Op 13 augustus 2010 heeft de Hoge Raad bepaald dat het aandeel van een eigenaar van een appartementsrecht in het eigen vermogen van die Vereniging van Eigenaars behoort tot het vermogen van box 3 van die appartementseigenaar. Dit heeft tot gevolg dat over dat aandeel een 1.2% rendementsheffing moet worden betaald.
Met deze uitspraak is de HR afgeweken van het arrest van het Hof en van de conclusie van de Advocaat-Generaal van de HR, die allebei van mening waren dat het aandeel in het eigen vermogen van de Vereniging van Eigenaars behoort tot box 1.
Volgens de HR zijn het lidmaatschap van een Vereniging van Eigenaars en een appartementsrecht twee verschillende rechtsfiguren. Het feit dat het lidmaatschap van rechtswege voortvloeit uit de hoedanigheid van appartementseigenaar, niet afzonderlijk kan worden vervreemd en van rechtswege eindigt wanneer een lid ophoudt appartementseigenaar te zijn, doet daar aan niet af. Het lidmaatschapsrecht van een Vereniging van Eigenaars kan niet worden aangemerkt als een (gedeelte van een) gebouw en is derhalve ook niet aan te merken als een (element van) eigen woning.
Deze gedachtegang sluit aan bij de berekening van de overdrachtsbelasting indien een appartementsrecht in eigendom wordt overgedragen. In de koopprijs is immers altijd begrepen het aandeel van de verkoper in het eigen vermogen van de Vereniging van Eigenaars en dit aandeel wordt voor de berekening van de overdrachtsbelasting altijd van de koopprijs afgetrokken. Daarnaast geeft de HR aan dat de hiervoor bedoelde uitleg van het begrip eigen woning bovendien een gelijke behandeling bewerkstelligt ten opzichte van gevallen waarin geen sprake is van een Vereniging van Eigenaars en de eigenaar van een woning zelf reserves aanlegt voor toekomstig onderhoud. Dit door die eigenaar zelf aangelegde potje kan immers ook niet worden toegerekend aan box 1.
De koepel van vastgoedmanagementorganisaties, Vastgoedmanagement Nederland (VGM NL) is van mening dat het woord nu weer aan de politiek is. VGM NL is van mening dat het niet te rijmen is dat eigenaren van appartementsrechten verplicht worden om te reserveren voor groot onderhoud, terwijl er geen fiscale faciliteit is voor die onderhoudsreserves. Dit komt de werking van een Vereniging van Eigenaars niet ten goede en zal de animo om een deugdelijk onderhoudsfonds te realiseren weer verminderen. Dat is nu net wat de wetgever niet heeft beoogd.
