Aanpassing overgangstermijn afschaffing precariobelasting

De Tweede Kamer heeft op 21 januari 2017 het amendement Veldman en Fokke aangenomen. Hierdoor wordt de overgangstermijn voor gemeenten voor het afschaffen van de precariobelasting ingekort. Gemeenten mogen tot uiterlijk 1 januari 2022 nog precariobelasting op nutsnetwerken heffen. Dit is vijf jaar korter dan de eerder gestelde datum van 1 januari 2027.

In een eerder artikel schreef ik dat het overgangsrecht alleen geldt voor die overheidsinstellingen die in 2015 ook daadwerkelijk inkomsten hebben genoten van deze belasting. In december 2016 heeft Plasterk echter, na een succesvolle lobby door gemeenten, de overgangsregeling uitgebreid. Deze overgangsregeling geldt nu voor overheidsinstellingen die op 10 februari 2016 (de datum waarop minister Plasterk het wetsvoorstel voor afschaffing van precariobelasting heeft aangekondigd) een tarief hadden voor precariobelasting op nutsnetwerken.

In 2015 betaalden nutsbedrijven in 90 van de 390 gemeenten in Nederland precariobelasting. Dit is volgens Netbeheer Nederland in 2016 gestegen naar 160 gemeenten. Volgens minister Plasterk hebben op dit moment zelfs zo’n 175 gemeenten een verordening op basis waarvan zij precariobelasting op nutsnetwerken mogen heffen.

Het kabinet wil precariobelasting op nutsbedrijven afschaffen omdat burgers nu meebetalen aan de heffing van precariobelasting door een gemeente waar zij zelf niet wonen en dus ook niet mee kunnen stemmen voor de gemeenteraad. Nutsbedrijven berekenen de precariobelasting namelijk door aan al hun klanten, die vaak niet eens in een van de gemeenten wonen waar daadwerkelijk precariobelasting wordt geheven.

Volgens berekeningen van Netbeheer Nederland betalen burgers en bedrijven de komende tien jaar zo’n 1,3 miljard euro aan precariobelasting extra dankzij de uitbreiding van de overgangsregeling.