Op 21 januari jl. heeft de rechtbank Den Haag de huurprijs van een bedrijfsruimte waarin een horecabedrijf werd geëxploiteerd verminderd, aangezien er door de Coronacrisis en de bijpassende overheidsmaatregelen sprake was van onvoorziene omstandigheden en van een gebrek aan het gehuurde.
Afgelopen vrijdag heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan in een Caribische zaak met betrekking tot Timeshare-overeenkomsten. De ‘Koop breekt geen huur-regel’ (art. 7:226 BW) was in die casus niet van toepassing. Bovendien plaatst de Hoge Raad nog een interessante opmerking over gevallen waarin art. 7:226 BW toch wél de rechten van de huurders kan beschermen.
Bij de (ver)huur van geliberaliseerde woonruimte is contractsvrijheid bij de vaststelling van de huurprijs het uitgangspunt. Dit geldt echter niet voor de servicekosten: de Hoge Raad oordeelt dat de betalingsverplichting met betrekking tot de servicekosten in relatie moet staan met de werkelijke kosten.
Het gerechtshof ’s-Hertogenbosch overweegt op 27 augustus 2019 dat een huurovereenkomst en zorgovereenkomst onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. De poging van de huurder om de zorgovereenkomst afzonderlijk op te zeggen faalt: dat kan alleen als de huurovereenkomst ook wordt opgezegd.
Op 11 september 2019 heeft de Rechtbank Midden-Nederland een interessant vonnis gewezen. Een verhuurder zegt een huurovereenkomst met een snackbar op, op grond van dringend eigen gebruik in verband met herontwikkeling.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft op 15 oktober 2019 geoordeeld dat, hoewel inmiddels geen sprake meer is van een huurachterstand, de stelselmatig te late en/of onvolledige betaling van de huur een tekortkoming oplevert die de ontbinding van de huurovereenkomst rechtvaardigt.
In tegenstelling tot het strikte huurprijzenrecht bij gereguleerde woonruimte zijn de regels voor de aanpassing van de huurprijs bij woonruimte in de geliberaliseerde sector veel vrijer.
De Veegwet Wonen is op 1 juli 2017 in werking getreden. Per die datum zijn de Woningwet en het Besluit toegelaten instelling volkshuisvesting (Btiv) gewijzigd. De Veegwet repareert een aantal punten in de Woningwet en bevat een aantal aanpassingen die de Woningwet voor corporaties, gemeenten, huurders en de toezichthouder beter uitvoerbaar maken. De wijziging breng ook mee dat woningcorporaties hun statuten vóór 1 januari 2019 in overeenstemming moeten brengen met de wet, voor zover dit nog niet het geval is.
Kan verhuurder de huurovereenkomst met huurder ontbinden enkel omdat huurder naar een onderhuurder op zoek is?
Als verhuurder van sociale huurwoningen is het verstandig om in huurovereenkomsten expliciet te vermelden dat de woning beschikbaar dient te blijven voor de sociale sector en dat hennepgerelateerde activiteiten de ontbinding van de huurovereenkomst tot gevolg hebben. Daarnaast verdient het aanbeveling om een forse boetebepaling op te nemen.
De wet bepaalt dat degene die met een huurder duurzaam samenwoont, maar niet de partner van de huurder is, aanspraak kan maken op medehuurderschap. Het feit dat de inwonende zoon van huurster regelmatig overlast verzorgt in het gehuurde is geen grond om het verzoek tot medehuurderschap af te wijzen.
Een bejaarde huurder dient zijn woning in een appartementencomplex voor ouderen te verlaten, omdat hij zich door overlast te veroorzaken niet als een goed huurder gedraagt.
