Van de debiteur die in overmacht verkeert kan in beginsel geen nakoming of schadevergoeding worden verlangd, en bovendien kan hij zich van zijn verplichtingen bevrijden door de onderliggende overeenkomst te ontbinden. In dit artikel gaat advocaat Jeroen Naus in op dit onderwerp en bespreekt hij een aantal belangrijke uitspraken.
Bij een herziening van het procesrecht in burgerlijke zaken van enkele jaren geleden, heeft de wetgever besloten tot deformalisering. Daarmee wordt bedoeld dat ruimere mogelijkheden worden gecreëerd om – kleine – processuele fouten te herstellen. Er is niet zozeer sprake van een vermindering van procesregels, maar het streven is om gebreken in de naleving daarvan waar mogelijk te doen herstellen, zodat sancties kunnen uitblijven.
Recentelijk liet de Hoge Raad zich wederom uit over de reikwijdte en toepassing van de regeling omtrent dwangsommen. Uitgangspunt van de wettelijke regeling is dat een eenmaal verbeurde dwangsom voor het gehele bedrag verbeurd blijft.
De dwangsom is bedoeld om druk uit te oefenen op de schuldenaar, zodat deze de tegen hem uitgesproken hoofdveroordeling zal nakomen. Door gebruikmaking van dit executiemiddel worden rechterlijke beslissingen veel effectiever.
De vaststellingsovereenkomst is een overeenkomst, waarbij twee of meer partijen een bindende regeling treffen, soms ter voorkoming van een geschil, maar meestal om een bestaand geschil op te lossen. In dat geval wordt met de overeenkomst in feite een tussen partijen bereikte schikking geformaliseerd. Hoewel de overeenkomst naar zijn aard dus gericht is op het beëindigen van discussies, moest het Hof Amsterdam zich onlangs buigen over een zaak waarin een partij een vaststellingsovereenkomst wi...
Geschillen over de uitleg van overeenkomsten zijn aan de orde van de dag. Partijen discussiëren over de bedoelingen en gevolgen van tussen hen gesloten contracten en in sommige gevallen leidt dit tot procedures, waarin de rechter door middel van uitleg moet bepalen hoe het zit.In een eerdere bijdrage schreef ik al over de ontwikkelingen in de rechtspraak over dit onderwerp sinds het standaardarrest “Haviltex” uit 1981.In het hiernavolgende behandel ik twee recente vonnissen waarin rechters de...
Binnen een onderneming kunnen uiteenlopende conflicten ontstaan. Denk aan geschillen tussen één of meer aandeelhouders enerzijds en het bestuur anderzijds of tussen aandeelhouders onderling. Als gevolg daarvan kan zich een patstelling in de Algemene Vergadering van Aandeelhouders (AVA) voordoen, waardoor geen besluiten meer (kunnen) worden genomen.
