Oeps, één dag te laat

De arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is niet meer weg te denken in ons arbeidsrechtelijk bestel. Het merendeel van de werknemers krijgt bij aanvang van het dienstverband eerst één (of meerdere) arbeidsovereenkomst(en) voor bepaalde tijd aangeboden alvorens een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd wordt verstrekt. Kenmerkend voor de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is dat deze van rechtswege eindigt wanneer de tijd waarvoor zij is aangegaan, is verstreken. Het is van belang om goed in de gaten te houden op welke datum de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd precies eindigt. Dat een vergissing van één dag een werkgever duur kan komen te staan, wordt bevestigd in een recente uitspraak van het Gerechtshof Den Bosch (LJN: BY1764).

De stilzwijgende voortzetting van de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd

Wat speelde er in deze zaak? De werkgever en de werknemer hadden een arbeidsovereenkomst gesloten voor de duur van zes maanden, ingaande op 12 september 2011. Op 12 maart 2012 (één dag na afloop van het contract) was de werknemer zoals gebruikelijk aan het werk gegaan en overhandigde de werkgever hem rond 15.00 uur een brief gedateerd op 9 maart 2012 met de mededeling dat zijn tijdelijke contract niet zou worden verlengd en daarom zijn dienstverband met ingang van 12 maart 2012 was geëindigd. Voorafgaand aan deze brief hadden partijen niet met elkaar gesproken over een verlenging dan wel beëindiging van het contract.

De werknemer beriep zich in rechte op artikel 7:668 lid 1 BW. Hij stelde dat zijn arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd stilzwijgend was voortgezet en daarom niet van rechtswege was geëindigd en vorderde doorbetaling van zijn loon.  

In artikel 7:668 lid 1 BW is geregeld dat indien een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd na het verstrijken van de tijd waarvoor zij is aangegaan zonder tegenspraak wordt voortgezet, de arbeidsovereenkomst wordt geacht voor dezelfde tijd, doch ten hoogste voor de duur van één jaar, op de vroegere voorwaarden wederom te zijn aangegaan.

Het Hof komt tot het oordeel dat de werknemer op grond van de gedragingen van de werkgever had mogen aannemen dat zijn arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd stilzwijgend werd voortgezet. De werkgever had de werknemer immers op 12 maart 2012 toegelaten tot zijn werk en hem zijn gebruikelijke werkzaamheden tot ongeveer 15.00 uur laten uitvoeren. Daarmee had de werkgever bij de werknemer het vertrouwen gewekt dat zijn arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd stilzwijgend werd voortgezet, aldus het Hof. Dat de werkgever zich één dag had vergist in de einddatum van de arbeidsovereenkomst (de werkgever verkeerde in de veronderstelling dat de arbeidsovereenkomst op 12 maart 2012 afliep in plaats van op 11 maart 2012), was spijtig, maar volgens het Hof een omstandigheid die voor rekening en risico van de werkgever behoorde te blijven. De vordering van de werknemer tot doorbetaling van zijn loon werd toegewezen.

Les voor de praktijk

Uit deze uitspraak blijkt maar weer hoe belangrijk het is om precies in de gaten te houden op welke datum een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd eindigt. Een vergissing van één dag kan ertoe leiden dat u opnieuw voor de duur van (maximaal) één jaar aan een werknemer gebonden bent, terwijl u nu juist besloten had om het contract niet te verlengen. Dat kan nogal vervelend zijn. Wilt u het contract dus niet verlengen, dan is het belangrijk dat u uw werknemer na afloop van het contract niet meer toelaat tot zijn of haar werkzaamheden zodat niet de indruk kan worden gewekt dat u de arbeidsovereenkomst wilt voortzetten.