Komt alsnog de opheffing van de mogelijkheid om de overdraagbaarheid of verpandbaarheid van (geld)vorderingen uit te sluiten? Het voorstel voor de “Wet opheffing verpandingsverboden” staat klaar om verder door het parlementaire wetgevingsproces te gaan. Wat houdt het wetsvoorstel in? Wat zijn verpandings- en overdraagbaarheidsverboden? Waarom wil de wetgever van die verboden eigenlijk af? Deze vragen zal ik hieronder bespreken.
Een van de aanbestedingsregels waar je als inkoper bij het plaatsen van een overheidsopdracht wel eens tegenaan loopt is het clusterverbod. Het kan doelmatig zijn bepaalde opdrachten bij één opdrachtnemer weg te zetten. Het clusterverbod lijkt dit te verbieden, maar met de juiste motivering is samenvoegen toegestaan. In dit artikel bespreek ik aan de hand van een recente uitspraak wanneer samenvoegen is toegestaan en waar de motivering voor samenvoegen aan moet voldoen.
Op 17 juli 2018 heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden arrest gewezen in een procedure tussen Varkenshandel Dijk, hierna: “Varkenshandel”, en een eigenaar van een zeugfokbedrijf en varkenshouderij, hierna: “Boer X”. Partijen hebben langere tijd zaken met elkaar gedaan en hebben daarbij afspraken gemaakt over het financieren van een zeugenstapel voor het zeugfokbedrijf. Tussen partijen is discussie ontstaan over de te betalen prijs voor geleverde biggen, een eigendomsvoorbehoud en in het verlengde daarvan de rechtmatigheid van een gelegd beslag.
Bij verticale prijsafspraken verbindt de distributeur of franchisenemer zich ten opzichte van de leverancier (franchisegever) om bepaalde minimumprijzen te hanteren. Zulke overeenkomsten zijn in de regel nietig vanwege strijd met het kartelverbod, zoals blijkt uit recente rechtspraak en besluiten van de Commissie.
Rondom de fosfaatrechten heeft een voorzieningenrechter geoordeeld dat door een onvoorziene situatie een inschaarder een aanzienlijk voordeel heeft genoten, terwijl het houderschap van de dieren slechts 12 weken heeft geduurd. Bovendien dat een herverdeling van de fosfaatrechten op grond van de Meststoffenwet tot de mogelijkheden behoorde. De voorzieningenrechter komt aldus tot het voorlopig oordeel dat een redelijke toepassing van de in-/uitscharingsovereenkomst met zich meebrengt dat de fosfaatrechten conform de perioden van houderschap in diezelfde verhouding tussen partijen dienen te worden verdeeld.
In een procedure bij de rechtbank Oost-Brabant is een oudvaderlands voorpootrecht aan de orde. De gedaagde in die procedure stelt dat ondanks de titelzuiverende werking van de ruilverkaveling het oudvaderlands voorpootrecht in stand is gebleven. De rechtbank oordeelt dat een voorpootrecht bij ruilverkaveling gelet op de titelzuiverende werking teniet gaat, tenzij het voorpootrecht in de akte van toedeling wordt vermeld.
Per 1 juli 2017 is artikel 6:119a van het Burgerlijk Wetboek(“BW”) gewijzigd waardoor grote ondernemingen geen langere betaaltermijn dan 60 dagen kunnen overeenkomen in (in eerste instantie) nieuw gesloten contracten met het midden- en kleinbedrijf (“MKB”) en zelfstandige ondernemers (“ZZP’ers”), wanneer deze MKB’ers of ZZP’ers als leverancier of dienstverlener optreden.
De herziening van de Verordening 261/2004 is niet overbodig en zal de uniforme, effectieve en eerlijke uitleg tegen goede komen.
Recent heeft de Voorzieningenrechter van Rechtbank Oost-Brabant de vaste rechtspraak bevestigd dat een aanbestedende dienst af mag gaan op wat een inschrijver heeft ingediend. Alleen als er gerede twijfel is over de inschrijving kan op de aanbestedende dienst een eigen verificatieplicht rusten. Maar wanneer is er gerede twijfel?
De Voorzieningenrechter van rechtbank Midden-Nederland oordeelde onlangs over de vraag of een aanbestedende dienst na opzegging van een aanbestede overeenkomst de betreffende opdracht zonder wijziging mag heraanbesteden.
Staking door de luchtverkeersleiding kan worden aangemerkt als buitengewone omstandigheid.
In twee eerdere artikelen op deze kennispagina over het hanteren van algemene voorwaarden ten aanzien van consumenten, stonden de zwarte- en grijze-lijst centraal. In het eerste artikel kwamen de zwarte-lijst bedingen aan bod: de bedingen die steeds onredelijk bezwarend worden geacht. In het tweede artikel stonden de grijze-lijst bedingen centraal: de bedingen die worden vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Ondernemers die hun algemene voorwaarden hanteren jegens consumenten, dienen bij het opstellen van algemene voorwaarden ook rekening te houden met de zogenoemde “blauwe-lijst”. In dit derde en tevens laatste artikel komt deze minder bekende blauwe-lijst aan bod. Voordat de bedingen die op deze lijst staan worden besproken, zal eerst de achtergrond van de blauwe-lijst worden geschetst.
