Aangifteplicht zorgfraude geldt ook voor zorgverzekeraars, indicatieorganen en zorgkantoren

 

In een recent Besluit (25 november 2014, Stb. 2014, 465, inwerkingtreding: 5 december 2014) heeft de Minister van Veiligheid en Justitie duidelijk gemaakt dat zorgverzekeraars, zorgkantoren en indicatieorganen als het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) een aangifteplicht hebben als hun duidelijke signalen van zorgfraude ter ore komen.

In artikel 162, eerste lid, onderdeel c, van het Wetboek van Strafvordering (Sv) is bepaald dat “openbare colleges en ambtenaren” verplicht zijn aangifte te doen van misdrijven als gevolg waarvan inbreuk wordt gemaakt op of onrechtmatig gebruik wordt gemaakt van een regeling waarvan de uitvoering of de zorg voor de naleving aan hen is opgedragen. Op grond van lid 4 van artikel 162 Sv rust dezelfde verplichting op “rechtspersonen of organen van rechtspersonen wier bevoegdheden zijn omschreven bij of krachtens de wet”, voor zover deze rechtspersonen of organen van rechtspersonen hiertoe bij algemene maatregel van bestuur zijn aangewezen.

Ten aanzien van ernstige vermoedens van zorgfraude (bijvoorbeeld valsheid in geschrifte, bedrog, benadeling van rechthebbenden of verduistering) bestond tot voor kort onduidelijkheid over de vraag of wel of geen aangifteplicht voor zorgverzekeraars, zorgkantoren en indicatieorganen moest worden aangenomen.

Conform een eerder door de regering aan de Tweede Kamer gedane toezegging heeft de Minister van Veiligheid en Justitie daarom in de Algemene Maatregel van Bestuur van 25 november 2014 de strekking van artikel 162 lid 4 Sv expliciet uitgebreid tot (voor zover hier relevant) zorgverzekeraars in de zin van artikel 1 sub b van de Zorgverzekeringswet (Zvw), indicatieorganen als bedoeld in artikel 9a lid 1 van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en rechtspersonen ex artikel 40 van de AWBZ.

Een duidelijke aangifteplicht voor deze instanties zou er toe bij moeten dragen dat fraude met “voor de zorg of sociale zekerheid bestemde middelen” op een “zo zorgvuldig mogelijke wijze” wordt tegengegaan en dat een “effectieve rechtshandhaving” wordt bevorderd.