In dit blogartikel en onze podcast gaan wij nader in op de dossierplicht van de hulpverlener, het doel van de dossierplicht, welke gegevens tot het medisch dossier behoren en wat het inzagerecht van de patiënt inhoudt.
Hulpverleners hebben op grond van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (afgekort ‘de Wgbo’) de plicht om een medisch dossier bij te houden. De patiënt heeft ook bepaalde rechten met betrekking tot dit dossier. Een van deze rechten is het recht op inzage in of afschrift van zijn eigen medisch dossier. In deze podcast gaan onze advocaten Marloes Hulshof, Milou Janssen en Myrthe Feenstra van onze sectie gezondheidszorg dieper in op de dossierplicht van de hulpverlener, het doel van de dossierplicht, welke gegevens tot het medisch dossier behoren en wat het inzagerecht van de patiënt inhoudt
Het kabinet wil de vergoedingen voor ongecontracteerde zorgaanbieders kunnen verlagen en heeft daarvoor een 'Wetsvoorstel bevorderen contracteren' in voorbereiding. Dat wetsvoorstel moet nog naar de Tweede Kamer. Het staat inmiddels op een lijst spoedeisende wetsvoorstellen die het kabinet vanwege de coronacrisis heeft opgesteld. Het gevaar dreigt dat dit wetsvoorstel het slachtoffer wordt van het adagium 'haastige spoed is zelden goed'. Het is hopen op een kritisch parlement.
In zijn uitspraak van 26 maart 2020 beslecht rechtbank Midden-Nederland een geschil tussen de curatoren van het faillissement van een ziekenhuis en een reumatoloog die voorheen in dat ziekenhuis werkzaam was. De arts in kwestie vordert primair de verstrekking van digitale kopieën van de reumatologiedossiers van alle patiënten die hij in het ziekenhuis heeft behandeld. In dit blog bespreken wij het afwijzende oordeel van de rechtbank, mede in het licht van eerdere rechtspraak van de Hoge Raad.
Op 1 juli 2020 treedt een aantal bepalingen van de Wet aanvullende bepalingen gegevensverwerking in de zorg ('Wabvpz') in werking. Een daarvan is artikel 15d op grond waarvan de zorgaanbieder moet voorzien in kosteloze elektronische inzage in zijn dossier als de patiënt daarom verzoekt. Tevens moet de zorgaanbieder bijhouden wie in het elektronisch dossier kijkt en werkt, omdat de patiënt recht heeft op een loggingsoverzicht (art. 15e Wabvpz). In dit blog bespreken wij deze twee bepalingen en de implicaties daarvan voor zorgaanbieders.
Langzamerhand wordt steeds meer duidelijk over de aanpassing van artikel 13 Zvw die door de Minister is aangekondigd. Wat gaat er precies veranderen?
De afgelopen maanden was er veel onrust in revalidatieland over het beleid van VGZ en Zilveren Kruis met betrekking tot machtigingen bij medisch specialistische revalidatie. Deze week heeft dit geresulteerd in een tweetal uitspraken: een uitspraak van het Hof Arnhem-Leeuwarden d.d. 17 december 2019 in een zaak tegen Zilveren Kruis en een uitspraak van de voorzieningenrechter van de Rechtbank Gelderland van 19 december 2019 in een zaak tegen VGZ.
Het wetsvoorstel ‘Verbeteren patiëntgerichte zorg en opnemen wettelijke regeling voor inzagerecht medisch dossier van overleden patiënt’ is op 4 juni 2019 als hamerstuk afgedaan door de Eerste Kamer en treedt op 1 januari 2020 in werking. In deze korte serie gaan wij in op de belangrijkste wijzigingen die dit wetsvoorstel aanbrengt in de WGBO.
Het wetsvoorstel ‘Verbeteren patiëntgerichte zorg en opnemen wettelijke regeling voor inzagerecht medisch dossier van overleden patiënt’ is op 4 juni 2019 als hamerstuk afgedaan door de Eerste Kamer en treedt op 1 januari 2020 in werking. In deze korte serie gaan wij in op de belangrijkste wijzigingen die dit wetsvoorstel aanbrengt in de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO).
De tijd is rijp voor een herbezinning op de dogmatische aannames die ten grondslag liggen aan het gezondheidsrecht als functioneel rechtsgebied. Aannames die zich primair manifesteren in de kwalificatie van de geneeskundige behandelingsovereenkomst als patiëntenrechtenvehikel en niet als (eerst en vooral) een wederkerige overeenkomst tussen twee partijen.
De rechtbank Gelderland heeft op 1 februari 2019 uitspraak gedaan in de procedure die de Stichting Handhaving Vrije Artsenkeuze in december 2017 aanhangig heeft gemaakt tegen VGZ en Menzis, en waarin Zilveren Kruis en CZ later zijn ‘tussengekomen’ c.q. zich hebben gevoegd. De uitspraak laat zien dat het huidige vergoedingsbeleid niet gehandhaafd kan blijven. Zo is het hanteren van een zogenaamde ‘vlaktaks’ (bijna alle zorgverzekeraars passen een generieke korting van 25% toe bij niet-gecontracteerde zorg) volgens de rechtbank niet toegestaan. Verder blijkt uit de uitspraak dat het uitgangstarief gekoppeld moet zijn aan de daadwerkelijke kosten gecontracteerde zorg en dat zorgverzekeraars geen gebruik mogen maken van een ongewogen gemiddeld gecontracteerd tarief.
In een uitspraak van de Zeeland-West-Brabant van vrijdag 11 januari jl. bevestigt de rechter het grote belang van rechtstreekse betaling door zorgverzekeraars aan niet-gecontracteerde verslavingszorgklinieken. Dit naar aanleiding van het door CZ en Menzis ingestelde cessieverbod en het verbod op rechtstreekse betaling aan zorgaanbieders. Zorgverzekeraars zullen deze niet-gecontracteerde zorgaanbieders een betaalovereenkomst moeten aanbieden. Doen zij dat niet dan zal dat al snel betekenen dat onrechtmatig wordt gehandeld, zo blijkt uit de uitspraak.
