Op 20 januari 2021 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) uitspraak gedaan in een handhavingszaak tussen het college van b&w van Utrecht (‘het college’) en een pandeigenaar (ECLI:NL:RVS:2021:101).
In 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bladel (‘het college’) een last onder dwangsom opgelegd aan Dutch Pet Farm B.V. (‘DPF’). Deze onherroepelijke last ziet vooral op het tegengaan van de verkoop van hondenpups die niet op het bedrijfsperceel van DPF zijn geboren/gefokt. In 2017 heeft het college besloten om over te gaan tot invordering van 100.000 euro aan dwangsommen die volgens hem door DPF zijn verbeurd. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) zet in haar uitspraak van 22 januari 2020 echter een streep door deze invordering.
De “kruimelgevallenregeling” of “kruimellijst” neergelegd in artikel 4 van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (“Bor”) is voer voor discussie en rechtspraak. In een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) van 20 februari 2019 staat de gebruikswijziging uit artikel 4 lid 9 van bijlage II Bor centraal.
Op 19 oktober 2018 heeft de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) aan advocaat-generaal Wattel een conclusie gevraagd over de rol van het vertrouwensbeginsel in het omgevingsrecht. Deze conclusie dient ter voorlichting van de Afdeling, maar bindt haar niet.
In een uitspraak van 4 april 2018 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitdrukkelijk kenbaar gemaakt dat zij haar rechtspraak over de vraag of op grond van artikel 8:75 Awb een proceskostenveroordeling ten laste van het bestuursorgaan moet worden uitgesproken, wijzigt.
Op 31 januari 2018 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State in twee uitspraken haar eigen rechtspraak over de toepassing van de Wet openbaarheid van bestuur (“Wob”) verduidelijkt.
In de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 24 januari 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:215) staat de vraag centraal of de burgemeester van Amstelveen een aangevraagde drank- en horecavergunning en exploitatievergunning terecht heeft geweigerd. Deze vergunningen zijn aangevraagd door een bedrijf (hierna: “de aanvrager”) ten behoeve van de overname van een bestaand restaurant. Persoon A is leidinggevende van het restaurant en ook enig bestuurder en grootaandeelhouder va...
In een uitspraak van 17 januari 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:112) laat de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zich uit over de reikwijdte van de relatieve weigeringsgrond van de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer uit artikel 10 lid 2 sub e van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). Bij relatieve weigeringsgronden moet het bestuursorgaan een afweging maken tussen het algemene belang van openbaarheid en de belangen genoemd in artikel 10 lid 2 van de Wob.In deze zaak heeft het...
Recreatiewoningen die voor permanente bewoning worden gebruikt; het is een bekend fenomeen dat veelal strijdig is met het geldende bestemmingsplan. Gemeenten treden hier handhavend tegen op door de eigenaren en/of de bewoners een last onder dwangsom op te leggen.
Op 16 augustus 2017 (ECLI:NL:RVS:2017:2212) heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State een interessante uitspraak gewezen waarin zij de toepassing van artikel 4 lid 11 van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (Bor) uit de “kruimellijst” verduidelijkt. In deze zaak heeft het college van burgemeester en wethouders van Gemert-Bakel een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten “bouwen” en “gebruik in strijd met het bestemmingsplan” ten behoeve van twee bestaande cha...
In het geval uitbreidingsplannen van veehouderijen negatieve effecten kunnen hebben op omliggende Natura 2000-gebieden, vereist de natuurwetgeving voor deze projecten een vergunning. Gaat het bevoegde bestuursorgaan over tot vergunningverlening, dan wordt dit besluit regelmatig aangevochten door een of meerdere milieuorganisaties bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Bestuursorganen hebben ingevolge artikel 5:31 van de Algemene wet bestuursrecht de bevoegdheid om in spoedeisende gevallen te besluiten om bestuursdwang toe te passen zonder voorafgaande last. De overtreder krijgt dan geen termijn om zelf maatregelen te nemen. In zeer spoedeisende gevallen kan bestuursdwang zelfs in het geheel zonder besluit worden toegepast. Deze beslissing moet achteraf wel op schrift worden gesteld en bekend worden gemaakt aan de overtreder.
