Een ingebrekestelling dient aan vier wettelijke vereisten te voldoen. Daarnaast kunnen afwijkende of aanvullende contractuele eisen gelden. Dit gaat in de praktijk nog (te) vaak fout, met name ook in IT-geschillen.
De zorgplicht van de IT-leverancier is al jaren in ontwikkeling. Jurisprudentie laat zien dat de omvang van deze zorgplicht als maar veelomvattender wordt. In een recent arrest legt het Hof Amsterdam de zorgplicht juist een keer beperkt uit: bij de beoordeling van de reikwijdte van de zorgplicht moet de aard en inhoud van de overeenkomst niet uit het oog worden verloren. De afspraken uit de overeenkomst bepalen immers waar de zorgplicht op ziet. In casu gaf de opdrachtgever een incidentele opdracht voorzien van duidelijke instructies, hetgeen volgens het hof invloed heeft op de hoogte van de zorgplicht van de IT-leverancier.
In de praktijk wordt geregeld gebruikgemaakt van een ouderdomsclausule bij de verkoop van een oudere woning. De bedoeling van deze clausule is dat de verkoper niet (meer) aansprakelijk is voor (verborgen) gebreken die het normaal gebruik van de woning belemmeren. Uit de rechtspraak blijkt dat rechters de strekking van de ouderdomsclausule verschillend uitleggen. De oorzaak daarvan lijkt te zijn gelegen in de formulering van de ouderdomsclausule.
Recentelijk lag bij de Hoge Raad de vraag voor of een uitlener, die eigenrisicodrager voor de Ziektewet is, verhaal mag nemen op de inlener voor door de uitlener gedane uitkeringen uit hoofde van arbeidsongeschiktheid. De Hoge Raad oordeelde ontkennend: ook een eigenrisicodrager moet artikel 52b Ziektewet tegen zich laten gelden en kan dus geen verhaal nemen op de inlener.
Uit een recente uitspraak van de Rechtbank Midden-Nederland volgt dat het uitkeren van een managementvergoeding, terwijl de onderneming in financieel zwaar weer verkeert, niet per definitie tot aansprakelijkheid van een bestuurder/feitelijk beleidsbepaler leidt.
Het Gerechtshof Amsterdam heeft onlangs uitspraak gedaan in een verzekeringsrechtelijk geschil tussen de commissarissen van het failliete Imtech en CNA, de first excess layer verzekeraar op de Directors & Officers (D&O) verzekering van Imtech. Het hof oordeelt dat CNA door de commissarissen niet kan worden aangesproken voor vergoeding van door hen gemaakte verweerkosten. Dit is erin gelegen dat de primary layer, die een dekking biedt voor EUR 25 miljoen, nog niet is uitgeput, zodat dekking onder de excess layer niet aan de orde is.
Een exoneratie van een aannemer voor schade veroorzaakt door gebreken aan een door een derde te plaatsen fundering laat onverlet dat de aannemer nog steeds aansprakelijk kan zijn bij schending van zijn waarschuwingsplicht met betrekking tot die fundering.
Welke inspanning mag van een IT-leverancier verwacht worden? De beantwoording van die vraag wordt gekleurd door de zorgplicht van een IT-leverancier. En deze zorgplicht is in ontwikkeling. In dit blog geef ik een uitgebreid overzicht van de invulling van de (bijzondere) zorgplicht van de IT-leverancier door de rechtspraak tot dusver. Dit blog is een blijvend "work in progress" dat steeds verrijkt zal worden, en is daardoor blijvend actueel.
In een recente uitspraak van de Rechtbank Amsterdam wordt de zorgplicht van de IT-leverancier verder ingekleurd. Ditmaal velt de rechtbank een oordeel over hetgeen van een IT-leverancier bij gebrek aan afspraken verwacht mag worden. Voor een overzicht van de invulling van de zorgplicht tot dusver, verwijs ik graag naar mijn overzichtsblog.
Oproep aan UWV en/of minister Koolmees om te verduidelijken of de schadevergoeding (gelijk aan transitievergoeding) voor gepensioneerde ex-werknemer wordt gecompenseerd.
In een offerteaanvraag verklaart opdrachtgever zijn algemene voorwaarden van toepassing. In de daaropvolgende offerte verklaart opdrachtnemer echter zijn eigen algemene voorwaarden van toepassing, mede om zijn aansprakelijkheid te beperken. Welke voorwaarden gelden nu?
Een aandeelhouder is in beginsel niet aansprakelijk voor de schulden van de vennootschap.
