Advocaten werken vaak samen in de vorm van een maatschap. In de praktijk bestaat echter nog onduidelijkheid over de wijze waarop een maatschap en/of de individuele maten in rechte kunnen worden betrokken. In een recente uitspraak van 16 juni 2021 heeft rechtbank Limburg dit nog eens helder uiteengezet.
Als gevolg van de COVID-19 pandemie hebben veel luchtvaartmaatschappijen vluchten moeten annuleren. Op grond van de Verordening kunnen passagiers verzoeken om terugbetaling van de ticketprijs. Volgens artikel 8 lid 1 sub 1 onder a van de Verordening dient deze terugbetaling binnen zeven dagen plaats te vinden. Maar wat is een redelijke termijn onder deze omstandigheden?
Kan een benadeelde overeenkomstig artikel 7:954 lid 1 BW, de directie actie, rechtstreeks een beroep doen op de aansprakelijkheidsverzekeraar van de aansprakelijke partij? Deze vraag stond centraal in een recent (ongepubliceerd) arrest van het gerechtshof Amsterdam van 1 juni 2021. Het antwoord op de vraag dient in beginsel ontkennend te worden beantwoord.
Gisteren deed de bestuursrechter van de rechtbank Rotterdam uitspraak in een zaak die door een zorgaanbieder was aangespannen tegen de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). De zorgaanbieder probeerde een door de NZa opgelegde boete van € 400.000,- van tafel te krijgen.
Advocaten Lieke Carrière-Verlinden en Daan Baas bespreken in het Tijdschrift Ondernemingsrecht het wettelijk kader en de gevolgen van het civielrechtelijke bestuursverbod en analyseren de tot en met 2020 gewezen jurisprudentie.
Als vervolg op het eerder uitgebrachte Witboek heeft de Europese Commissie op 21 april 2021 een voorstel voor een verordening gepresenteerd waarin een regelgevend kader wordt gegeven voor de inzet van Kunstmatige Intelligentie (‘Artificial Intelligence’, ook wel AI genoemd). De EU wil daarmee versnippering in de markt voorkomen, het vertrouwen in het gebruik van AI bevorderen, maar tegelijkertijd de risico’s die daarmee gepaard gaan, beperken. De boodschap van de Europese Commissie is duidelijk: de veiligheid en grondrechten van mensen en bedrijven staan voorop en moeten worden gewaarborgd.
Een bepaling in de polisvoorwaarden kan gekwalificeerd worden als algemene voorwaarde of als kernbeding. Uit een onlangs gepubliceerd arrest van het gerechtshof Amsterdam van 19 januari 2021 blijkt dat een na-u-clausule in de polisvoorwaarden als kernbeding kwalificeert. In de praktijk is het van groot belang om het onderscheid te begrijpen tussen enerzijds een algemene voorwaarde en anderzijds een kernbeding.
De Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) heeft de Stichting Waternet onder verscherpt toezicht geplaatst. Uit onderzoek blijkt dat Waternet tekortschiet in de uitvoering van haar wettelijke zorg- en meldplicht en in het bestuur van de organisatie, waardoor zij onvoldoende grip heeft op de cybersecurity.
Onlangs werd bekend dat de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) een boete van EUR 475.000,- heeft opgelegd aan Booking.com wegens het te laat melden van een grootschalig datalek. Booking gaat niet in beroep tegen deze beslissing. Uit het boetebesluit is een aantal belangrijke lessen te trekken, bijvoorbeeld over het belang van de pro-forma melding.
Het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch heeft in een recent arrest van 2 maart 2021 geoordeeld dat voor toepasselijkheid van de WAM niet voldoende is dat verband bestaat tussen schade en deelname van een motorrijtuig aan het verkeer; er moet sprake zijn van een verkeersfout waarvoor de bestuurder aansprakelijk is.
Volgens de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze is sprake van een EU-inbreukprocedure vanwege de vergoeding van zorgverlening door buitenlandse (EU-)zorgaanbieders. Deze inbreukprocedure kan ook implicaties hebben voor Nederlandse zorgaanbieders.
De CSR heeft de minister van Justitie en Veiligheid onlangs opgeroepen om vaart te zetten achter het creëren van mogelijkheden voor het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC) om informatie over cyberincidenten te delen met belangrijke schakelorganisaties.
