Bij de vaststelling van een wijzigingsplan dient in beginsel de aanvaardbaarheid van alle nieuwe planologische mogelijkheden te worden beoordeeld, niet alleen die van de ontwikkeling ten aanzien waarvan om een wijziging is verzocht. Dat blijkt uit een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 15 september 2021.
Gebiedsfonds, omgevingsfonds, duurzaamheidsfonds… allerlei benamingen voor fondsen waarvoor de gemeente in een anterieure overeenkomst een financiële bijdrage kan vragen. Het overeenkomen van een financiële bijdrage in een anterieure overeenkomst geschiedt in principe op vrijwillige basis. Onder omstandigheden mag planologische medewerking echter worden geweigerd wanneer initiatiefnemers weigeren een anterieure overeenkomst te tekenen die strekt tot betaling van een financiële bijdrage. Doorslaggevend is of er bij weigering van betaling sprake is van strijd met een goede ruimtelijke ordening, zo volgt ook uit een uitspraak van de rechtbank Noord-Holland van 26 augustus 2021.
De Afdeling heeft op 4 augustus 2021 uitspraak gedaan over het bestemmingsplan ‘Dennenheuvel 2020’. Daarin heeft zij geoordeeld dat niet in de planregels hoeft te worden opgenomen dat de nieuwbouw aardgasvrij wordt gerealiseerd en dat er geen aanleiding is voor het oordeel dat de gevolgen voor het nabijgelegen Natura 2000-gebied Kennemerland-Zuid zouden zijn onderschat door het gebruik van de AERIUS Calculator in het stikstofonderzoek.
De Wegenwet is uitsluitend van toepassing op openbare wegen. Maar voordat kan worden beoordeeld of een weg openbaar is, moet eerst worden bezien of er sprake van een ‘weg’ in de zin van de Wegenwet. Een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State biedt een mooi voorbeeld.
De staatsraden A-G Wattel en Widdershoven hebben op 7 juli 2021 een conclusie genomen over de rechterlijke toetsing bij niet-bestraffende bestuurlijke maatregelen en de rol die het evenredigheidbeginsel daarbij moet spelen. De toeslagenaffaire heeft geleerd dat de rechtsbescherming bij deze besluiten tekort kan schieten en dat rechterlijke toetsing niet altijd leidt tot correctie van onevenredige besluiten. Ook de wetgever is naarstig op zoek naar oplossingen om dergelijke onevenredige uitkomsten in de toekomst te voorkomen.
Op 9 juli 2021 heeft een gemengde kamer, met daarin de presidenten van de CRvB en de CBb, en de voorzitter van de ABRvS, geoordeeld dat de bestuursrechter vanaf nu niet langer meer ambtshalve toetst of voorgaande rechtsmiddelen tijdig zijn ingesteld.
De raad van de gemeente Altena heeft een paraplubestemmingsplan vastgesteld, waarmee in de gehele gemeente het bewonen van een pand door meer dan één huishouden aan banden wordt gelegd. (Mede)-eigenaars van panden waarin arbeidsmigranten zijn gehuisvest betogen terecht dat het plan overgangsrechtelijk niet goed in elkaar zit. De uitspraak is ook interessant omdat hierin wordt bevestigd dat een parapluplan een beheersverordening niet opzij zet.
Bij de beoordeling van een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor bouwen kan het college van burgemeester en wethouders advies vragen aan de welstandscommissie of de Stadsbouwmeester. De beoordelingsruimte van het college – en van de welstandsadviseur – is afhankelijk van de mate waarin de bebouwingsmogelijkheden in het bestemmingsplan zijn uitgewerkt.
Indien twee opvolgende planologische maatregelen samenhangen en leiden tot planschade moet de planschade als gevolg van beide maatregelen worden opgeteld, en wordt daarop één keer het normaal maatschappelijk risico toegepast. Zo ook hier, eerst het hotel (Conservatoriumhotel), en vervolgens het terras bij het hotel.
Op 20 januari 2021 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) uitspraak gedaan in een handhavingszaak tussen het college van b&w van Utrecht (‘het college’) en een pandeigenaar (ECLI:NL:RVS:2021:101).
In 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bladel (‘het college’) een last onder dwangsom opgelegd aan Dutch Pet Farm B.V. (‘DPF’). Deze onherroepelijke last ziet vooral op het tegengaan van de verkoop van hondenpups die niet op het bedrijfsperceel van DPF zijn geboren/gefokt. In 2017 heeft het college besloten om over te gaan tot invordering van 100.000 euro aan dwangsommen die volgens hem door DPF zijn verbeurd. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) zet in haar uitspraak van 22 januari 2020 echter een streep door deze invordering.
Wijzigingen van het gebruik van een bouwwerk kunnen tot gevolg hebben dat de parkeerbehoefte wijzigt. Met een kruimelvergunning kunnen wijzigingen van het gebruik van een bestaand gebouw worden vergund. Geldt dit ook voor strijd met de parkeerregels? Ja, zegt de Raad van State. Lees hieronder meer over de mogelijkheden.
