Op 1 januari 2021 is de Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) in werking getreden. In navolging van de eerder blogs geschreven door Maartje ter Horst, gaan wij in dit onderdeel in op de fiscale aspecten van de WHOA voor de inkomsten- en vennootschapsbelasting.
Bestuurders van ondernemingen hebben een belangrijke verantwoordelijkheid voor het naleven van belastingwetgeving. Wanneer een onderneming haar belastingschulden niet op tijd voldoet, kan het bestuur onder omstandigheden door de Belastingdienst aansprakelijk worden gehouden voor deze fiscale schulden. In dit artikel leest u wanneer het bestuur aansprakelijk kan zijn voor fiscale schulden en hoe die aansprakelijkheid kan worden voorkomen of aangevochten.
Wanneer werknemers wisselen van werkgever/inhoudingsplichtige (hierna: inhoudingsplichtige) bijvoorbeeld ten gevolge van een splitsing, fusie, overname, of bij verschuivingen van werknemers binnen concern, brengt dit (onder andere) voor de loonheffingen aandachtspunten met zich mee voor zowel de oude als de nieuwe inhoudingsplichtige.
Het in kaart brengen van arbeidsrechtelijke, pensioenrechtelijke en fiscale risico’s is een vast onderdeel van een due diligence-onderzoek en de advisering over een bedrijfsovername. Vreemdelingenrechtelijke risico’s die verbonden zijn aan tewerkstelling van arbeidsmigranten worden echter veelal over het hoofd gezien. Dit kan grote gevolgen hebben voor de vervreemder, verkrijger en arbeidsmigranten. Boetes die de Nederlandse Arbeidsinspectie oplegt voor overtreding van de Wet arbeid vreemdelingen houden veelal verband met een bedrijfsovername. In een blogreeks van drie blogs gaan wij in op de belangrijkste aspecten waar rekening mee moet worden gehouden bij een bedrijfsovername indien arbeidsmigranten tewerk worden gesteld. In deze eerste blog leggen wij uit waarom het van belang is dat de verkrijger erkend referent is op het moment dat de overname leidt tot de indiensttreding van arbeidsmigranten.
Schending van de onderzoeksplicht kan onder omstandigheden leiden tot aansprakelijkheid van de verkopende aandeelhouder-bestuurder. Benieuwd hoe dat in de praktijk werkt?
“Kwart grootste familiebedrijven nog niet in anti-witwasregister”, kopte NOS vanmorgen. Om vervolgens in de tekst aan te geven dat een deel van de (familie)bedrijven zich “verschuilen” achter een pseudo-UBO. De vraag is: kan dat?
Bij fusies en overnames in de zorgsector komt veel kijken. Sectorspecifieke regels stellen partijen voor tal van specifieke juridische vraagstukken en uitdagingen. In de blogreeks ‘Aandachtspunten bij fusies en overnames in de zorg’ gaan wij in op specifieke aspecten die spelen bij fusies en overnames in de zorgsector. Dit artikel van de artikelenreeks ‘Aandachtspunten bij fusies en overnames in de zorg’ gaat over de gevolgen van de fusies en overnames voor de betrokken werknemers. Wat gebeurt er met hun arbeidsrechtelijke positie? Welke regels en procedures moeten er gevolgd worden?
In de vorige blogs uit de blogreeks hebben wij in grote lijnen besproken welke pensioenregeling van toepassing is, wordt of blijft na overgang van onderneming. Maar wie gaat deze regeling nu uitvoeren? Moet de koper met de oorspronkelijke pensioenuitvoerder van de verkoper blijven werken of mag hij overstappen? Belangrijke vragen, want het al dan niet gedwongen overstappen naar een andere pensioenuitvoerder kan immers grote gevolgen hebben voor het kostenplaatje. In deze vijfde blog gaan wij hierop in.
De algemene politieke beschouwingen naar aanleiding van het Belastingplan 2022 hebben geleid tot een uitspraak van minister-president Mark Rutte over het toptarief in de vennootschapsbelasting en een aantal fiscale toezeggingen aan de Tweede Kamer door staatssecretaris van Financiën Vijlbrief naar aanleiding van ingediende moties. Het betreft onder andere aangekondigde maatregelen op het vlak van de renteaftrek (EBITDA-regel) en het behalen van fiscale voordelen bij een spreiding van activiteiten over meerdere vennootschappen.
De WHOA voorziet in twee procedures waarbinnen een onderhands akkoord tot stand kan komen: i) een besloten akkoordprocedure buiten faillissement ii) een openbare akkoordprocedure buiten faillissement Wat is het verschil tussen deze twee procedures? Hoe zit het met de rechtsmacht en internationale erkenning van deze twee procedures? En wanneer dient de keuze voor een van deze procedures te worden gemaakt?
Met de WHOA worden twee nieuwe insolventiefunctionarissen geïntroduceerd: de observator en de herstructureringsdeskundige. Wanneer wordt een observator benoemd? Wat is zijn/haar rol en positie? En wie betaalt de kosten van de observator?
De WHOA maakt het voor de schuldenaar mogelijk om, behalve schulden, ook lopende overeenkomsten te herstructureren. Te denken valt bijvoorbeeld aan een huurovereenkomst die als een molensteen om de nek van een onderneming hangt. Hoe gaat dit precies in zijn werk?
