Op 21 januari jl. heeft de rechtbank Den Haag de huurprijs van een bedrijfsruimte waarin een horecabedrijf werd geëxploiteerd verminderd, aangezien er door de Coronacrisis en de bijpassende overheidsmaatregelen sprake was van onvoorziene omstandigheden en van een gebrek aan het gehuurde.
Inmiddels zijn we ruim een halfjaar verder sinds de eerste coronamaatregelen zijn ingegaan. Na een korte versoepeling zijn eind september 2020 wederom nieuwe maatregelen van kracht geworden in verband met de ‘tweede coronagolf’. In dit kennisartikel bespreken we hoe rechters de afgelopen maanden hebben geoordeeld over de kwalificatie van de Coronacrisis als gebrek en onvoorziene omstandigheid. Verder bespreken we een uitspraak van afgelopen week waarin de rechter zich uitspreekt over de nieuwe maatregelen.
Afgelopen vrijdag heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan in een Caribische zaak met betrekking tot Timeshare-overeenkomsten. De ‘Koop breekt geen huur-regel’ (art. 7:226 BW) was in die casus niet van toepassing. Bovendien plaatst de Hoge Raad nog een interessante opmerking over gevallen waarin art. 7:226 BW toch wél de rechten van de huurders kan beschermen.
Bij de (ver)huur van geliberaliseerde woonruimte is contractsvrijheid bij de vaststelling van de huurprijs het uitgangspunt. Dit geldt echter niet voor de servicekosten: de Hoge Raad oordeelt dat de betalingsverplichting met betrekking tot de servicekosten in relatie moet staan met de werkelijke kosten.
Het wetsvoorstel voor de 'Tijdelijke wet verlenging tijdelijke huurovereenkomsten' is bekendgemaakt. De wet maakt het mogelijk om tijdelijke huurovereenkomsten die zouden eindigen tussen 31 maart en 1 juli 2020, te verlengen met één, twee of drie maanden.
Minister Veldhoven van Milieu en Wonen en de verhuurdersorganisaties en brancheverenigingen (Aedes, IVBN, Kences, Vastgoed Belang) hebben afgesproken om tijdelijk geen huisuitzettingen te doen. Dit om ervoor te zorgen dat huurders die getroffen worden door de Coronacrisis niet op straat belanden. Verder heeft de minister spoedwetgeving aangekondigd die ziet op tijdelijke huurovereenkomsten.
Op 11 september 2019 heeft de Rechtbank Midden-Nederland een interessant vonnis gewezen. Een verhuurder zegt een huurovereenkomst met een snackbar op, op grond van dringend eigen gebruik in verband met herontwikkeling.
In veel huurcontracten komen boetebedingen voor. Denk bijvoorbeeld aan de boete bij onderverhuur van woonruimte in het ROZ-model 2017. Het onverkort toepassen van deze boetebedingen kan in de praktijk problematisch zijn, omdat de rechter het boetebeding soms kan vernietigen of het boetebedrag kan matigen.
Op 1 juli 2016 is de Wet Doorstroming Huurmarkt in werking getreden. Hiermee is een extra mogelijkheid voor de tijdelijke verhuur van woonruimte in het leven geroepen. Onder de voorwaarden van artikel 7:271 lid 1 BW kan woonruimte tijdelijk worden verhuurd. Het gaat om de zogenaamde “kortdurende huurovereenkomst voor bepaalde tijd”. Bij een dergelijke kortdurende huurovereenkomst voor bepaalde tijd zal de huurder de woonruimte na afloop van de overeengekomen huurperiode moeten ontruimen. De huurder kan in dat geval geen aanspraak maken op huurbescherming.
In tegenstelling tot het strikte huurprijzenrecht bij gereguleerde woonruimte zijn de regels voor de aanpassing van de huurprijs bij woonruimte in de geliberaliseerde sector veel vrijer.
Op 28 september 2018 heeft de Hoge Raad arrest gewezen in antwoord op prejudiciële vragen over de uitleg van artikel 6:265 BW (ontbinding). De Hoge Raad oordeelt, in navolging van de A-G, dat de 'tenzij-bepaling' niet terughoudend dient te worden toegepast. Ook oordeelt de Hoge Raad dat er geen behoefte is aan bijzondere regels op het gebied van huur en verhuur van sociale woonruimte.
Op 17 augustus 2018 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat Leegstandwetwoningen en anti-kraakwoningen als huurwoningen aangemerkt moeten worden in de zin van de Wet verhuurderheffing. Het feit dat de woningen bestemd zijn voor de sloop of dat de woningen ter beschikking worden gesteld aan derden met een bepaalde doelstelling, zoals bescherming tegen vandalisme of kraak, doet hier volgens het arrest van de Hoge Raad niets aan af. Verhuurderheffing kan naar onze mening voorkomen worden door bruikleenovereenkomsten te sluiten.
