Dirkzwager deelt actief kennis met iedereen die juridische of fiscale informatie nodig heeft. Waarom? Om het niveau van onze dienstverlening te verhogen en ons netwerk te vergroten. Kennis delen is kracht. Het geeft de cliënt inzicht en maakt samenwerking en advisering doelgerichter. Kennis delen vormt de basis van alles wat we doen.
De voorzieningenrechter heeft FNV in een stakingskwestie een ferme tik gegeven op haar vingers. Het begint met de overweging van de voorzieningenrechter dat FNV een minder laconieke houding niet had misstaan. De aangekondigde 24 uur stakingsacties zijn onevenredig in de wetenschap dat enkele tientallen actievoerders schade bij KLM van vele miljoenen en ellende voor vele duizenden passagiers kunnen veroorzaken. Lees hieronder een samenvatting van de uitspraak.
Vanaf 1 oktober 2019 geldt een nieuwe versie van de Uitvoeringsregels Ontslag van het UWV. De UWV Uitvoeringsregels vormen een uitwerking van en toelichting op de relevante regelgeving op de ontslagprocedure.
Het Hof 's-Hertogenbosch oordeelde op 25 juli 2019 dat een ontslag op staande voet onterecht verleend is doordat de ontslagbrief onvoldoende is gemotiveerd. De werkgever kwam in de ontslagbrief slechts met feiten en een duidelijke conclusie ontbrak. Het Hof concludeerde dat er hierdoor geen dringende reden is en dat het ontslag onterecht is verleend.
In eerdere artikelen hebben mijn collega Henk Hoving en ik u al bericht over de beëindigingsvergoeding op grond van de WNT en de cumulatie met de transitievergoeding, naar aanleiding van recente rechtspraak. In dit artikel zal ik huidige stand van zaken naar aanleiding van het juridisch kader en de rechtspraak uiteenzetten.
Sluit het standaard-karakter van een cao uit dat aanvullende afspraken worden gemaakt met de OR? Hof Den Haag is hier helder over in het arrest van 2 april 2019 (ECLI:NL:GHDHA:2019:681): ja, dat is uitgesloten. Zelfs als het gaat om voordeligere individuele afspraken over arbeidsvoorwaarden die niet zijn geregeld in de cao.
Ingevolge artikel 392 Rechtsvordering kan een (lagere) rechter een prejudiciële vraag stellen aan de Hoge Raad. Een dergelijke vraag kan worden gesteld wanneer sprake is van een geschil dat is gestoeld op een veelvoorkomend feitencomplex.
De voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag heeft op 28 maart 2019 uitspraak gedaan dat de werkgever op straffe van een dwangsom de arbeidsovereenkomst met een langdurig arbeidsongeschikte werknemer (langer dan 2 jaar) moet opzeggen.
Indien de onderneming besluit arbeidskrachten aan te stellen, zijn hiervoor verschillende mogelijkheden. Ik zal allereerst ingaan op de reguliere arbeidsovereenkomst, met daarbij verschillende opties. Daarnaast ga ik in op arbeidskrachten zonder een reguliere arbeidsovereenkomst.
Indien het goed gaat met de opgestarte onderneming, kun je gaan nadenken over het aannemen van arbeidskrachten. Hiervoor zijn er verschillende manieren, waaronder de arbeidsovereenkomst. In dit artikel ga ik in op de algemene verplichtingen van het zijn van ‘werkgever’. Volgende week zal ik naast de reguliere arbeidsovereenkomst ook andere juridische constructies behandelen om arbeidskrachten aan de onderneming te binden.
Door de Verzamelwet SZW 2019 wordt de Algemene Termijnenwet toch van toepassing verklaard op de verzoekschriftprocedure. Dit wetsvoorstel is op 16 oktober jl. door de Eerste Kamer als hamerstuk afgedaan.
Het arbeidsrecht kent verschillende situaties waarin de rechter, naast de transitievergoeding, een additionele billijke vergoeding kan toekennen aan de werknemer. Zo kan de rechter een billijke vergoeding aan een werknemer toekennen wanneer diens werkgever de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd, en de werknemer niet om vernietiging van de opzegging verzoekt maar om toekenning van een billijke vergoeding (artikel 7:681 BW). In het New Hairstyle-arrest heeft de Hoge Raad bepaald met welke omstandigheden rekening moet worden gehouden bij het vaststellen van de omvang van de billijke vergoeding van artikel 7:681 BW. Op 8 juni 2018 heeft de Hoge Raad opnieuw twee uitspraken gedaan over de billijke vergoeding. In deze uitspraken oordeelt de Hoge Raad dat de gezichtspunten uit het New Hairstyle-arrest niet alleen een rol spelen bij het bepalen van de omvang van de billijke vergoeding van artikel 7:681 BW, maar ook bij het bepalen van de omvang van andere billijke vergoedingen. De eerste uitspraak ziet op de billijke vergoeding uit artikel 7:683 BW, dat wil zeggen de billijke vergoeding die de rechter in hoger beroep aan de werknemer kan toewijzen als alternatief voor herstel van de arbeidsovereenkomst. Deze uitspraak besprak ik in mijn blog van 2 juli 2018. De tweede uitspraak ziet op de billijke vergoeding uit artikel 7:671c BW, namelijk de billijke vergoeding die de rechter aan een werknemer kan toekennen als diens werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld of heeft nagelaten en de rechter de arbeidsovereenkomst om die reden op verzoek van de werknemer ontbindt. Deze uitspraak bespreek ik in deze blog.
Deze website plaatst functionele en analytische cookies, waarmee we onze site gebruiksvriendelijker maken. U blijft anoniem. Cookies van derden plaatsen we niet zonder uw toestemming. Klik op 'voorkeuren instellen' om uw voorkeuren aan te geven.
