Het mededingingsrecht wordt regelmatig gebruikt als breekijzer om geschillen te beslechten. Zo ook in twee recente uitspraken van rechters in Nederland en Curaçao. De uitspraken illustreren dat het van belang is om een verweer tegen een creatief beroep op de mededingingsregels zorgvuldig te onderbouwen en stellingen van de wederpartij te betwisten.
De Haagse voorzieningenrechter buigt zich in een recente zaak over de vraag of een strafbeschikking wegens omkoping – opgelegd door het Openbaar Ministerie – een onherroepelijk geworden rechterlijke uitspraak is in de zin van de ‘verplichte uitsluitingsgronden’ uit de Aanbestedingswet 2012, zodat de omkoper zou worden uitgesloten. Daarnaast speelt de vraag of de omkoper ook een ‘ernstige beroepsfout’ heeft begaan, en of dat dan op zichzelf tot uitsluiting leidt nu de omkoping buiten de ‘terugkijktermijn’ plaatsvond en de strafbeschikking niet.
Een weg die eenmaal openbaar is geworden, kan niet zomaar aan de openbaarheid worden onttrokken. Daarvoor is een besluit van de gemeenteraad nodig. De raad komt daarbij veel beleidsruimte toe, zo blijkt maar weer eens uit een uitspraak van de rechtbank Den Haag van eerder dit jaar.
Op 7 juli jl. is de Tweede Kamer geïnformeerd over de meest recente stand van zaken met betrekking tot de invoering van de Omgevingswet. In dit artikel bespreken wij de voortgangsbrief van juli en de daarin benoemde ontwikkelingen.
De verlaagde geuremissiefactoren die gelden bij het vergunnen van veehouderijen met combiluchtwassers blijven voorlopig (gewoon) van toepassing. Dat volgt uit een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
Het opstellen van een geurbeheersplan kan als ‘best beschikbare techniek’ (BBT) worden verplicht om geurhinder van veehouderijen te voorkomen en/of te beperken. In dit artikel wordt besproken wanneer een geurbeheersplan moet worden opgesteld, en hoe toepassing van deze BBT zich verhoudt tot de Wgv als exclusief toetsingskader voor geurhinder.
De Wegenwet is uitsluitend van toepassing op openbare wegen. Maar voordat kan worden beoordeeld of een weg openbaar is, moet eerst worden bezien of er sprake van een ‘weg’ in de zin van de Wegenwet. Een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State biedt een mooi voorbeeld.
Recentelijk heeft de Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit de Tweede Kamer geïnformeerd over het aantal deelnemers aan de Subsidieregeling sanering varkenshouderijen en het te verwachten stikstofeffect van de regeling.
Op 9 juli 2021 heeft een gemengde kamer, met daarin de presidenten van de CRvB en de CBb, en de voorzitter van de ABRvS, geoordeeld dat de bestuursrechter vanaf nu niet langer meer ambtshalve toetst of voorgaande rechtsmiddelen tijdig zijn ingesteld.
Wat als een gunningscriterium dat duurzaamheid beoogt te bevorderen een zittende leverancier bevoordeelt waardoor de concurrentie weinig kans maakt de opdracht te verkrijgen. Brengt het level playing field beginsel dan met zich dat dit criterium en dus de duurzaamheidsambitie moet wijken? De Rotterdamse kort gedingrechter oordeelt van wel.
Bij een Europese niet-openbare aanbestedingsprocedure van Rijkswaterstaat moet elke inschrijver twee sleutelfunctionarissen aanbieden. Onderdeel van de inschrijving is dat deze functionarissen over de inschrijving worden geïnterviewd.
Voor editie drie van Vastgoedrecht schreven Coen van Schaijk en Jeroen Niederer een artikel over het stilzwijgend gebruik van wegen en paden in de openbare ruimte en op privéterrein. In het artikel wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste wettelijke grondslagen in het bestuursrecht en het civiel recht.
