Gemeenten worden in toenemende mate actiever bij het controleren van zorgaanbieders in het sociaal domein en het terugvorderen van onrechtmatig gedeclareerde zorggelden. Toch lopen gemeenten hierbij soms tegen de grenzen van hun juridische mogelijkheden aan. Wij bespreken twee recente uitspraken die dit illustreren.
In dit derde en laatste deel over fraude in de Wmo een blog waarin het aansprakelijk stellen van de bestuurder van de zorgaanbieder centraal staat.
In dit tweede deel over fraude onder de Wmo behandelen wij een civiele uitspraak van de rechtbank Gelderland waarin terugbetaling van zorggelden wordt gevorderd op basis van ongerechtvaardigde verrijking.
Uit de rechtspraak blijkt dat gemeenten steeds meer ruimte nemen en krijgen op fraude met declaraties aan te pakken. Wij spreken drie recente uitspraken die in dit kader aandacht verdienen.
Dit artikel beoogt duidelijkheid te bieden over de vraag wie de patiënt moet informeren over de kosten van een behandeling. Kort samengevat rust op zowel zorgverzekeraars als zorgaanbieders een informatieplicht. Dit geldt met name wanneer de patiënt een deel van de kosten van de behandeling zelf zal moeten betalen. Ook van de patiënt zelf mag worden verwacht dat hij opzoekt wat de dekking van zijn verzekering is.
De voorzieningenrechter van de rechtbank Gelderland oordeelde onlangs over de vraag of VGZ onrechtmatig handelde door – in afwijking de op haar website omschreven procedure – een aanbieder van methotrexaat injecties als preferent aan te wijzen. Volgens de voorzieningenrechter dient een belangenafweging te worden gemaakt.
