Al eerder wijdden wij een artikel aan bestuurdersaansprakelijkheid in verband met het doen van selectieve betalingen. In een recent arrest van 17 januari 2020 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat een selectieve betaling in het zicht van faillissement niet altijd hoeft te leiden tot (privé) aansprakelijkheid van de bestuurder.
Het staat een bestuurder in beginsel vrij op grond van een eigen afweging te bepalen wanneer welke schuldeisers worden voldaan. Zelfs preferente schulden hoeven niet altijd met voorrang te worden voldaan. Selectieve betaling is dus niet altijd onrechtmatig en leidt niet altijd tot aansprakelijkheid van de bestuurder. De vrijheid is beperkter als de activiteiten van een vennootschap beëindigd gaan worden en de vennootschap over onvoldoende middelen beschikt om al haar schuldeisers te voldoen. Datzelfde geldt als een gelieerde partij met voorrang wordt voldaan dan wel de bestuurder bij de voldoening een persoonlijk belang heeft.
In een belangrijk arrest oordeelt de Hoge Raad dat indien jegens een holding onrechtmatig wordt gehandeld, haar schade geen afgeleide schade is zoals bedoeld in het arrest ABP/Poot.
Wanneer de onderneming van een vennootschap in financieel zwaar weer is beland, zal het bestuur zich van tijd tot tijd moeten afvragen in hoeverre de onderneming nog reële overlevingskansen heeft. Heeft zij die niet (meer), dan zal het bestuur de onderneming moeten staken en – na daartoe toestemming te hebben verkregen van de aandeelhoudersvergadering – zo nodig overgaan tot het aanvragen van het faillissement van de vennootschap. Wordt er te lang ‘doorgemodderd’, dan kan dat grond opleveren...
Ook een bestuurder die zijn bestuurstaken onbezoldigd verricht, kan met zijn privévermogen aansprakelijk zijn. Daarbij doet het niet ter zake of het gaat om een bestuurder van een B.V./N.V. of van een stichting of vereniging (etc.). ‘Liefdewerk, oud papier’ kan een onjuist handelend bestuurder dus duur komen te staan. Dit wordt geïllustreerd aan de hand van een recent arrest van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.AlgemeenOok een bestuurder die zijn bestuurstaken onbezoldigd (dus zonder vergoed...
U bent er ongetwijfeld mee bekend dat u als bestuurder een administratieplicht hebt en ook tijdig de jaarrekeningen moet deponeren. Indien u als bestuurder niet voldoet aan (één van) deze verplichtingen, levert dit onbehoorlijke taakvervulling op en wordt vermoed dat deze onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement. In eerdere bijdragen schreven wij hier al over.Indien de curator meent dat sprake is van schending van de administratieplicht en hij wil u als be...
U bent er ongetwijfeld mee bekend dat u als bestuurder een administratieplicht hebt en ook tijdig de jaarrekeningen moet deponeren. Indien u als bestuurder niet voldoet aan (één van) deze verplichtingen, levert dit onbehoorlijke taakvervulling op en wordt vermoed dat deze onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement. In eerdere bijdragen schreven wij hier al over.Indien de curator meent dat sprake is van schending van de administratieplicht en hij wil u als be...
Mag de curator nog onderzoek verrichten naar bestuurdersaansprakelijkheid indien er voldoende middelen in de boedel beschikbaar zijn om alle crediteuren te voldoen? In een recente uitspraak van de rechtbank Rotterdam is bepaald dat de curator bij zijn taakuitoefening tevens rekening moet houden met maatschappelijke belangen. Deze maatschappelijke belangen kunnen zwaarder wegen dan het belang van de bestuurders van failliet dat onderzoek naar hun eventuele aansprakelijkheid wordt gestaakt, ook...
In een recent arrest van het hof Arnhem-Leeuwarden wordt geoordeeld dat de klachtplicht ex art. 6:89 BW niet is bedoeld voor een rechtsverhouding zoals die tussen de bestuurder en de rechtspersoon. De bestuurder komt daarom met betrekking tot de vordering ex art. 2:9 BW (onbehoorlijke taakvervulling) dan ook geen beroep op art. 6:89 BW toe.AchtergrondIn deze kwestie deed de bestuurder een beroep op de klachtplicht ex art. 6:89 BW omdat hij meende dat de rechtspersoon niet binnen bekwame tijd...
De Hoge Raad heeft op 17 februari 2017 een belangrijk arrest gewezen waaruit volgt dat art. 2:11 BW (de doorbraak van aansprakelijkheid naar de natuurlijke persoon achter de rechtspersoon-bestuurder) van toepassing is in alle gevallen waarin een rechtspersoon in zijn hoedanigheid van bestuurder aansprakelijk is op grond van de wet. Dat betekent dat voor vestiging van de aansprakelijkheid van een bestuurder van een rechtspersoon-bestuurder niet de aanvullende eis geldt dat ook de natuurlijke p...
Vorig artikel: Bestuurdersaansprakelijkheid voor dividenduitkeringen In dit vorige artikel is uiteengezet dat bestuurders op grond van artikel 2:216 van het Burgerlijk Wetboek aansprakelijkheidsrisico’s lopen indien zij ten onrechte een dividenduitkering goedkeuren. Dat deze aansprakelijkheidsrisico’s bestaan indien de uitkerende vennootschap na de dividenduitkering in faillissement geraakt, was al helder. Uit de behandelde uitspraak van de rechtbank Gelderland blijkt echter dat bestuurders o...
Artikel 2:248 van het Burgerlijk Wetboek bevat enkele wettelijke vermoedens, die ongunstig zijn voor de bestuurder van een rechtspersoon die in staat van faillissement is verklaard. Het eerste wettelijke vermoeden besprak ik al in een eerdere bijdrage: mocht de boekhouding van een gefailleerde rechtspersoon niet of niet behoorlijk zijn bijgehouden, dan heeft de bestuurder zijn taak kennelijk onbehoorlijk vervuld, en wordt vermoed dat deze onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak...
