Samenvatting uitspraak
Belanghebbende drijft met zijn echtgenote een onderneming in de vorm van een commanditaire vennootschap (hierna: CV). Belanghebbende is commanditair vennoot en zijn echtgenote beherend vennoot. De onderneming is per 31 december 2014 beëindigd. De CV is vervolgens opgeheven. Daarmee eindigt ook de onderneming van belanghebbende.
Belanghebbende is van mening dat hij een verlies van € 51.420 in aftrek kan brengen in zijn aangifte inkomstenbelasting 2014. Hiervan merkt hij een bedrag van € 13.394 aan als liquidatieverlies. Dit verlies is geleden bij de verkoop van de voorraden tegen te lage prijzen. Het restant van € 38.026 betreft zijn commanditair vermogen op het moment van vereffening. De inspecteur accepteert het verlies niet.
Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het bij de verkoop van de voorraden geleden verlies niet is aan te merken als liquidatieverlies. Volgens de rechtbank moet een verlies dat wordt geleden in verband met de verkoop van voorraden tegen te lage bedragen namelijk worden aangemerkt als een normaal ondernemingsverlies.
Ook kan belanghebbende zijn commanditair kapitaal niet als verlies in aftrek brengen. Het commanditair kapitaal vloeit namelijk voort uit het feit dat het kapitaal van de beherend vennoot negatief is geworden. De beherend vennoot heeft de tekorten niet aangezuiverd. De beherend vennoot beschikt over voldoende privévermogen om haar negatieve vermogen in de CV aan te zuiveren, waardoor belanghebbende als commanditaire vennoot geen (aftrekbaar) kapitaalverlies leidt in de CV.
De rechtbank verklaart het beroep van belanghebbende ongegrond.
Ons commentaar
- In deze casus beoogt een commanditaire vennoot van een CV een verlies te claimen van € 51.420 in box 1. Het verlies valt volgens belanghebbende uiteen in: (i) een liquidatieverlies en (ii) een verlies op het ingelegde commanditair vermogen vanwege vereffening van de CV.
- Voor wat betreft punt (i) oordeelt de rechtbank dat sprake is van een normaal ondernemingsverlies. Het gaat namelijk om een verlies dat is ontstaan vanwege de verkoop van voorraden tegen te lage bedragen. De commanditaire vennoot kan slechts intern door de CV worden aangesproken tot een bijdrage in de schulden of verliezen van de CV tot het bedrag van hetgeen hij heeft ingebracht of moet inbrengen (tenzij anders is overeengekomen). Artikel 3.9 van de Wet Inkomstenbelasting 2001 beperkt het bedrag aan verlies dat fiscaal in aanmerking wordt genomen bij een commanditaire vennoot. Fiscaal kan niet meer verlies in aanmerking worden genomen dan het bedrag aan inbreng in de CV vermeerderd met latere bijstortingen en verminderd met latere onttrekkingen. Een normaal ondernemingsverlies van een CV is dus in principe niet aftrekbaar voor een commanditaire vennoot.
- Voor wat betreft punt (ii) neemt de rechtbank de CV-overeenkomst tussen de beherend vennoot en de commanditaire vennoot voor de CV als uitgangspunt. In de CV-overeenkomst is bepaald dat een in een boekjaar geleden verlies, de beherend vennoot het verlies van dat boekjaar draagt. De rechtbank signaleert vervolgens dat door deze verliestoerekening aan de beherend vennoot, het kapitaal van de beherend vennoot in de CV negatief is. Dat betekent dat de beherend vennoot een schuld heeft aan de CV. Die schuld moet voldaan worden, door aanzuivering van de kapitaalrekening door de beherend vennoot, zodat de CV aan haar verplichtingen kan voldoen. Dit geldt ook als dat aanzuiveren alleen mogelijk is vanuit het privévermogen van de beherend vennoot.
- Een commanditaire vennoot heeft nog de mogelijkheid om zich te beroepen op de afwijking van de hoofdregel. Een commanditaire vennoot dient dan wel, bewijs te leveren dat tussen de commanditaire vennoot en beherend vennoot een andere afspraak is gemaakt met betrekking tot het toerekenen van de verliezen. Dit volgt ook uit de uitspraak Hof Den Haag 7 april 2009. Belanghebbende slaagde hier niet in.
- Het gevolg is dat belanghebbende als commanditaire vennoot het verlies van € 51.420 niet kan claimen als verlies in box 1.
