Indien twee opvolgende planologische maatregelen samenhangen en leiden tot planschade moet de planschade als gevolg van beide maatregelen worden opgeteld, en wordt daarop één keer het normaal maatschappelijk risico toegepast. Zo ook hier, eerst het hotel (Conservatoriumhotel), en vervolgens het terras bij het hotel.
Op 20 januari 2021 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (‘de Afdeling’) uitspraak gedaan in een handhavingszaak tussen het college van b&w van Utrecht (‘het college’) en een pandeigenaar (ECLI:NL:RVS:2021:101).
Wijzigingen van het gebruik van een bouwwerk kunnen tot gevolg hebben dat de parkeerbehoefte wijzigt. Met een kruimelvergunning kunnen wijzigingen van het gebruik van een bestaand gebouw worden vergund. Geldt dit ook voor strijd met de parkeerregels? Ja, zegt de Raad van State. Lees hieronder meer over de mogelijkheden.
Het komt regelmatig voor dat een afwijking van het bestemmingsplan wordt vergund met de zogenaamde kruimelgevallenregeling.
De “kruimelgevallenregeling” of “kruimellijst” neergelegd in artikel 4 van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (“Bor”) is voer voor discussie en rechtspraak. In een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) van 20 februari 2019 staat de gebruikswijziging uit artikel 4 lid 9 van bijlage II Bor centraal.
Het verhuren van een regulier / normaal woonhuis als vakantiewoning is niet altijd toegestaan. Om hier als college met succes tegen op te kunnen treden, moet de verhuur in strijd zijn met het bestemmingsplan en moet voldoende duidelijk zijn wanneer er sprake is van méér dan incidentele verhuur.
Met het bestaan van de wijzigingsbevoegdheid in een bestemmingsplan mag de aanvaardbaarheid van de nieuwe bestemming binnen het gebied waarop de wijzigingsbevoegdheid betrekking heeft in beginsel als een gegeven worden beschouwd indien is voldaan aan de bij het bestemmingsplan gestelde wijzigingsvoorwaarden. Dit neemt niet weg dat het college bij de vaststelling van een wijzigingsplan dient na te gaan of wijziging van de oorspronkelijke bestemming uit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening, gelet op de betrokken belangen, gerechtvaardigd is.
Het komt in de praktijk vaak voor dat de planwetgever er voor kiest om in de gebruiksregels van een bepaalde bestemming expliciet te bepalen dat de betreffende gronden ook zijn bestemd voor “parkeren”. In de rechtspraak komt met enige regelmaat de vraag op of parkeren binnen bijvoorbeeld een bestemming “Wonen” is toegestaan als in de gebruiksregels niet is opgenomen dat de gronden tevens mogen worden gebruikt voor “parkeren”. Over deze vraag werd onlangs bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State gediscussieerd tussen het college van b&w van de gemeente Sittard Geleen en een omwonende die opkomt tegen een verleende omgevingsvergunning voor de realisatie van een studentenwoning.
Een bestemmingsplan, een provinciaal of rijksinpassingsplan en een provinciale ruimtelijke verordening zijn géén besluiten die schaarse rechten toebedelen. Dit geldt in de regel ook voor omgevingsvergunningen: voor de verlening daarvan gelden dus geen bijzondere verleningsregels. Dit is de kern van de conclusie die staatsraad Advocaat-Generaal (AG) Widdershoven op 6 juni jl. heeft genomen. De belangrijkste punten van deze lijvige en lezenswaardige conclusie van de AG bespreek ik in dit blogbericht.
Op 17 januari 2018 is het wetsvoorstel “Wijziging van de Algemene wet bestuursrecht en enkele andere wetten” gepubliceerd. Dit wetsvoorstel vervangt de huidige regeling voor de coördinatie van samenhangende besluiten in afdeling 3.5 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) door een nieuwe regeling. De nieuwe coördinatieregeling is toepasbaar voor het gehele omgevingsrecht. Het wetsvoorstel bevat daarnaast ook nog enkele andere wijzigingen in verband met de inwerkingtreding van de Omgevingswet....
Aan een invorderingsbesluit dient een deugdelijke en controleerbare vaststelling van relevante feiten en omstandigheden ten grondslag te liggen. Dat is vaste rechtspraak en in zoverre niets nieuws. Wel is het zo dat de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State in een uitspraak van 3 mei 2017 aanleiding heeft gezien om deze rechtspraak verder te verduidelijken. In een uitspraak van 4 oktober 2017 verwijst de Afdeling naar voornoemde preciseringsuitpraak en wordt er een streep gezet do...
De gemeente Amsterdam heeft afgelopen jaar de regels voor de verhuur van woonruimte via websites als Airbnb aangescherpt. Zo mag woonruimte op grond van het aangescherpte beleid uitsluitend worden verhuurd door de hoofdbewoner, niet meer dan 60 dagen per kalenderjaar en aan maximaal vier personen. In veel gevallen moet de hoofdbewoner ook een huisvestingsvergunning hebben om woonruimte te mogen verhuren. Op overtredingen van deze regels staan flinke boetes. Een dergelijke boete vormt het onde...
