Medio 2012 hebben zowel de PVV als VVD, PVDA en D66 door middel van twee separate voorstellen aangegeven de huidige wettelijke regels over partneralimentatie te willen wijzigen. Deze zouden te vaak leiden tot langdurige partneralimentaties, met een moeilijke berekeningsmethodiek en waarbij (voor de verkrijg(st)er) een stimulans ontbreekt om meer te gaan werken. Dit pas niet meer in de verhoudingen van relaties van deze tijd.
De heer Bontes van de PVV geeft in zijn voorstel van wet aan dat de maximumtermijn voor partneralimentatie terug dient te worden gebracht van de huidige 12 naar 5 jaar waarbij de maximumtermijn van 5 jaar ook van toepassing zal zijn op lopende partneralimentatieverplichtingen. Alleen in uitzonderingsgevallen kan sprake zijn van een langere termijn dan deze 5 jaar. De huidige regeling in het geval van kortdurende (minder dan 5 jaar) en kinderloze huwelijken wordt gehandhaafd; de partneralimentatie eindigt dan na het verstrijken van de termijn die gelijk is aan de duur van het huwelijk.
Verder acht Bontes het wenselijk als betrokkenen in een partneralimentatieprocedure van de Rechtbank de berekeningen kunnen verkrijgen van de behoefte (aan een bijdrage) en draagkracht (om een bijdrage te kunnen betalen). De rechter is thans niet verplicht deze te verstrekken, hetgeen de duidelijkheid niet ten goede komt, aldus Bontes.
De heren Van der Steur (VVD) en Recourt (PVDA) en mevrouw Berndsen (D66) hebben initiatiefnota ingediend met de hierna genoemde voorgestelde wijzigingen voor partneralimentatie. Deze partijen willen dat partneralimentatie eerlijker,
simpeler en korter wordt waarbij deze ziet op compensatie voor verlies van verdiencapaciteit (het vermogen van de verkrijg(st)er om inkomsten te verwerven) tijdens het huwelijk. Bij korte huwelijken (minder dan 3 jaar) zonder kinderen, bestaat geen recht op partneralimentatie. Bij huwelijken langer dan 3 jaar zonder kinderen bestaat gedurende de helft van de duur van het huwelijk recht op partneralimentatie, met een maximum van 5 jaar.
Bij huwelijken met kinderen en daarbij een ongelijke zorgverdeling tussen de ouders waardoor een van hen minder werkt, vindt men dat de partneralimentatie kan gelden totdat het jongste kind 12 jaar is en in ieder geval gedurende de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van 5 jaar. Bij een gelijke zorgplicht ingevolge een co-ouderschap waarbij beide ouders werken, is geen partneralimentatie verschuldigd.
Een uitzondering geldt bij huwelijken langer dan 15 jaar waarbij de partneralimentatie-ontvanger gedurende het huwelijk niet heeft gewerkt maar de zorg- en verzorgingstaken op zich heeft genomen; dan kan de partneralimentatie gedurende de helft van de duur van het huwelijk worden verkregen met een maximum van 10 jaar.De berekeningsmethodiek zal meer forfaitair zijn en via internet voor iedereen beschikbaar. Verder zou een nieuwe partner niet meer relevant zijn voor de berekening daar diegene niets van doen heeft met het verlies aan verdiencapaciteit gedurende het huwelijk. Sprake zal zijn van een overgangsregeling die de verschillen tussen oude en nieuwe situatie verzacht.
Nog niet bekend is wanneer deze voorstellen een vervolg zullen krijgen in de politieke agenda. Wel is duidelijk dat meerdere politieke partijen met (tezamen) een meerderheid in de eerste en twee kamer een versoberde en modernere partneralimentatie
wensen.
Modernere (kortere) partneralimentatie?
Medio 2012 hebben zowel de PVV als VVD, PVDA en D66 door middel van twee separate voorstellen aangegeven de huidige wettelijke regels over partneralimentatie te willen wijzigen. Deze zouden te vaak leiden tot langdurige partneralimentaties, met een moeilijke berekeningsmethodiek en waarbij (voor de verkrijg(st)er) een stimulans ontbreekt om meer te gaan werken. Dit pas niet meer in de verhoudingen van relaties van deze tijd.De heer Bontes van de PVV geeft in zijn voorstel van wet aan dat de m...
Leestijd
Auteur artikel
Dirkzwager
Gepubliceerd
25 januari 2013
Laatst gewijzigd
16 april 2018