1. Home
  2. Kennis
  3. Artikelen
  4. Ook bij doorverkoop concerttickets voldoen aan de Wet Koop op Afstand

Ook bij doorverkoop concerttickets voldoen aan de Wet Koop op Afstand

Indien verkopers via Internet producten verkopen moeten zij voldoen aan bepaalde informatieverplichtingen. In een zaak voor de kantonrechter in Amsterdam ging het over de verkoop van concerttickets voor U2 op Internet. Eiser stelde dat de verkoper van de tickets niet aan zijn informatieverplichting had voldaan. Verkoper had immers niet vermeld dat de toegang tot het concert mogelijk zou worden geweigerd, omdat gedaagde geen toestemming tot doorverkoop had. Op die grond wilde eiser dan ook de...
Leestijd 
Auteur artikel Dirkzwager
Gepubliceerd 08 november 2011
Laatst gewijzigd 16 april 2018
Indien verkopers via Internet producten verkopen moeten zij voldoen aan bepaalde informatieverplichtingen. In een zaak voor de kantonrechter in Amsterdam ging het over de verkoop van concerttickets voor U2 op Internet. Eiser stelde dat de verkoper van de tickets niet aan zijn informatieverplichting had voldaan. Verkoper had immers niet vermeld dat de toegang tot het concert mogelijk zou worden geweigerd, omdat gedaagde geen toestemming tot doorverkoop had. Op die grond wilde eiser dan ook de overeenkomst ontbinden. Juridisch gezien is de uitspraak opmerkelijk, voor kopers van concerttickets op internet erg voordelig en dus interessant.

De Wet Koop op Afstand biedt de consument extra bescherming en legt daarom de verkoper bepaalde informatieverplichtingen op. De wet is van toepassing bij overeenkomsten gesloten via (o.a.) internet en telefoon. De wet is echter niet van toepassing op de overeenkomst op afstand die ziet op de levering van bepaalde diensten, zoals logies, vervoer en vrijetijdsbesteding. Deze laatste alleen indien de dienstverlener zich er bij het sluiten van de overeenkomst toe verplicht, deze diensten te verrichten op een bepaalde datum of tijdens een bepaalde periode. De rechter oordeelt in onderhavige zaak dat de Wet Koop op Afstand ook van toepassing is op de koop van concerttickets via Internet. Er is volgens de rechter namelijk niet sprake van een van voorgenoemde diensten die zijn uitgesloten van deze wet, maar van de verkoop van een voor menselijke beheersing vatbaar stoffelijk object.

De verkoper van de tickets moet daarom aan de eiser voor de koop onder meer mededelen wat de belangrijkste kenmerken zijn van de te verkopen zaak en voorts of het herroepingsrecht van toepassing is. Dit herroepingsrecht is onder andere niet van toepassing op zaken die tot stand zijn gebracht overeenkomstig specificaties van de koper (maat producten), zaken die duidelijk persoonlijk van aard zijn, door hun aard niet kunnen worden teruggezonden en snel kunnen bederven of verouderen. De termijn waarbinnen deze ontbinding (het herroepingsrecht) moet worden ingeroepen is afhankelijk van het feit of de verkoper de koper over het ontbindingsrecht heeft geïnformeerd. Heeft hij dat niet gedaan, dan geldt een termijn van drie maanden.

Partijen ruziën over de vraag of door de verkoper bij het aangaan van de overeenkomst voldoende informatie is verstrekt. Nu de verkoper geen toestemming had tot doorverkoop van de tickets, de tickets niet op naam van de koper konden worden gesteld en daardoor koper de toegang tot het concert zou kunnen worden geweigerd indien er een toegangscontrole zou plaatsvinden, had de verkoper hier de koper vooraf over moeten informeren. Volgens de kantonrechter gaat het hier namelijk over essentiële informatie omtrent de tickets. Verkoper had hierover wel iets opgemerkt in zijn algemene voorwaarden, maar de weergave van die voorwaarden vormden volgens de rechter niet een voldoende duidelijke en begrijpelijke wijze. Door deze informatie niet duidelijk en begrijpelijk af te geven heeft de verkoper niet voldaan aan zijn wettelijke verplichting en mag koper de overeenkomst in beginsel ontbinden omdat de rechter oordeelt dat het herroepingsrecht van toepassing is.

Mijns inziens is deze beslissing niet juist, nu men allereerst zou kunnen betogen dat het gaat om de levering van een dienst en niet om de levering van een zaak. Dit zou betekenen dat de Wet Koop op Afstand helemaal niet van toepassing is. Daarnaast zou men kunnen betogen dat het gaat om de verkoop van aangelegenheden die snel kunnen bederven of verouderen of door hun aard niet kunnen worden teruggezonden. Het lijkt me niet juist dat je je een uur voor aanvang van een concert nog op het herroepingsrecht kan beroepen, terwijl de verkoper dan natuurlijk nooit meer een nieuwe koper voor de concertkaartjes kan vinden. De rechter oordeelt wel dat het herroepingsrecht slechts geldt tot het moment van aanvang van het betreffende evenement. De rechter sluit bij deze termijn aan omdat gedaagde in zijn algemene voorwaarden had aangegeven dat tot die tijd concerttickets geleverd konden worden. Volgens de rechter zullen de tickets dan ook pas 'verouderd' zijn op dat moment, zodat een beroep op het herroepingsrecht daarna niet meer van toepassing is. Ook deze overweging van de rechter klopt mijns inziens niet, het herroepingsrecht geldt wel of niet en als het wel geldt dan geldt het zeven dagen na ontvangst van de zaak of, bij het niet vermelden van de mogelijkheid om van het herroepingsrecht gebruik te maken, drie maanden.