Aanpassingen Warmtewet

Afgelopen juli heeft minister Verhagen een wetsvoorstel bij de Tweede Kamer ingediend tot wijziging van de Warmtewet. Uit de memorie van toelichting blijkt dat de Warmtewet minder complex en beter uitvoerbaar moet worden. Het doel van de Warmtewet is en blijft consumentenbescherming. Dit wordt vormgegeven door bepalingen gericht op tariefbescherming en leveringszekerheid. Wat zijn nu de belangrijkste wijzigingen?

Reikwijdte
De reikwijdte van de Warmtewet wordt anders. De huidige verbruikersgrens van 1000 kW wordt in het voorstel gewijzigd in 100 kW. Er is gekozen om aansluiting te zoeken bij de grens voor een huishouden. Een grote groep -bedrijfsmatige- verbruikers valt derhalve niet meer onder de bescherming van de Warmtewet.

Aanpassen tariefstelsel
Het tariefstelsel wordt minder complex. In het oorspronkelijke wetsvoorstel werd uitgegaan van een maximumprijs en een redelijke prijs. In dit wetsvoorstel is er alleen nog maar sprake van een maximumprijs, gebaseerd op het Niet Meer Dan Anders principe.

Noodleverancier
In het wetsvoorstel wordt de leveringszekerheid geregeld. De minister kan een persoon aanwijzen wiens opdrachten de leverancier moet opvolgen indien deze leverancier de continuïteit van de warmtelevering niet zelf kan garanderen. Daarnaast kan de minister een andere leverancier aanwijzen als noodleverancier. Indien het warmtenet niet (langer) rendabel is, kan de minister ertoe besluiten de beheerder van het gasnet in de regio te verplichten een gasnet aan te leggen om het warmtenet te vervangen.

Geen terugwerkende kracht meer
Op grond van het oorspronkelijke wetsvoorstel zouden de op de Warmtewet gebaseerde tarieven, met terugwerkende kracht tot 1 juli 2007 gehanteerd moeten worden. Deze terugwerkende kracht bepaling komt in het nieuwe wetsvoorstel niet meer voor.

Vergunninghouders
In het oorspronkelijke wetsvoorstel waren veel kleinere warmteleveranciers niet vergunningplichtig. Dat blijft zo in het nieuwe wetsvoorstel. De ontheffing voor de vergunningplicht wordt enigszins uitgebreid. De ontheffing geldt in het nieuwe voorstel ook voor de leverancier die verhuurder is van het gebouw ten behoeve waarvan de warmte wordt geleverd. In het oorspronkelijke wetsvoorstel gold dat alleen voor de leverancier die eigenaar is. De administratieve last is wel enigszins toegenomen. Op grond van het oorspronkelijke wetsvoorstel zouden partijen die reeds warmte leveren aan verbruikers, van rechtswege een vergunninghouder worden. Dat is in het nieuwe wetsvoorstel niet meer het geval. Deze partijen dienen binnen 3 jaar alsnog een vergunning aan te vragen.