In de praktijk wordt regelmatig een open fonds voor gemene rekening (hierna: open FGR) opgezet voor onder andere beleggings- en vermogensbeschermingsstructuren. De Belastingdienst stelt voor de kwalificatie van een open FGR doorgaans strenge eisen. Uit een uitspraak van Rechtbank Gelderland blijkt dat de Belastingdienst in de aanhangige casus de belangeneis van 90-10% voor een open FGR te strikt uitlegt.
Het procesrechtelijke leerstuk van het gezag van gewijsde leert dat procespartijen in een volgende procedure gebonden kunnen zijn aan beslissingen van een eerdere rechter. Door die binding kan het verstandig zijn een rechtsmiddel in te stellen tegen een uitspraak waarvan de uitkomst op zichzelf gunstig lijkt, maar wel deels gebaseerd is op ongunstige beslissingen, zo illustreert een arrest van het Haagse gerechtshof van 8 september 2020 (ECLI:NL:GHDHA:2020:1648).
Uit een arrest van het gerechtshof Amsterdam van 1 september 2020 volgt dat een notaris in beginsel niet met succes een tuchtrechtelijk verwijt kan worden gemaakt als het gaat om het handelen of nalaten van een waarnemend kandidaat-notaris.
De Wet verplichte ggz voorziet thans niet expliciet in de mogelijkheid voor de rechter om in een machtiging tot voortzetting van een crisismaatregel andere vormen van verplichte zorg op te nemen dan die op grond van de (voorafgaande) crisismaatregel zijn toegestaan. Dit kan onwenselijk zijn op het moment dat gedurende de crisismaatregel of machtiging zelf blijkt dat andere vormen van verplichte zorg noodzakelijk zijn. Recentelijk is een wetsvoorstel ingediend tot aanpassing van de Wet verplichte ggz op dit punt, op grond waarvan ook andere vormen van verplichte zorg kunnen worden opgenomen in de machtiging tot voortzetting. In zijn arrest van 5 juni 2020 oordeelt de Hoge Raad reeds in lijn met deze voorgestelde wetswijziging.
In de meest recente TCR is een lezenswaardig artikel verschenen van mr. Van Aerde (advocaat bij Houthoff) over getuigenbewijs in hoger beroep.
Het Hof Amsterdam zag zich recentelijk geconfronteerd met een wijziging van grondslag ter zitting in hoger beroep. Een lezenswaardig arrest waarin de 'in beginsel strakke' tweeconclusieregel wordt toegepast op een grondslagwijziging.
Rechtbanken en hoven maken veelvuldig gebruik van rechters- en raadsheren-plaatsvervangers. De Hoge Raad heeft zich recentelijk uitgesproken over de positie van deze plaatsvervangers.
Als u (nog) niet wilt trouwen maar toch uw relatie officieel wilt maken, kunt u kiezen voor geregistreerd partnerschap. Dan weet u zeker dat de wet automatisch een aantal zaken voor u regelt. Dat is handig als u bijvoorbeeld kinderen krijgt. Of als het uw wens is dat ingeval van overlijden uw partner en uw kinderen uw vermogen verkrijgen, maar dat uw kinderen hun erfdeel nog niet direct moeten kunnen opeisen.
De wet sluit het instellen van een reconventionele vordering in hoger beroep uit. In zijn recente arrest van 7 juli 2020 (ECLI:NL:GHARL:2020:5283) zet het Hof Arnhem-Leeuwarden de deur voor een uitzondering op deze regel echter op een kier.
Het Hof Arnhem-Leeuwarden heeft recentelijk een arrest gewezen dat opmerkelijk is in het licht van de regels van uitleg van grieven.
De rechter die wil voorkomen dat zijn uitspraak door een hogere rechter wordt vernietigd, heeft de nodige instrumenten om zijn uitspraak dicht te timmeren. Zo kan hij verschillende gronden aanvoeren die de beslissing zelfstandig kunnen dragen. Een recente beschikking van het Haagse gerechtshof (ECLI:NL:GHDHA:2020:1126) vormt daar een treffend voorbeeld van.
Geregeld probeert een partij de Hoge Raad te verleiden om de gronden voor cassatie tegen niet-appellabele uitspraken van de kantonrechter uit te breiden. Deze pogingen oogsten zelden succes. Ook in de hier te bespreken zaak (ECLI:NL:HR:2020:1306) vond de Hoge Raad het kennelijk niet nodig om de cassatiegronden van art. 80 Ro uit te breiden.
