Volgens een beslissing van de Duitse Federale rechtbank in arbeidszaken (“BAG”) van eind 2018 kunnen werknemers geen lumpsum (een vaste financiële bijdrage) claimen in het geval de werkgever het salaris te laat betaalt.
In een beslissing van februari 2019 heeft de Duitse Federale rechtbank voor arbeidszaken (BAG, Urt. v. 19.02.2019, dossiernummer 9 AZR 541/15) de rechtspraak van het Europese Hof van Justitie van november 2018 in zijn rechtspraak overgenomen. Volgens deze nieuwe rechtspraak vervallen niet-opgenomen vakantiedagen niet binnen de vervaltermijnen, indien de werkgever de werknemer niet over zijn of haar vakantiedagen en de vervaltermijnen heeft geïnformeerd. Het volgen van deze rechtspraak voor werkgever zijn enorm.
In de zomer van dit jaar heeft de Europese Unie een wijziging aangenomen voor de sinds 1996 geldende Detacheringsrichtlijn. De gewijzigde richtlijn moet door de nationale wetgevers op 30 juli 2020 zijn omgezet in nationaal recht. In dit artikel ga ik in op de wezenlijke wettelijke gevolgen waarmee de wijziging van de richtlijn gepaard gaat.
In november van dit jaar heeft het Europees Hof op verzoek van de hoogste Duitse arbeidsrechter opnieuw bepaald dat het wettelijke vakantietegoed van een werknemer niet verloren gaat bij diens overlijden. De erfgenamen kunnen juist aanspraak maken op het recht op vereffening dat bij het overlijden van de werknemer ontstaat.
In overeenstemming met Duits recht kan een werknemer bij beëindiging van de arbeidsovereenkomst een financiële vergoeding eisen voor niet opgenomen vakantiedagen.
De nieuwe uitspraak van de Duitse federale rechtbank voor arbeidszaken doet vermoeden dat vervalclausules in een standaardformulier arbeidsovereenkomst wegens schending van de transparantieverplichting (§ 307 BGB, Duits burgerlijk wetboek) niet van kracht zijn.
Wie op zijn homepage geen privacyverklaring heeft die conform de voorschriften is, kan op straffe van aanzienlijke boetes een verbod opgelegd krijgen om zijn homepage online te zetten. Dit geldt met name wanneer niet voldaan wordt aan de informatieplichten op grond van artikel 13 AVG.
Wat bij de rechtbanken voor arbeidszaken al langer bekend is, moeten nu ook de rechtbanken van eerste aanleg en beroep leren: het is mogelijk een huurcontract eerst buitengewoon en tegelijkertijd subsidiair met de wettelijke opzegtermijn op te zeggen. Dit heeft het voordeel dat indien de buitengewone opzegging het contract niet beëindigt, er een beëindiging door de reeds subsidiair met de wettelijke opzegtermijn gedane opzegging plaats kan vinden.
