De Afdeling heeft vandaag twee uitspraken gedaan over de gevolgen van een positieve weigering van een natuurvergunning. Hierin heeft zij onder meer overwogen dat de bestuursrechter ondanks de rechtsonzekerheid die een positieve weigering met zich meebrengt, niet kan vooruitlopen op de mogelijke herintroductie van de vergunningplicht bij intern salderen.
De Europese Commissie heeft een voorstel gepresenteerd voor een Europese aanpak van bodemverontreiniging in de lidstaten. Het voorstel voor de richtlijn bodemmonitoring heeft een aantal doelen: het bieden van een uniforme definitie van bodemgezondheid, een alomvattend en samenhangend monitoringkader geven én duurzaam bodembeheer en sanering van verontreinigde locaties bevorderen. De vraag is wat dit voorstel gaat betekenen voor het Nederlandse bodembeleid. De reacties vanuit de Nederlandse politiek zijn op zijn best lauw te noemen. Het kabinet is van mening dat de richtlijn geen voordelen oplevert ten opzichte van het huidige nationale optreden door lidstaten.
Bij de verkoop van een bepaald object of project is het essentieel dat de rechten die voortvloeien uit vergunningen ook door de koper kunnen worden uitgeoefend. Datzelfde geldt in geval van fusies en overnames voor de rechtsopvolger. Om dit te bewerkstelligen is het sluiten van een civielrechtelijke overeenkomst niet toereikend: het bestuursrecht is daarvoor bepalend. In deze bijdrage geven wij een overzicht van de belangrijkste aspecten bij de bestuursrechtelijke overgang van vergunningen.
In een uitspraak van 18 oktober 2022 oordeelde de rechtbank Gelderland dat de rechtsgevolgen van een positieve weigering (het besluit dat geen natuurvergunning benodigd is) gelijk zijn aan die van een natuurvergunning voor het gevraagde project.
Projecten die met intern salderen niet leiden tot een toename van stikstofdepositie zijn niet natuurvergunningplichtig. Veel initiatiefnemers kiezen er desondanks voor om toch een aanvraag om een natuurvergunning in te dienen, om zo een positieve weigering op de aanvraag te verkrijgen.
Afgelopen dinsdag stemde De Eerste Kamer voor de motie Rietkerk. Dat heeft tot gevolg dat er voor dit moment vanuit moet worden gegaan dat de Omgevingswet over circa zes maanden in zal gaan.
Op 14 april 2022 is het wetsvoorstel inzake de wijziging van de Wet natuurbescherming en de Omgevingswet ingediend. Dit wetsvoorstel gaat over de zogenaamde ‘natuurcompensatiebank’, een register waarin uitgevoerde compenserende maatregelen worden geregistreerd, die kunnen worden ingezet bij de uitvoering van bepaalde projecten. De Afdeling advisering van Raad van State heeft in haar advies kritiek geleverd op dit wetsvoorstel. Zij uit haar zorgen over de zinvolheid van een natuurcompensatiebank en de vraag of er wordt voldaan aan de eisen van de Habitatrichtlijn.
Naar aanleiding van het Varkens in Nood-arrest van het Hof van Justitie en de daarop volgende uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State over de toegang tot de bestuursrechter bij milieurechtelijke besluiten heeft de wetgever een voorstel tot wijziging van de Algemene wet bestuursrecht ter inzage gelegd voor internetconsultatie. Hiermee beoogt zij de Awb in overeenstemming te brengen met het Verdrag van Aarhus.
Minister De Jonge laat weten dat de inwerkingtredingsdatum van de Omgevingswet wordt bepaald op 1 januari 2023. Dat is geen verrassing, want 1 juli 2022 leek op voorhand al geen haalbare kaart vanwege de DSO-perikelen.
Een tendens van de afgelopen jaren is dat steeds meer gemeenten beleid hebben vastgesteld voor de beoordeling van initiatieven om zonneparken te realiseren. Dat beleid kan grote consequenties hebben voor op dat moment al lopende aanvragen. Ook heeft dit beleid in de praktijk vaak tot gevolg dat meerdere initiatieven met elkaar moeten concurreren. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft op 16 februari 2022 twee uitspraken gedaan over het fair play beginsel en de procedure voor vergunningverlening van zonneparken in de gemeente Drimmelen. De Afdeling is van oordeel dat niet alle aanvragen objectief en op een gelijke wijze zijn beoordeeld.
Op 9 februari 2022 heeft de Afdeling gebroken met haar bestendige lijn van toepassing van de grondentrechter. Zij zal deze grondentrechter niet meer hanteren, behalve in zaken binnen het omgevingsrecht vanwege het bijzondere karakter daarvan.
In de uitspraak van 21 januari 2022 geeft de rechtbank Oost-Brabant een beoordelingskader voor intern salderen. Dit beoordelingskader is mede gebaseerd op de uitspraak van 8 december 2021 over de Amercentrale en relevant voor onderdelen of activiteiten die zijn vergund in een vergunning die is verleend onder verwijzing naar de passende beoordeling van het PAS.
