De Autoriteit Consument en Markt stelt 5 vuistregels voor het maken van reclame voor duurzame energieproducten en -diensten. De energietransitie wordt nu dus ook vanuit reclamerechtelijk perspectief bezien.
Zorgaanbieders kunnen gebruik maken van financiële derivaten in het kader van hun financiën. Met derivaten kunnen zorgaanbieders risico's als gevolg van rentewijzigingen afdekken. Dit komt bijvoorbeeld voor bij langlopende leningen om onroerend goed mee te bekostigen. Bij het gebruik van derivaten lopen zorgaanbieders echter meer risico's dan aanvankelijk werd geadviseerd dan wel waren zorgaanbieders soms niet goed op de hoogte van de werking daarvan. Met de voorgestelde regeling die nu ter consultatie ligt, moeten zorgaanbieders die gebruik willen maken van derivaten voldoen aan inhoudelijke eisen aan die financiële derivaten. Tevens moeten ze verantwoording afleggen in een treasurystatuut.
De rechter is verplicht om in een gerechtelijke procedure Europese regels van consumentenbescherming te toetsen, ook als de consument niet in de procedure verschijnt of geen beroep doet op deze regels. Dit wordt ambtshalve toetsing genoemd. Ambtshalve toetsing wint sinds 2000 steeds meer terrein binnen Europa. Waar het begon met het ambtshalve toetsen van oneerlijke bedingen, wordt ambtshalve toetsing inmiddels ook toegepast bij andere Europese consumentenregels. In een (tussen)uitspraak van 16 juli 2020 voert Rechtbank Rotterdam namelijk een ambtshalve toets uit op de naleving van (pre)contractuele informatieverplichtingen bij een (vermeende) verzekeringsovereenkomst.
In een arrest van het Gerechtshof Amsterdam van 23 juni 2020 wordt geoordeeld over de verhouding tussen door de Ondernemingskamer vastgesteld wanbeleid en bestuurdersaansprakelijkheid. Het oordeel van de Ondernemingskamer dat sprake is geweest van wanbeleid brengt niet zonder meer mee dat het bestuur aansprakelijk is of dat dit voorshands moet worden aangenomen. Het oordeel van de Ondernemingskamer dient bij de aansprakelijkheidsprocedure in aanmerking te worden genomen en kan bewijsrechtelijke betekenis hebben.
Door COVID-19 en de huidige overheidsmaatregelen hebben veel ondernemingen behoefte aan extra ruimte of flexibiliteit voor hun financieringssituatie. Met de Garantie-Ondernemingsfinanciering kunnen banken een staatsgarantie krijgen op hun financiering aan ondernemingen. Vanwege de coronacrisis heeft de overheid deze regeling tijdelijk uitgebreid. Dit maakt het verkrijgen van financieringen makkelijker. Banken kunnen uiteraard wel een invulling aan deze regeling geven en voorwaarden stellen. Wat zijn deze voorwaarden?
Soms is een algemene voorwaarde een illusie: een bepaling die in de algemene voorwaarden (c.q. polisvoorwaarden) staat is niet altijd een algemene voorwaarde. Andersom is ook waar: soms is een bepaling in het lichaam van een overeenkomst of polisblad een algemene voorwaarde. Een onjuiste kwalificatie kan tot gevolg hebben dat onbedoeld dekking moet worden verleend. Aan de hand van recente jurisprudentie en literatuur zet ik uiteen hoe het zit en waarom e.e.a. van belang is en geef ik verzekeraars tips hoe de problematiek kan worden voorkomen.
Door COVID-19 en de huidige overheidsmaatregelen hebben veel ondernemingen behoefte aan extra ruimte of flexibiliteit voor hun financieringssituatie. Met de Garantie-Ondernemingsfinanciering kunnen banken een staatsgarantie krijgen op hun financiering aan ondernemingen. Vanwege de coronacrisis heeft de overheid deze regeling tijdelijk uitgebreid. Dit maakt het verkrijgen van financieringen makkelijker. Wat houden deze regeling en de bijbehorende coronaverruiming in?
De partij die door dreiging met executie van een uitvoerbaar bij voorraad verklaard vonnis de wederpartij heeft gedwongen tot nakoming van dat vonnis voordat dit in kracht van gewijsde is gegaan, handelt in beginsel onrechtmatig en is schadeplichtig wanneer het vonnis in hoger beroep wordt vernietigd. Als sprake is van frustratie van verhaal, dan kan de bestuurder aansprakelijk zijn. Dit wordt bevestigd in een recent arrest van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.
Ook al nam de bestuurder in hoger beroep geen memorie van antwoord, zijn stellingen uit eerste aanleg hadden toch betrokken moeten worden bij de beoordeling of sprake was van bestuurdersaansprakelijkheid. Door dit niet te doen, miskent het hof de devolutieve werking van het hoger beroep, zo volgt uit een recent arrest van de Hoge Raad.
Het Hof Den Haag heeft in een collectieve actie door Stichting Ombudsman Schadeverzekeringen tegen Achmea geoordeeld dat consumentenverzekeringen die de kosten van een contra-expert slechts vergoeden wanneer deze is geregistreerd bij het NIVRE of een vergelijkbare beroepsorganisatie in strijd met de wet zijn (art. 7:959 lid 1 BW). Dergelijke polisvoorwaarden zijn in zoverre onredelijk bezwarend en vernietigbaar en mogen door Achmea in zoverre niet meer worden gebruikt. Dit alles geldt echter niet (meer) voor zover de expertisekosten de verzekerde som overstijgen.
In 2019 heeft de Hoge Raad in twee arresten de voorwaarden voor een vergoeding in geval van een “aantasting in zijn persoon op andere wijze” ex artikel 6:106 sub b BW (nader) uiteengezet. Hoe worden deze criteria toegepast in de feitenrechtspraak? Onderstaand vonnis draait om een onrechtmatige inbreuk op de persoonlijke levenssfeer en het familie- en gezinsleven.
In 2019 heeft de Hoge Raad in twee arresten de voorwaarden voor een vergoeding in geval van een “aantasting in zijn persoon op andere wijze” ex artikel 6:106 sub b BW (nader) uiteengezet. Hoe worden deze criteria toegepast in de feitenrechtspraak? In onderstaand vonnis staat de vraag centraal of gedaagde jegens eiseres onrechtmatig heeft gehandeld door in een sollicitatieprocedure direct onderscheid op grond van geslacht te maken en zo ja, of eiseres als gevolg hiervan “in zijn/haar persoon is aangetast”.
