Aanleiding voor dit oordeel was het aanbod van Dimensione, die via directe verkoop designermeubilair distribueert in Europa en op haar website meubelen te koop aanbiedt. Knoll was van mening dat door Dimensione te koop aangeboden meubelen imitaties of namaakproducten van haar beschermde ontwerpen waren. De opgeworpen vraag of het aanbod van Dimensione als Europeesrechtelijke distributie-handeling moet worden aangemerkt, zelfs indien niet zou vaststaan dat een zich in de Europese Unie bevindende koper het beschermde object op grond van dit aanbod of deze reclame heeft gekocht, beantwoordt het Hof bevestigend, zulks omdat "niet is uitgesloten dat aan de sluiting van een koopovereenkomst voorafgaande verrichtingen of handelingen eveneens kunnen vallen onder het begrip „distributie” en uitsluitend zijn voorbehouden aan houders van het auteursrecht."
Sterker nog, distributie onder het publiek moet bewezen worden geacht bij een aanbod tot sluiting van een koopovereenkomst dat bindend is voor de aanbieder. Een dergelijk aanbod vormt immers naar zijn aard een aan de totstandkoming van de verkoop voorafgaande handeling, aldus het Hof:
28 Een uitnodiging om een aanbod te doen en vrijblijvende reclame met betrekking tot een beschermd object behoren eveneens tot de reeks handelingen die worden verricht met het doel om dit object te verkopen. Het Hof heeft immers in punt 30 van het arrest Donner (C‑5/11, EU:C:2012:370) geoordeeld dat een handelaar die zijn reclame richt op leden van het publiek in een bepaalde lidstaat en voor hen een specifieke wijze van levering en betaling creëert of beschikbaar stelt, zodat deze leden van het publiek kopieën van in die lidstaat auteursrechtelijk beschermde werken kunnen laten leveren, in de lidstaat waar de levering plaatsvindt „distributie onder het publiek” in de zin van artikel 4, lid 1, van richtlijn 2001/29 verricht.
29 Het Hof heeft eveneens geoordeeld dat uit een derde land afkomstige goederen die een kopie zijn van een in de Unie door een auteursrecht beschermd product, inbreuk kunnen maken op dat recht wanneer is bewezen dat zij bestemd zijn om in de Unie te worden verhandeld, waarbij dit bewijs met name is geleverd wanneer blijkt dat deze goederen aan een klant in de Unie zijn verkocht of voor deze goederen een verkoopaanbieding is gedaan aan of reclame is gemaakt bij de consumenten van de Unie (zie in deze zin arrest Blomqvist, C‑98/13, EU:C:2014:55, punt 32).
30 Dezelfde uitlegging geldt naar analogie in geval van een commerciële verrichting zoals een verkoopaanbieding of een reclame die de zich in een lidstaat bevindende handelaar via zijn website richt aan consumenten op het grondgebied van een andere lidstaat waarin het betrokken materiaal auteursrechtelijk beschermd is.
Er is dus ook sprake van inbreuk op het uitsluitende distributierecht van de auteursrechthebbende wanneer kopieën, imitaties of namaak te koop worden aangeboden via websites, door middel van een mailing of er in de pers reclame voor wordt gemaakt, indien dit gericht is tot consumenten op het grondgebied van de lidstaat waarin de werken zijn beschermd, teneinde hen uit te nodigen tot aankoop ervan. Het maakt geen verschil of er na de reclame al dan niet een eigendomsoverdracht plaatsvindt.
Het Hof oordeelt dat deze uitleg past bij de bescherming van het auteursrecht die "strikt en doelmatig" moet zijn. Optreden tegen kopieën, imitaties of kan dus ook online eenvoudig worden verboden op grond van het auteursrecht.
Joost Becker, advocaat auteursrecht
