Recentelijk lag bij de Hoge Raad de vraag voor of een uitlener, die eigenrisicodrager voor de Ziektewet is, verhaal mag nemen op de inlener voor door de uitlener gedane uitkeringen uit hoofde van arbeidsongeschiktheid. De Hoge Raad oordeelde ontkennend: ook een eigenrisicodrager moet artikel 52b Ziektewet tegen zich laten gelden en kan dus geen verhaal nemen op de inlener.
Op 24 maart 2020 heeft minister Koolmees in een brief Kamervragen beantwoord over o.a. de Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid (de NOW-regeling).
Compensatie transitievergoeding voor langdurige arbeidsongeschikte (ex)werknemers vanaf 1 april 2020 aan te vragen: wat moet de werkgever doen?
Behoudt een werknemer tijdens werktijdverkorting aanspraak op zijn loon? Hoe wordt daar door werkgevers vandaag de dag mee omgegaan?
Heeft u vragen over werktijdverkorting? Ons coronateam biedt ondernemers de komende dagen de gelegenheid hun vragen over werktijdverkorting kosteloos te stellen.
Wat zijn de financiële gevolgen als u de tijdstippen van een gedane oproep wijzigt of uiteindelijk besluit een oproepkracht alsnog af te bellen?
Indien de wachttijd van 104 weken vóór 1 juli 2015 is verstreken, kan de werknemer onder bepaalde omstandigheden tóch aanspraak hebben op de transitievergoeding bij de beëindiging van zijn slapende dienstverband. Dit was het geval in de zaak bij de rechtbank Noord-Holland.
Vorige week heeft de kantonrechter te Rotterdam een eerste uitspraak gewezen over het beëindigen van een ‘slapend dienstverband’, nadat de Hoge Raad in november 2019 de knoop heeft doorgehakt. De Hoge Raad oordeelde toen dat een werkgever in beginsel gehouden is in te stemmen met een voorstel van de werknemer tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden, onder toekenning van een transitievergoeding.
Conclusie van A-G De Bock inzake prejudiciële vragen over slapend dienstverband: goed werkgeverschap brengt mee dat dienstverband moet worden beëindigd, tenzij dit van de werkgever redelijkerwijs niet kan worden gevergd.
Recent onderzoek laat zien dat nog steeds geen sprake is van een evenwichtige man/vrouw zetelverdeling aan de top van Nederlandse vennootschappen. In deze serie wordt in verschillende delen ingegaan op vragen als: hoe komt het dat nog geen sprake is van een evenwichtige zetelverdeling? Welke functie bedient het wettelijk streefcijfer? Welke invloed heeft (gender)diversiteit op (de prestaties van) vennootschappen? En: hoe kan een meer evenwichtige zetelverdeling worden bereikt? Deze serie is een verkorte voorpublicatie van mijn te verschijnen proefschrift. Neem voor meer informatie en advies contact op met Charlotte Perquin-Deelen. In dit vierde en laatste deel ga ik in op de invloed van implicit gender bias.
