Op zoek naar een herstructureringsdeskundige om een WHOA-traject te starten? De specialisten van Dirkzwager treden op als herstructureringsdeskundige. Vraag vrijblijvend informatie en een offerte op. Wilt u als schuldeiser, aandeelhouder of Ondernemingsraad uw schuldeiser een WHOA-traject laten starten?
Op 1 januari 2021 is de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) in werking getreden. Met de WHOA kan een dwangakkoord buiten surseance of faillissement worden bewerkstelligd. Dat akkoord kan door de schuldenaar of een daartoe aangewezen herstructureringsdeskundige worden aangeboden aan de vermogensverschaffers van de schuldenaar. Het akkoord kan inhouden dat rechten van die vermogensverschaffers worden gewijzigd. Degenen aan wie het akkoord wordt aangeboden en wiens rechten worden gewijzigd, stemmen over het akkoord. Dit gebeurt in klassen. Vervolgens is het aan de rechter om het akkoord te homologeren, dat wil zeggen: goed te keuren. Onder bepaalde voorwaarden kan de rechter het akkoord ook opleggen aan klassen die niet met het akkoord hebben ingestemd. Vandaar dat in die context ook wel de term ‘dwangakkoord’ wordt gebruikt.
Conservatoir beslag is in Nederland eenvoudig gelegd, maar hoe krijgt de beslagene het beslag er vanaf? In een reeks korte en praktische artikelen ga ik nader in op enkele aspecten van het leggen en met name het opheffen van beslag. In elk artikel wordt ingezoomd op verschillende mogelijkheden voor opheffing. In dit vierde deel van de reeks bespreek ik het stellen van zekerheid door de beslagene.
De Europese Commissie is momenteel bezig met de herziening van de Groepsvrijstelling Verticale Overeenkomsten. De eerste voorstellen tot aanpassing zijn inmiddels gepubliceerd. Ze geven een eerste aanwijzing voor de toekomst van de Groepsvrijstelling en de Europese Commissie heeft daarover op 18 december 2020 een publieke consultatie geopend.
De planregels en de op de plankaart vermelde bestemming zijn beslissend voor het antwoord op de vraag of er sprake is van strijd met het bestemmingsplan. Een planregel moet letterlijk worden uitgelegd omwille van de rechtszekerheid. Bij het ontbreken van een definitie van een bepaling in de planregels kan aansluiting worden gezocht bij de definities van het begrip in andere wet- en regelgeving, dan wel het normale spraakgebruik. Bij het bepalen van het normale spraakgebruik zoekt de Raad van State aansluiting bij het Van Dale Groot Woordenboek van de Nederlandse taal. Deze systematiek kan in de praktijk tot uiteenlopende uitkomsten leiden onder meer bij woonvormen waarbij sprake is van een combinatie van wonen en zorg.
Conservatoir beslag is in Nederland eenvoudig gelegd, maar hoe krijgt de beslagene het beslag er vanaf? In een reeks korte en praktische artikelen ga ik nader in op enkele aspecten van het leggen en met name het opheffen van beslag. In elk artikel wordt ingezoomd op verschillende mogelijkheden voor opheffing. In dit deel de meest voor de hand liggende grond voor opheffing van beslag: het argument dat de rechtsgrond voor de vordering die ten grondslag ligt aan het conservatoir beslag ondeugdelijk is.
U bent een commercieel bedrijf dat als een tussenpersoon fungeert voor de kopende of verkopende partij. Of u bent een bedrijf dat een (online) platform aanbiedt waarop derden hun producten kunnen verkopen. Dan bestaat de kans dat uw bank of betaaldienstverlener denkt dat u een handelsplatform bent dat betaaldiensten verleent. Soms moet u van uw bank of betaaldienstverlener dan een Wft-jurist inschakelen voor onafhankelijk advies. Wat is er precies aan de hand? En mogen zij dit zomaar van u vragen?
De rechter is verplicht om in een gerechtelijke procedure Europese regels van consumentenbescherming te toetsen, ook als de consument niet in de procedure verschijnt of geen beroep doet op deze regels. Dit wordt ambtshalve toetsing genoemd. Ambtshalve toetsing wint sinds 2000 steeds meer terrein binnen Europa. Waar het begon met het ambtshalve toetsen van oneerlijke bedingen, wordt ambtshalve toetsing inmiddels ook toegepast bij andere Europese consumentenregels. In een (tussen)uitspraak van 16 juli 2020 voert Rechtbank Rotterdam namelijk een ambtshalve toets uit op de naleving van (pre)contractuele informatieverplichtingen bij een (vermeende) verzekeringsovereenkomst.
In de praktijk wordt geregeld gebruikgemaakt van een ouderdomsclausule bij de verkoop van een oudere woning. De bedoeling van deze clausule is dat de verkoper niet (meer) aansprakelijk is voor (verborgen) gebreken die het normaal gebruik van de woning belemmeren. Uit de rechtspraak blijkt dat rechters de strekking van de ouderdomsclausule verschillend uitleggen. De oorzaak daarvan lijkt te zijn gelegen in de formulering van de ouderdomsclausule.
Als partijen in de regel een overeenkomst met elkaar willen sluiten, doet de ene partij een aanbod en aanvaardt de andere partij dit aanbod. Uiteraard komt het ook voor dat partijen niet gelijk tot een overeenkomst komen en over de voorwaarden onderhandelen. In de praktijk komt het voor dat een partij zich tijdens de onderhandelingen terugtrekt en deze afbreekt. Is deze partij dan eigenlijk schadeplichtig ten opzichte van de andere partij? Ik beantwoord deze vraag aan de hand van een recente uitspraak van de Rechtbank Amsterdam.
Inmiddels is de uitwerking van het pensioenakkoord geaccordeerd door sociale partners en voorgelegd aan de Kamer. Het akkoord heeft uiteenlopende gevolgen voor werkgever en werknemer, afhankelijk van de type pensioenuitvoering (bijvoorbeeld ondergebracht bij een bedrijfstakpensioenfonds of een verzekeraar).
Door COVID-19 en de huidige overheidsmaatregelen hebben veel ondernemingen behoefte aan extra ruimte of flexibiliteit voor hun financieringssituatie. Met de Garantie-Ondernemingsfinanciering kunnen banken een staatsgarantie krijgen op hun financiering aan ondernemingen. Vanwege de coronacrisis heeft de overheid deze regeling tijdelijk uitgebreid. Dit maakt het verkrijgen van financieringen makkelijker. Banken kunnen uiteraard wel een invulling aan deze regeling geven en voorwaarden stellen. Wat zijn deze voorwaarden?
