In de zomer van dit jaar heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel tot wijziging van de Huisvestingswet 2014 aangenomen. Het voorstel wordt nu behandeld door de Eerste Kamer. Alle reden dus om eens in dit bericht eens in te zoomen op het wetsvoorstel, en dan met name de wijziging van de vereiste schaarste bij woonruimtebeheer.
Het beleid van de Staat dat privaatrechtelijke toestemming nodig is voor het gebruik van zijn verzorgingsplaatsen naast snelwegen, kwalificeert als een vergunningenstelsel in de zin van de Dienstenrichtlijn. Daarbij kan het weigeren van toestemming na vergunningverlening misbruik van bevoegdheid opleveren. Deze twee conclusies – met mogelijk verregaande gevolgen - volgen uit een recent vonnis van de rechtbank Den Haag.
Derde belanghebbenden staan onterecht met lege handen na recent onteigeningsvonnis van de rechtbank Rotterdam.
Na een onteigeningsbesluit van de Kroon op 16 september 2019, vordert ProRail bij de onteigeningsrechter de vervroegde onteigening van een aantal perceelgedeelten. In de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 10 juni 2020 maakt de rechter duidelijk binnen welk kader hij moet oordelen over het besluit van de Kroon, en geeft antwoord op de vraag of de Kroon in redelijkheid tot het onteigeningsbesluit kon komen.
Bij de toepassing van de eliminatieregel geldt dat (plannen voor) werken die de onteigenaar zelf realiseert steeds worden geëlimineerd. Indien een andere partij de werken uitvoert kan alleen sprake zijn van eliminatie indien het gaat om overheidswerken. In zijn arrest van 19 juli 2017 (onteigening Terneuzen) heeft de Hoge Raad bevestigd dat het arrest Perkpolder van 15 januari 2016 nog steeds geldt. .
De Onteigeningswet verplicht tot een schadeloosstelling in geld. Omdat onteigening een uiterste middel is stelt de Kroon niettemin de eis dat de onteigenende partij de voorkeur van de eigenaar voor een andere oplossing dan "een zak geld" wel serieus onderzoekt. Het KB Stompwijk-Verbindingsweg is daar een mooi voorbeeld van.
